GIMME MORE (Smut One Shots)

Προφεσόρ

« Ωχχχ όχι! Πήγε πέντε » αναφώνησα μόλις κοίταξα το ρολόι.

Ο Θοδωρής θα ερχόταν από στιγμή σε στιγμή. Και εγώ δεν είχα καν συμμαζέψει το δωμάτιο. Ούτε είχα ντυθεί. Εντάξει πάλι έχασα την αίσθηση του χρόνου, φυσικά όχι λύνοντας τις ασκήσεις μαθηματικών που μου είχε βάλει, αλλά βλέποντας άκυρους στο τικτοκ.

Το κουδούνι χτύπησε και γω είχα μόλις βάλει ένα παντελόνι και μια μπλούζα παρατημένη στο κρεβάτι μου.

Έτρεξα προς το θυροτηλέφωνο και είπα

« Τώρα, μισό λεπτό μόνο »

Τα μαλλιά μου ήταν ακατάστατα όμως τα έφτιαξα στον καθρέφτη του σαλονιού στο δρόμο για το μπάνιο. Έπλυνα τα δόντια μου και σκόνταψα ακούγοντας ένα χτύπημα στην πόρτα.

Λίγο άρωμα και είμαστε έτοιμοι. Άνοιξα την πόρτα και τον αντίκρισα.

« Γεια σας κύριε Θοδωρή! » είπα και έκανα χώρο να περάσει μέσα.

Όπως καταλάβατε, αυτός είναι ο κούκλος καθηγητής που μου κάνει ιδιαίτερα στα μαθηματικά. Και απ ότι επίσης καταλάβατε από το άγχος μου δεν μου περνάει απαρατήρητος.

Τον ακολούθησα μέχρι το δωμάτιο όπου έκατσε στη μία από τις δύο καρέκλες γραφείου.

« Να σας φέρω κάτι? » ρώτησα πριν κλείσω την πόρτα του δωματίου.

« Ένα ποτήρι κρύο νερό θα ήταν το καλύτερο » απάντησε με ένα παιδικό χαμόγελο να σχηματίζεται στο πρόσωπό του.

Παρ ότι ήταν καθηγητής μου, με περνούσε μόλις έξι χρόνια, αφού εγώ ήμουν 17 και εκείνος 23. Ήταν στο τελευταίο έτος του πτυχίου του.

« Πώς πηγές με τις ασκήσεις? » με ρώτησε όταν γύρισα με το ποτήρι.

« Καλά. Πολύ καλά μπορώ να πω » είπα χαρούμενος.

« Σου το έχω πει ότι γαμάς, δεν είχα αμφιβολία... »

Εσείς κύριε Θοδωρή? Πώς τα πάτε με αυτό το κομμάτι? σκέφτηκα ενώ δάγκωσα το κάτω χείλος μου.

« Όλα καλά? Να ξεκινήσουμε? » είπε μετά από λίγο.

« Ναι ναι, όλα καλά »

Λίγη ώρα αργότερα, όσο έλυνα μια άσκηση με έπιασε στον ώμο και μου είπε

« Ξέρεις, θέλω να σου πω κάτι »

« Πείτε μου, όλα καλά? » ρώτησα απορημένος.

« Ναι κοίτα, φέτος παίρνω το πτυχίο μου. Που θα πει ότι θα φύγω από την Αθήνα. Θα γυρίσω στη Θεσσαλονίκη όπου εμένα »