GIMME MORE (Smut One Shots)

Ακόμα Και Ο Κουρέας...

Αντίκρισα την φιγούρα μου στον καθρέφτη. Και χρειαζόμουν ένα κούρεμα. Γενικά επισκέπτομαι το κομμωτήριο κάθε δύο μήνες και σήμερα θα έκανα ακόμα μια επίσκεψη.

Μπαίνοντας μέσα το βλέμμα μου καρφώθηκε στον νέο κουρέα. Πήγαινε καιρός από την τελευταία φορά που κάποιος καινούριος είχε πιάσει δουλειά εκεί. Ψηλός, μελαχρινός και όταν λέμε κουκλος, άλλο να το λέω και άλλο να τον βλέπεις. Ήταν από τις λίγες φορές που σκάλωσα τόσο όταν μου μιλούν.

«Για κούρεμα?» ρώτησε και η βαθειά φωνή του με έκανε να τρίψω τα πόδια μου μεταξύ τους.

«Συγγνώμη?»

«Λέω, για κούρεμα?» είπε πιο δυνατά.

Ναι ναι ας ξεκινήσουμε από το κούρεμα και βλέπουμε...

Κάθισα σε μια από τις καρέκλες και όσο εκείνος έσφιξε την πόδια γύρω από το λαιμό μου.

Καθάρισε την μηχανή και ξεκίνησε. Τον παρατηρούσα όλη την ώρα. Όταν έδενε πιο σφιχτά την πόδια του μέσα από την οποία πετάγονταν μύες, όταν σκούπιζε τον ιδρώτα από το μέτωπο του και όταν με άγγιζε. Τα δάχτυλα του μαλακά και με κομψές κινήσεις κατέβαζε ή ανέβαζε το κεφάλι μου στη σωστή θέση.

Σε μια στιγμή πήγε στον καταψύκτη και ήπιε ένα ποτήρι παγωμένο νερό. Δεν το πίστευα ότι θα καύλωνα τόσο βλέποντας κάποιον να πίνει γαμημένο νερό. Αλλά κι όμως έγινε.

Σύντομα η φαντασία μου ξέφυγε και το κομμωτήριο με μιας άδειασε.

«Τελειώσαμε εδώ» είπε εκείνος δίνοντας μου το λογαριασμό.

Και όταν έκανα να ανοίξω το πορτοφόλι μου να πληρώσω το κούρεμα κατάλαβα ότι ήταν άδειο. Και δεν με χάλασε καθόλου.

«Δεν έχω χρήματα μαζί μου» είπα και ξεροκατάπια.

Εκείνος γύρισε και με κοίταξε στα μάτια.

«Μπορώ να σας πληρώσω αλλιώς?» πρόσθεσα με μια τάχα αθώα φωνή.

Ο ίδιος δεν μίλησε, παρά κάθισε στην καρέκλα που καθόμουν πιο πριν. Τα πόδια του ήταν ανοιχτά και δεν μπόρεσα να κρατηθώ και να μην κοιτάξω στη σχισμή.

Σύντομα κατάλαβα πως θα πήγαινε από εδώ και μετά.

Πλησίασα με αργό αλλά προκλητικό βήμα και έσκυψα στο ύψος της καρέκλας. Τα γαλάζια μάτια μου τώρα βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής από τα δικά του κάστανα. Κοίταζε επίμονα τα μισάνοιχτα χείλη μου και τον φίλησα παθιασμένα ακόμα και αν ήξερα ότι το συναίσθημα ήταν της στιγμής και θα διαρκούσε λίγο.