İNTİHAR MEVSİMİ

GÖLGE

Birkaç saat kaldı fazla değil.
Uyumak ve uyumamak arasında saatler geçmiş.
Göz kapaklarım ihanete uğramış gibi öfkeli.
Bu suç benim değil gecenin.
Hep zamansız geliyor şu geceler.
Tam alıştım derken, tam gülümserken
Sönüveriyor yaşam ışıkları.
Yine aydınlıklar için yakmam gerekiyor umutlarımı.
Birkaç söz kaldı geriye fazlası değil.
Anlatacak beni son demine kadar,
Sayfalarca ben karalayacak.
Anlatacak beni, onu yakmam için.
Damarlarımda usulca gezinen uyku
çökerken tüm ağırlığı ile gözlerime,
Yarını hatırladım.
Belkiler yarınını.
Hatırladım, sorumlulukların belimde oluşturduğu kamburun çıkıntıları, gölgemden yansıdı.