Evet, bir ben var bu gece.
Bir yıldız var gökte, bir değil binlerce.
Ne konuşalım istersin çok fazlası var bende.
Keşke hepsi zihnimden öylece akıp gitse.
Bana bakmayı kes, hepiniz.
Tek bir anımı izlenmediğimi düşünmek...
Kaybolmak daha sonra diplerde.
Kayboldukça daha da derine.
Ah şu belirsizlik.
Kanının son damlasına kadar sömürür seni.
Ve hatta delirtir isterse.
Benden emin olabilirsin son derece gerçeğim.
Ama pek çoğu bilmez.
Birileri,kimileri,diğerleri,başkaları ve hatta bazıları.
Bilmem umursarlar mı?
Benim varlığımdan önemsenecek başka öncelikli çok konu vardı.
Meteliksiz,üstü başı yırtık bir berduş.
Gibi, hatta düşlerim bile.
Yok, bu sefer çözüm aramıyorum.
Geçmişe takılıp kalmıyorum.
Yeni bir ritim öğrendim
Zihnimde defalarca onu oynatıyorum
Başa sardıkça onu.
Bir plak gibi dönüyor, dönüyor.
Başım, her zamankinden daha yerinde.
Uykumu getirdi bu satırlar.
Her gece yastığa koyarken başını
Bir daha uyanmamak adına adak adamak gibiydi
Ne zaman sıra bana gelir acaba
Ve acabalarla çürüt bedenini
Sonsuz bir bekleyişti
Dilemek bugünün dünden daha iyi geçmesini.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİHAR MEVSİMİ
PoetryArtık fazlasıyla gereksiz kelimeler, fazlasıyla zaman kaybı...
