Ders bitmiş ve tenefüs zili çalmıştı Jimin koşarak sınıftan çıktı ve okulun terasına hava almaya gitti bir anda arkasında hissetiği şeyle irkildi ve arkasına baktı ayağının dibinde uzaktan kumandalı araba vardı gözleri süren kişiyi aradı çok uzakta olmamalıydı ve onu gördü Jungkook'u bu yüz ona çok tanıdıktı biraz düşündükten sonra hastanedeki çocuk olduğunu anladı .Jungkook,Jimin onu görünce selam verdi ve yanına geldi .
"Demek hastanede beni tanımamanın nedeni buydu?"
"B-ben özür dilerim amacım seni kırmak değildi galiba yakın arkadaştık belli ki seni kırmışım."
Jungkook kaşlarını çattı ve cevap verdi
"Hey ne yakın arkadaşı sen hep benim peşimden koşuyordun ben sana yüz vermiyordum."
Jimin utandı tombul yanakları kırmızı pembe arası bir renk almıştı.Onun bu halini gören Jungkook içinden ne kadar güzel olduğunu geçirdi ve daha fazla onu utandırmak istemedi.
"Şaka yapıyordum beni hiç sevmezdin çünkü ben hep kavgaya karışan biriydim ve sen kavgadan nefret ederdin."
Jimin Jungkook'un gözlerine baktı o an Jungkook Jimin'in gözlerinin içinde kayboldu bunca zaman dibinde olan bu güzelliği nasıl fark edememişti kahroluyordu Jimin'e aşık mı oluyordu duygularından daha emin değildi bu derin düşüncelerden Jimin'in konuşmasıyla kurtuldu.
"Ş-şey adın ne peki?"
"Ben Jungkook, Jeon Jungkook."
Jungkook diye tekrar etti Jimin, Jungkook adını Jimin'in ağzından duyunca kalbi yerinden çıkacak gibi oldu ayaklarım boşaldı sersemlemişti Jimin konuşmaya devam etti.
"Arkadaşın var mı Jungkook?"
"Hayır yok arkadaş edinmeyi sevmiyorum."
"Neden ki Jungkook?"
"İnsanlardan uzak durmayı tercih ediyorum çünkü hepsi ikiyüzlü yalnız başıma daha iyim."
"Şuan benimle konuştuğun için rahatsız oluyor musun?"
Jungkook durdu ve Jimin'e baktı nasıl rahatsız olabilirdi ki sanki ömrü boyunca bu anı beklemiş gibiydi fazla bekletmeden cevap verdi.
"Hayır Jimin garip bir şekilde rahatsız olmuyorum aksine kendimi iyi hissediyorum."
Jimin elini ağzına getirip hafifçe kıkırdadı
"Ne oldu Jimin neye gülüyorsun?"
"Benden rahatsız olmaman beni mutlu etti bir ilki başarmışım gibi hissediyorum."
"Çünkü başardın Jimin."
Jimin gülümsemişti Jungkook ise o gülümsemenin içinde kaybolmuştu biran için o gülümsemeden öpmek istedi ama yapamazdı Jimin'i korkuturdu ve kaçırırdı bu yüzden kendine hakim olmaya çalıştı ve başardı.Uzun bir sessizlikten sonra Jimin yine konuşmaya başladı:
"Jungkook birşey sorabilirmiyim?"
"Tabi ki Jimin."
"İlk arkadaşın olabilirmiyim Jungkook hem iyi anlaşırız çokta konuşmam zaten başını ağrıtmam seni üzen birşey olduğu zaman benimle konuşursun bende beni üzen birşey olunca senle konuşurum olmaz mı Jungkook?"
Jungkook donup kalmıştı ağzından dökülen tek kelime hayır olmuştu buruk bir hayırdı bu zamana kadar hiç arkadaşı olmamıştı ve onun ortamı Jimin'e uygun değildi Jimin'in canı yanardı eğer Jimin'in canı yansaydı dünyası yıkılırdı bu yüzden sadece hayır diyebildi...
•••••••••••••••
Çok içime sinen bir bölüm değildi ama atmak istedim umarım beğenmişsinizdir yazım hatalarım varsa özür diliyorum
Hepinizi morluyorum
💜💜💜💜💜💜💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
/Kaza/
FanficKim bilebilirdi Bir kazadan sonra Jimin'in hayatının bu kadar değişeceğini Bazıları için iyi yönde bazıları için ise kötü yönde Neler olacaktı Bu aşk üçgeninde kimler birlikte olacaktı...
