alıştım artık diyorum soranlara, yüreğinin başka bir insanda oluşuna. alıştım artık. kalbimin hep tepetaklak oluşuna.
l.
umudun rengi maviydi - en sevdiğin renk. fakat şimdi nerede o mavi gökyüzü? sallıyor ellerini giderek.
ü.
bugün kalbim bir ağır, taşıyamıyor bedenimi sanki. nedir bu utanç, bu kırgınlık, bu kahır? yaşamak için can atan ruhumun içinde.
ağlayacağım, bağıracağım. şarkı söyleyip duracağım. belki o zaman bulur neşem beni, benimle birlikte delirecek şenliğimi.
neşem beni bir gün elbet bulur da, nasıl hiç tanır ilk defa karşılaşacağı kişiliğimi?
y.
ben doğarken yalnızdım, yaşarken yalnızdım, büyürken yalnızdım, ve öldüğüm sırada, yalnızlığa yalnızdım.
o.
bugün bir gök gürüldedi. beni sevmediğini söyledi. kavga ettik. göğe küstüm. gök de bana küstü. bu yüzdendir belki, bana hiçbir zaman gülmedi.
r.
uçsuz bucaksız bir deniz, kalbini hiç sahiplenmeyen ruhun. belki de bu dünyadaki tek varlığım, hiç dindiremediğin kahroluşların. dudağında silinmeyen şarap tadın.
u.
ben gülerken ağladım her zaman. lütfen dindir bu kahrımı. hiçbir sağır duymadı ki beni, bir sen mi duyacaksın?
kalbimiz kırık, acılarımız sağlamdı. aynı malzemeden yapılmaydık. belki de bundandır seni unutamamın sebebi. yüzümden düşmeyen yüzünü, dudaklarımdan gitmeyen dudaklarını, saçlarımı okşayan ellerini. belki de bundandır seni unutamamın sebebi. acılarımı anlayan düşlerini.
____________ 🍒
özellikle bu bölümde siire asla benzemeyen garip gurup yazilarla gözünüzü kanattigim icin özür dilerim 😫
sey, okudugunuz icin tesekkürler, hep böyle bi kitap yazmak istemistim, icimi döktüm biraz aslinda, bence olmadi ama umarim umarim begenmissinizdir 🥺 (özellikle de sen, bendis askim!!)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
