25. BÖLÜM SONSUZA KADAR

557 22 3
                                    

Selam nasılsınız

Oy vermeyi unutmayın ⭐

Barının demesiyle çoktan hazırlanmıştık Barın doktoru aramış anlatmıştı oda normal olduğunu ama hastaneye yatması gerektiğini söyledi Barın da en yakın zamanda geleceğini söyleyip kapattı çocuklara haber verip yola çıkmıştık onlarda yarın geleceklerdi gözüm camdan Ardene takıldı uyuyordu yüzü bembeyaz olmuştu beyazdan nefret ediyorum beyaz papatya, beyaz kefen, beyaz hastane odaları, beyaz koridorlar sesli nefes vererek gözümü kapattım o sırada telefonum çaldı tanımıyordum

"Efendim"

"Asel"

"Anne" diye konuştum söylememiş olsun

"Evlendin mi gerçekten" gözlerimi kapattım söylemişti

"Anne bak-"

"Bunu bana nasıl yaparsın" dudağımı büzüp ağlamamak için kendimi zor tuttum

"Her neredeysen buraya geliyorsun Asel üstelik"

"Üstelik ne"

"Yarın burda oluyorsun son kez annelik hakkım varsa" gözümden yaş düştü

"Öyle deme yarın geleceğim söz" bir şey demeden telefonu kapattı gözlerimi sıkıca yumdum her şey beni bulmak zorundamıydı

"Annem öğrenmiş çok kızacak"

"Yarın gideriz"

"Sen gelme Ardenin yanında ol"

"Geri gelecek misin" demesiyle ona baktım şefkatle bana bakıyordu

"Geriye bir ben kalırsa evet" sesli nefes vererek önüne döndü Ardenin hastalığı bir yandan birde annem çıktı of ben hiç mutlu olamayacakmıyım

"Asel ben şimdi değil derken seni istemediğimi kastetmemiştim"

"Şimdi konuşmayalım lütfen" dinlemek istemiyordum artık hiç bir şey duymak istemiyordum annemi de düşünmek istemiyordum Ardeni düşünmek istiyordum gözümü kırpmadan yola bakıyordum uykum yoktu

"Uyumalısın"

"Uyumak istemiyorum"

"Böylemi olacağız" bir şey demedim  sanki ben çok memnunum böyle olmaktan gururum daha ağır basıyordu ben her şeye rağmen onu istediğimi söyledim o zamanı değil dedi ne yapayım artık gerisi ona kaldı beni sevmesin istemesin ama sürekli benimle olmak istesin

Gözümü açtığımda sabah olmuştu

"Neredeyiz"

"Geldik" diyerek evin bahçesine girdi saat sabah dokuzdu başım çok ağrıyordu yavaşça arabadan indim

"Ben alırım sen geç" kafamı sallayıp içeri geçtim kahvaltı hazırlasam iyi olacak mutfağa yönelip ocağa su attım kısa sürede hazırlamıştım elimi anlıma koyup içeriye yöneldim birine çarpmamla geriye düşecekken belime sarılan ellerle son anda kurtuldum

"İyi misin" diyen Barına baktım

"Başım ağrıyor" dedim

"Çok stres yapıyorsun" kafamı sallayıp geri çekilecekken daha çok kendine yaklaştırdı kalbim hızlı hızlı atıyordu

"Barın " kafasını boynuma gömdü sesli nefes aldım kokusu ciğerlerime doldu

"Zamanı var çünkü özel olsun istiyorum" kaşlarımı çattım

"Seni sevmediğimi düşünüyorsun"

"Aksini düşünmem için bir şey yapmıyorsun" diye konuştum

CEHENNEMDE Kİ CENNET +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin