Bölüm 8

10 5 0
                                    

Şu aralar bu şarkıya taktım. Benim için özel bi anlamı var. Her dinlediğimde dedem ile olan anılarımız aklıma geliyor. Mesela burandaysan hep kal benim ol bu evde hazır yerin var... kısmında. Çünkü babaannemlerin evinde eski bir çek yat var. Aşırı rahat ama. Dedem de o koltuğu televizyonun önüne koydurturdu ve o koltuk sürekli her gün yatak halinde olurdu. Üstünde yastıklar yorganlar falan olurdu. Onun yeri orasıydı.

Dede. Keşke sana her zaman olduğu gibi sarılsam. Kuzularımızın yemini seninle birlikte versek. Ben araba sürerken hep yanımda olsan ve bana gururlu bir şekilde baksan. Ki zaten öyle bakıyorsundur ama keşke o bakışını ben de görebilsem...

Çok özledim seni dede... kelimelerle anlatamam.

17/01/21

Cemile'nin seslenmesiyle daha doğrusu bağırmasıyla gözlerimi araladım ve kendimize şöyle bi bakındım da biz ne ara bu hale geldik amk! Heeeee dün gece...
"Günaydın bebişim!"

"Günaydın aşkım!"Diyerek dudağına küçük bir öpücük bıraktım.

"Her fırsatta beni öpmek zorunda mısın?"

"Dün gece öyle demiyordun ama."

"Ya sus hatırlatma. Sabah utancımdan yerin dibine girdim zaten."

"Niye utanıyorsun ki kızım? Ben senin kocan değil miyim?"

"Tamam kes. Kalk bi duş falan al."

"Sen ne zaman kalktın?"

"Bir saat önce falan işlerimi hallettim bi de kahvaltı hazırladım. Sen de bir duş al sonra da kahvaltımızı yapar çocukları almaya gideriz."

"Tamam olur."

Cemile odadan çıkarken ben de banyoya girmiştim. Duştan çıkınca kahvaltımızı yaptık ve annemlere gittik.

"Ayyy annelerinin bir taneleri nasıl da özlemişim sizi!"

"Kızım mi sakin ol alt tarafı bir gece görmedin."

"Bunu sen mi söylüyorsun Sema?"

"Evet ne olmuş?"

"Cemile doğduğu zaman bir işimiz çıktı Cemile'yi de annemlere bıraktık. Evden çıktık ve yarım saat sonra geri döndük."

"Neden?"

"Annen yüzünden. Başına bir iş geldi mi? Acaba hasta oldu mu gibi sorularla başımın etini yedi biz de dönmek zorunda kaldık."

Cemile'nin kulağına eğildim ve "Bir insanın bütün huyları da annesine benzemez ama ya."diye fısıldadım.

"Anama çekmişim."

5Ay Sonra...

"Aşkım! Ben ne giyeceğim?"

"Siyah takım elbiseni giy!"

"Tamam!"

Bu gün Ayşegül ve Ozan'ın düğünü vardı ve neredeyse herkes bizdeydi.Siyah takımımı giydikten sonra salona geçtim. Cemile de içeriye geçip hazırlanmaya başladı. Bir yarım saat sonra falan odadan çıktı. Hasiktir! Dizlerinde biten bordo bir elbise gitmişti saçlarını bu sefer düzleştirici yardımıyla dalgalandırmış ve saçlarının omzuna düşmesine izin vermişti. Baştan aşağı bordoydu. Çok güzeldi ama...dudakları... bordo bir ruj sürmüş ve dudaklarının güzelliğini iyice ortaya çıkarmıştı.

"Nasıl olmuşum?"Ona cevap vermeden kolundan tutup odaya götürdüm ve kapıyı kapatıp kilitleyerek sırtını duvara yasladım. Ona biraz daha yaklaştım ve aramızdaki mesafeyi kapatarak ona doğru eğildim.

Altın Üçlü 2💫 .tamamlandı.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin