Jimin hastaneden çıkalı tam 2 gün geçmişti hala bu duruma alışamamıştı hiçbir şey ona tanıdık gelmiyordu evde yabancı gibi dolaşıyordu kendini herkese karşı çok soğuk hissediyordu ve yarından itibaren okula gidecekti okul için çok stresliydi arkadaşlarını tanımayınca arkadaşlarının kalbi kırılacaktı bunu düşünmek bile istemiyordu hava almaya ihtiyacı vardı alt kata indi ve annesine:
"A-a-anne ben biraz hava almaya çıkabilirmiyim?"
"Tek başına çıkamazsın Jimin yolları bilmiyorsun"
"Ama dışarı çıkmak istiyorum"
"O zaman ben Taehyung'ı arayım ve gelip senle gezmesini söyleyim"
"Ben tek başıma gezmek istiyorum yabancılarla değil"
"Jimin o senin çocukluk arkadaşın eğer gelmesini istemiyorsan dışarıda çıkamazsın"
"Offf tamam gelsin"
Çok geçmeden Taehyung gelmiş ve dışarıya çıkmışlardı ikiside sessiz sessiz yürüyorlardı sessizliği bozan Jimin oldu
"Taehyung bizim arkadaşlığımız nasıldı? Seni çok severmiydim"
"Biz çok iyi anlaşırdık Jimin herkes bizim arkadaşlığımızı kıskanırdı kardeş gibiydik seninle, her anımız ayrı bir güzeldi"
Taehyung bunları söylerken gözleri dolmuştu Jimin bunu fark etti ve olayı hemen kapatmaya çalıştı
"Özür dilerim Taehyung seni hatırlayamadığım için ama hissediyorum ilerde o güzel anılarımızı hatırlayacağım benim için çok değerli olan bir insanla olan anılarımı tamamen unutamam değil mi?"
Taehyung gülümsedi
"Umarım en kısa sürede hatırlarsın küçük mochim."
"Mochi"
"Ah şey ben sana eskiden küçük mochim diyordum sende bana taetae diyordun"
Jimin kıkırdadı ve yol boyunca Taehyung'a taetae diye seslendi.
••••••••••••••
Alarmın çalmasıyla yataktan fırlayan Jimin hemen saate baktı hazırlanması gerekiyordu yoksa okula geç kalacaktı hemen elini yüzünü yıkadı ve okul formasını giydi kahvaltı için alt kata indi evi krep kokuları sarmıştı Jimin biran önce hepsini karnına indirmek istiyordu hemencecik yemeye başladı kahvaltısını yaptıktan sonra telefonu çaldı arayan Taehyung'tı
"Günaydın küçük mochim"
"Günaydın taetae"
"Ben kapının önündeyim hazır olunca gelirsin bekliyorum."
"Tamam hemencecik geliyorum"
Diyerek telefonu kapattılar hafıza kaybından dolayı Jimin okula uzun bir süre Taehyungla gidecekti hemen çantasını alıp annesine veda edip evden çıktı Taehyung'ı gördü ve beraber yola koyuldular Taehyung bu sefer daha dikkatliydi Jimin'i yanından ayırmıyordu okula yaklaştıklarında Hoseok'u aldılar ve beraber okula gittiler.
Hoca sınıfa girmiş ve duyuru yapacağını söylemişti herkes pür dikkat hocayı dinliyordu ve hoca konuşmaya başladı
"Arkadaşlar bildiğiniz üzere Jimin iki gündür okula gelmiyor sebebi ise geçirdiği bir araba kazası,kazada kafasına ağır darbe aldığı için hafıza kaybı yaşıyor lütfen bu süreçte ona destek olun"
Jungkook işte o zaman anlamıştı Jimin'in neden hastanede ona öyle davrandığını içinde bir burukluk oluşmuştu ama nedenini oda bilmiyordu bir anda gözü Jimin'e kaydı Jimin korkuyordu çok korkuyordu sınıftaki herkes Jimin'e bakıyordu Jungkook sebebini bilmediği bir şekilde o an Jimin'i kurtarmak istemişti neden böyle birşey istiyordu ki oda bilmiyordu ileride onu ne bekliyordu herşeyden habersizdi ikisi içinde yeni bir başlangıç olacaktı Jimin'in kazası...
••••••••••••••••
İlk ficim umarım güzel yazabiliyorumdur
Yazım yanlışlarım varsa özür dilerim
Lütfen oy verirmisiniz
Hepinizi morluyorum
Sizleri seviyorum
Kendinize iyi bakınn
💜💜💜💜💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
/Kaza/
FanfictionKim bilebilirdi Bir kazadan sonra Jimin'in hayatının bu kadar değişeceğini Bazıları için iyi yönde bazıları için ise kötü yönde Neler olacaktı Bu aşk üçgeninde kimler birlikte olacaktı...