DAD | TAESOO

10

Uyandığımızda güneş batmak üzereydi. Bizi Taehyungun annesi uyandırmıştı. Yoksa daha uyurduk. Üstüme bir tişört birde tayt giymiştim. Sonuçta bir kaç saat sonra gene yatacaktık.

Akşam yemeğine oturmuştuk. Taehyungu çok özlemiştim. Ama ona çok sinirli ve kırgındım. Onu hala seviyordum onuda fark etmiştim. Ama kırgınlığım ve sinirim öne geçiyordu. Zaten hep olumsuz duygular öne geçerdi. 1 hafta dolmak üzereydi. 1-2 gün kalmıştı. Gitmek istiyor muyum yoksa istemiyor muyum bilmiyorum. Taehyungun ve ailesinin yaptıklarını unutucak mıydım yoksa unutmayacak mıydım? Hiç bir şey bilmiyordum. İncheonda bir hayatım vardı. Onunda burda hayatı vardı. Ayrıca Jennie. Jennie burdaydı!

Dün gece gelmiş ama hiç dikkat etmemiştim. Gözlerim kapalı oturuyordum onlarla. "Dün gerçekten baya yorulmuşsunuz." dedi Taejyungun babaannesi. Kafamı salladım. "Kaza nasıl olmuştu?" dedi Taehyungun annesi. Taehyung ters bir bakış attı. "Daha kaç defa anlatmam lazım." dedi. "Tamamda tam anlayamadım." dedi bayan Kim. "Araba bize çarpınca bizde ağaca çarptık." dedi Taehyung. "Araba size na-" "Yeter." dedi bay Kim.

"Bu arada bir davet var ailecek gitmemiz lazım. Malum Jisoo ve Taeji gözüktü onuda bir açıklaman lazım." dedi bayan Kim. -Taehyungun annesi- "Ne zaman?" dedi Taehyung. "Haftaya." dedi bayan Kim. "Jisoolar gidiyor haftaya." dedi ve bana baktı. "Siz barışmamış mıydınız?" dedi Taehyungun babaannesi. "Evet de..." dedim. "Yani onun burda hayatı var benim ve Taejinin hayatı orda." dedim. Kimse bir şey dememişti.

Jennie bir bana bir Taehyunga bakıyordu. Taehyungda Jennieye bakıyordu. Ne vardı bunların arasında? Taehyung gözleriyle bir şeyler anlatıyordu sanki. Beni fark edince gülümseyerek bana döndü. Jennieye baktım. Boydan süzdüm. Ne ara bu kadar zengin olmuştu? Onada mı kıyafet vermişlerdi? Yemeğime geri döndüm. "Burdada hayat kurmaya çalışamaz mısın?" dedi Rose. Roseye baktım. "Sonuçta sevdiğin adam ve çocuğun burda." dedi Rose. Herkes bana bakıyordu. Çok gerilmiştim.

Geldiğimden beri bütün gözler bende zaten ama bu kadar belli edilmiyordu. "Neyse kızı gerdik." dedi bay Kim. Teşekkürler. Taejiyi fısıldayarak azarlıyordum. Et ve salata yememişti hiç sadece pilav yemişti. Şu andada zorla hepsini yiyordu ve bana ters bakışlar atıyordu. Yemek bitince hepimiz bahçeye çıktık. Jennieyle konuşuyordum. Rose, Taehyung ve Taeji birlikte oturup oyun oynuyorlardı.

"Taehyungu tanıyor musun?" dedim. "H-Hayır tabikide." dedi. "Umarım yalan söylemiyorsundur çünkü senle konuşmayacağımı biliyorsun." dedim. "Jisoo lütfen bak evet tanışıyoru-" "Ne?!" dedim. Üçüde bize baktı. Kolundan tutum ve birazda ileri çektim. "N-Nerden?" dedim. "Üniversiteden." dedi. "Sende 21 yaşındasın o da..." diye mırıldandım. "Seni Taehyung mu gönderdi?" dedim. "Öyle değil bak." dedi. "Nasıl?" dedim. Taehyung hala buraya izliyordu. Tabii Jennie ağızından bir şey kaçırırsa toparlamak için. "Yani ben zaten İncheon'a gidecektim. Taehyungda sizin orda olduğunuzu biliyordu ve benden rica etti siz-" "Yani tesadüf değildi hepsi? Bana borç olarak verdin paralar Taehyungun muydu senin mi?" dedim. Parmaklarıyla oynamaya başlamıştı.

Resmen oynanmıştı benle! Ne kadar salakmışım! Sinirlice Taehyunga baktım. Anlamış olucakki oturduğu yerden kalktı ve buraya doğru yürümeye başladı. Zaten yeterince yalan dinlemiştim. Dahada dinlemek istemiyordum. Sinirlice içeri girdim. Taehyungda arkamdan girmişti. Bana sesleniyordu ama durmuyordum. Evdeki dikkatleri üstümüze çekilmişti gene. Merdivenlerden hızlıca çıktım ve Taehyungun odasına girdim. Orda kalıyorduk. Hızlıca dolaptan bavullarımızı çıkarttım. Gene çok güzel kandırılmıştım. Acaba arkamdan salak diye gülüyorlar mıydı. Odanın kapısı açıldı. Taehyungdu. Kapıyı kapattı ve yanıma geldi. "Ne yapıyorsun?!" dedi.

"İki gün sonraki uçağımıza hazırlanıyorum." dedim. Kendi eşyalarımı valize atmıştım. Odadan çıkıp yanımızdaki Taeji'nin odasına girdim. Mavi bavulunu çıkarttım. Onunda eşyalarını içine attım. "Jisoo bak lütfen yapma böyle." dedi Jennie. "Beni kandırırken umarım eğlenmişsinizdir." dedim ve Taeji'nin bavulunu alıp Taehyungun odasına götürdüm. Lavaboya girdim. "Amacım seni kandırmak değildi." dedi Taehyung. "Güya hiç bir zaman değildi Taehyung!" dedim ve diş fırçamı falan topladım. "Ben sizi düşündüm!" dedi.

Güldüm ve "Sen bizi mi düşündün? Sen ne zaman düşündüki?!" dedim. Ona yaklaştım ve "Sen kendi oğlunu kullanmak istedin." dedim. Ev halkı arkamızda toplanmıştı. Rose ve Taeji yoktu. Büyük ihtimalle Rose Taejiyi oyalıyordu. Gözlerim sırıtan Suhoyu gördü. Pislik! Aynı kuzeni gibi. "Taejiyi sevdiğimi biliyorsun!" dedi Taehyung. "Belki gene yalan söylemişsindir. O kadar iyi söylüyorsunki..." dedim. Bayan Kime bakarak -Taehyung annesi- "Tabii profösorü karşımızda duruyor." dedim. Eşyalarımı toplamaya devam ettim.

"Gidicek misin?" dedi. Ona döndüm ve "Evet." dedim. "Anlaşma daha dolmadı!" dedi bayan Kim. Taehyungla ona baktık. Taehyung çok sert bir şekilde bakıyordu. "Ne anlaşması?" dedi bayan Kim. -Taehyungun babaannesi- "Size yalan söylediğim için gerçekten özür dilerim." dedim. "Ama torununuz kendi oğlunu miras işleri için kullanmak istedi." dedim. Bana kırgınca bakıyordu. Ben zamanında öyle bakmıştım herkese ama kimse umursamamıştı. Helede Taehyung.

"Ben izin vermeyince bayan Kimde beni tehdit etti." dedim. Valizimin fermuarlarını çektim. Taehyungun babaannesi şok geçiriyordu. Suhoda bizi izliyordu. Bayan Kim bana sinirlice bakıyordu. Taehyung ise kırgınlıkla bakıyordu. Valizimi yerden kaldırdım. Taejininkisinide. Rose ve Taejide gelmişti. Taejiyi zorlukla kucağıma aldım. "Nereye?" dedi Rose. "İncheon'ya geri dönüyoruz." dedim. "Siz barış-" "Biz barışmadık!" dedim. İstedim ama olmadı.

"Taejiyi götüremezsin!" dedi Taehyung. "Öyle bir götürürümki." dedim ve yürümeye başladım. Arkamdan geliyordu.

Dışarı çıktığımda bir taksi gördüm. Ne işi vardı burda? Jimin ve Hoseok inmişti. Taejiyi koltuğa otururum. "Ne oluyor?" dedi Jimin. Şöför bavulları bagaja koydu. Taejinin yanına oturdum. Ön koltuğa Taehyung oturdu. "Ne yapıyorsun ya!" dedim. "Konuşmamız daha bitmedi." dedi. "Bitti." dedim. "Beni dinlemedin. Sen konuştun sadece." dedi. "Seni daha ne kadar dinleyebilirim?" dedim. "Yalan kotam doldu maalesef." dedim. "Öylemi yazık olmuş." dedi ve kemerini bağladı. Seni varya..!

BÖLÜMÜN SONUNA GELDİN.
BÖLÜMÜ OYLAMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN.
UMARIM BÖLÜMÜ SEVMİŞSİNİZDİR.

DİĞER KİTAPLARIMADA GÖZ ATABİLİRSİNİZ.