İNTİHAR MEVSİMİ

KEDER BAHÇESİ

Sen ıssızlarda, meçhul.
Ben arkandan, muzdarip.
Seni beklemek ne güzel his.
Hiç bekledin mi benliğimde benliğini?
Ben o alaycı bakışlardan,
Bedenimi alamadan,
Sen kaçıp gittin buralardan.
Büyük bir zillet kalbimde.
Paramparça oldum karıştım bir namütenahiye.
Şimdi kelimeler yorgun.
Topla bahçemden kederleri.
Ebediyette kal, dönme bir daha geri!