"Eat your breakfast"
It's been two days since Van talked to Ally. She didn't tell Niko about it because he might get mad again. But in those two days, she's been asking herself. Napakaraming what if ang kaniyang naisip. What if I accepted her offer? What if sumama ako? What if I didn't told her those things? Malamang sa malamang ay wala na siya ngayon dito.
Naaalala pa niya ng huli niyang makita ang pinsan. Ally stayed in her seat for 30 minutes. Wiping her tears off her face, looking around the Cafe, sometimes looking at her. Maybe she's hoping that Van will talk to her, just like what she always do but she didn't. She stayed for another 10 minutes before she decided to stand up, fix her clothes and go.
Malalim ang pag-iisip ni Van ng biglang hampasin ng malakas ni Niko ang maliit na lamesa kung saan sila kumakain na bigla naman niyang ikinagulat. Marahan siyang tumingin sa kasintahan. Madilim ang mukha nito at tila ba kanina pa itong naiinis sa kaniya.
"I said eat Vanleigh, what the hell are you even thinking about huh?!" Galit na tugon nito sa kaniya. Agad na umayos ng upo ang dalaga at umiwas ng tingin dito. Ngunit ramdam niyang pinapasadahan siya ng tingin ng nobyo. Hindi niya magawang lingunin ito. Van was about to get some rice when Niko took the bowl of rice away from her. At iyon ang naging dahilan upang pasadahan niya ng tingin ang nobyo.
"I'm asking you, what are you thinking about?!" aniyang lalaki at muling hinampas ang lamesa. Nagsilabasan din ang mga katulong nila sa bahay kasama na si Manang Juana at Mang Ignacio. Lahat sila'y nasa iisang gilid lamang at hindi malaman ang gagawin dahil kahit sila'y takot din sa among lalaki. Gusto man nilang pumagitna sa dalawa'y hindi maaari dahil nila ang maaaring gawin sa kanila ng lalaki.
"noth-" Van couldn't complete her sentence when Niko shove all the plates and foods off the table, oagkatapos ay marahas na itinulak nito ang lamesa. Naglakad papalapit si Niko kay Van, ngunit nasa mga plato, pagkain at lamesa nakatingin ang dalaga. Hindi siya makapaniwala sa kaniyang nasaksihan. Malalki ang mata ni Van dahil sa gulat.
Niko grabbed her shoulders then he squeezed it really hard, which mader her whimper in pain. He put her right hand on her jaw and forced her to look at him. He has a big smirk in his face "ha! or should I say, who are you thinking about hmm?" hindi na sumisigaw ang nobyo ngunit bakas sa boses nito ang galit.
Hindi alam ni Van kung ano ang mararamdaman sa sinabi ng kaniyang kasintahan. Alam na ba niya? Nakita niya ba kami ni Ally na nag-uusap? Namumuo ang nerbyos kay Vanleigh, di mawari kung ano ang gagawin at sasabihin. Isang maling salita lamang at alam niya na ang mangyayari sa kaniya.
"Do you think I'm a fool, huh?!" binitawan siya ng lalaki at malakas na tumawa "n-no" mahina at halos pabulong na saad ng dalaga, tila kahit daga ay hindi maririnig ang kaniyang sinabi.
Mas lalong lumakas ang tawa ni Niko at tila ba'y nababaliw na. "I told you to stay away and you promised me that you will!" He grabbed her again "But you always break your fucking promises!"
Hindi pa rin nagsasalita si Van at patuloy paring umiiyak habang nakayuko. Hindi niya alam ang gagawin at sasabihin. "Tangina dinagdagan mo pa!" Umiiyak man ay kumunit pa rin ang noo ng dalaga sa narinig. Dinagdagan? What does he even mean by that? Naguguluhang tumingin ang dalaga sa nobyo. Kahit natatakot at nanlalabo na ang mata nito dahil sa luhang hindi tumitigil sa pagpatulo mula sa kaniyang mga mata ay sinalubong niya ang mga matatalim na tingin ng kasintahan.
"What are you talking about?" she asked, trying not to stutter. Muling ngumisi ang binata at malakas ulit itong tumawa bago siya nito itulak, mabuti na lamang at nakontrol niya ang sarili upang hindi siya matumba.
BINABASA MO ANG
The Killer (Rodrigo's Desire Series #1)
RomanceScared of getting hit by his boyfriend again, she hides in a bus stop. She sits there, hugging her knees, crying and scared. And then someone came, the killer DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, l...