3. bölüm

421 23 24
                                    

Multimedya : Karaca

Karaca kitabının ana karakteri bu arada dün demiştim onun karakterlerini kendimi ki ile bağladım ....

"Kara'm....?" Karşılaşmayı beklediğim manzara kesinlikle bu değildi .

Her yer her yerde kara ağlamaktan kızarmış, şişmiş gözleri .... O kara gözleri... Ağlamayı hak etmeyen kara'm ne olmuştu ona , ne olmuştu da bu hale gelmişti kardeşim.....

Kapının önündeki şoku atlatıp hemen karanın yanına gittim onun oturduğu koltuğa oturur oturmaz kollarını boynuma sarıldı ağlamaya devam etti .

Ne kadar öyle kaldık bir fikrim yok kara ağlamaktan perişan olmuş bir şekilde kollarımda uyuya kaldı oturduğumuz koltuğa yatırdım ve kenardaki pikeyle üstünü örtüm.

Ona ne olmuştu bilmiyorum , neden bu hale geldi onuda bilmiyorum , bu bilinmezlik canımı sıkıyordu. Derin bir nefes alıp dağınık salona şöyle bir baktım ardından toplamaya başladım.

Bir saatin sonunda evi toplanmıştım tam otururacağım zan karanın telefonu çaldı .

Demet hanım arıyor......

Demet  hanım ?... Kim bu kadın ... Telefon tam kapanacağı zaman açtım.

"Alo ?" Sesim soru sorar tonda çıkmıştı . kimdi bu kadın merak ediyordum.

"Merahaba ben Karaca'yı aramıştım ama .." diyen kadınla kaşlarımı çatım niye arıyordu ki kardeşimi ? ...

"Ben Ezel mavi karanın kardeşiyim siz kimsiniz hanımefendi?" Dedim telefon galiba hoparlör'de idi çünkü "kara? Kardeş?!" Laflarını duymuştum .

"Kara derken?" Diyen kadınla göz devirdim ardından.

"Kara yani sisin dediğiniz Karaca ben ona kara derim ah birde kod adı da kara . Neyse hanımefendi kara şuan uyuyor yorgun düştü uyanınca size haber veririm ama uykusu biraz ağır " Diyip hafif bir şekilde güldüm ardından boğazımı temizledim "iyi günler hanımefendi kara uyanınca haber veririm" diyip kadının konuşmasına izin vermedim .

Telefonla konuduktan yaklaşık bir saat sonra kara uyandı. Bende o uyurken duş alıp yemek hazırlamıştım . Şuan karanın konuşmasını bekliyordum onu bu hale getiren kimse iyi bir dayak yiyecek ti benden .

"Yaşıyor" diyen karaya anlamsız bakışlar atım kim yaşıyordu ne diyordu bu deli.

"Kerem yaşıyor maviş .." diyen karayla dondum ne demek yaşıyor ... Karanın çektiği acılar ...

"Nasıl?..." diye bildim kerem ... İkinci abim...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Karanın anlatımlarıyla onu öldürmek için yanına gidicektim ama çok sevgili kardeşim son anda tutmuştu beni ...

Şimdi kerem denen denyoyu bekliyorduk buraya gelsin diye irfan da İstanbul'a gidicektik.

"Ela gözlüm... ? Ah maviş..?!" Diyen kerem şöyle bir baktım ardından yumruğumu çenesine indirdim .

Hakettmişti az bile yapmıştım ona gerzek....

Kara elimden almasaydı daha döverdim .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Şuan İstanbul'a iniş yapmıştık onlar kârahkah ' a bende merkeze geçmiştim ...

Merkezde işim bittikten sonra evime geldim bir duş aldım , yemek yedikten sonra karayla konuştum ailesiyle birlikteydi . Gerçek ailesi ....

Odama geçtim tam yatıyordum ki kapı çaldı oflayarak kapıyı açtım .

Tanımadığım bir adam ... Kan içinde bir adam ... Kapımda vardı... Ne olduğunu sorucaktim ki adam kucağıma düştü....

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 17, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yeni HayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin