İnce ince işleniyor ruhuma keder.
Sızlıyor gönlüm, senin sızına eş değer.
Ağlama hepsi geçer.
Gece karanlığında kaybolur.
Tek sözün kutsal bir dua mahiyeti.
Söndürmüyorsun içindeki ateşi.
Hâlâ ilk günkü kadar yüksek.
Ne kadar yağmur yağmalı gökten?
Kaç kelebek daha vermeli ömründen?
Yetmedi mi sana gözyaşlarım?
Nedendir bu hüzne doymazlığın?
Kaç kurban daha ister gaddar nefsin?
Söyle!
Uğruna kan dökecek tüm varlığım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİHAR MEVSİMİ
PoesíaArtık fazlasıyla gereksiz kelimeler, fazlasıyla zaman kaybı...
