DAD | TAESOO

2

Hızlıca oturduğum yerden kalktım. Kimse beni oğlumla ayıramazdı. "Jisoo!" diye arkamdan seslendi. Kafeden hızlıca çıkmıştım. Taehyung gerçekten pisliğin tekiydi. Taeji'yi babasıyla tanıştırsan sevinirdi. Taehyungda onla sadece tanışmak istese izin verirdim tabiikide. Ama o kullanmak istiyordu. Kullanmak içinde çocuğumla tehdit etmişti beni. Birden kolumu biri sıkıca kavradı ve kendine çevirdi.

Taehyungdu. "Bak öyle demek istemedim özür dilerim." dedi. En azından özür dilemeyi öğrenmişti. "Ama öyle dedin." dedim ve kolumu çektim. "Bak sinirle söyledim." dedi. "Sen neye sinirlenmiş olabilirsinki?" dedim. "Jisoo bak..." dedi ve derin nefes aldı. "Taejiyi merak ediyorum. Sonuçta benimde oğlum." dedi. "Etseydin en azından erkek olduğunu ve ismin Taeji olduğunu bilirdin. Kaç yaşında olduğunuda. Doğum günün ne zaman olduğunuda." dedim. "Şimdi sen bana diyorsunki oğlun hakkında hiç bir şey bilmiyorum ama onu babaannemle tanıştırmak istiyorum." dedim sinirli bir şekilde.

Susmuştu. Güzel. Çok güzel. "Nedeni ne peki biraz daha fazla şirket hissesi için." dedim. "Sen kendini düşünen bir bencilsin." dedim. "Peki Taeji seni görünce heyecanlanacak senin onu düşündüğünü ve sevdiğini sanacak-" "Zaten öyle." dedi. "Öyle olsaydı en basit şeyleri bilirdin Taehyung." dedim. "Hiç düşündüğü gibi bir baba değilsin Taehyung. Ben seni onla tanıştırarak onu üzemem." dedim. "Adamlarını yollayıp bir kaç bilgi öğrenince baba olmuyorsun." dedim.

"Ayrıca sana 'neden daha önce gelmedin' sorusunu sorunca ne diyeceksin?" dedim. "Yalan mı söyleyeceksin?" dedim. Yutkundu. Kafasını önüne eğmiş beni dinliyordu. "Hayal ettiği gibi bir baba olurum." dedi. Gözlerimin içine bakıyordu. Daha önce olsaydın hayal etmesine gerek kalmazdı Kim Taehyung. Zorlukla yutkundum. Ona bir şans vermelimiydim bilmiyorum. Ama çocuğumu kullanmasına izin vermeyecektim.

"Gerçekten neden daha önce gelmedin?" dedim çok daha yumuşak bir sesle. "Korktum." dedi. "Neyden?" dedim. "Beni istemeyeceğinizden." dedi. "Haklısın ben istemiyorum ama Taeji seni istiyordu ve ihtiyacı vardı." dedim. Gözler dolmuştu. Hak ediyordu. Şu an yaşadığı her şeye hak ediyordu. Belki gerçekten üzülüyordu bilmiyorum ama ben herkesten çok üzülmüştüm. Kimse beni ve oğlumu kabul etmeyince. Kendim çocukken çocuk büyütmeye çalışırken. Kimsede beni teselli etmemişti. Eminim evine geri döndüğünde ailesine olanları anlatınca onlar onu teselli ederdi bir şekilde.

"Taehyung git." dedim. "Nasıl geldiysen git." dedim. "Çünkü Taejiyi kulanınca atıcaksın aynı benim gibi. Ama o çok üzülücek ve ben onu üzmene izin vermeyeceğim." dedim. Arkamı dönüp yürümeye devam ettim. Gözümden akan bir yaşı sildim. Devamının gelmemesi için gözlerimi mavi gökyüzüne diktim.

Otobüse binip kafeye gelmiştim. Soyunma odasına gidip gitindim. Siyah kot ve yakalı beyaz tişört. Koyu gri bir önlük. Üstünde beyaz bir şekilde kafenin ismi yazıyordu. Hızlıca bara doğru yürüdüm. Yemekleri ordan alıyorduk. "Masa 3'e sonra masa 8'in siparişini al." dedi. Kafamı salladım. Masa üçe hamburgeri bıraktım ve masa 8'e yürüdüm. "Sehun gene gelmişsin?" dedim. "Evet. Sizin kahvenizi seviyorum." dedi. "Sonunda bana Sehun demeye başladın." dedi. Güldüm ve "Sade kahve değil mi?" dedim. "Evet." dedi.

Akşama kadar sipariş getirip götürmüştüm. Jennie Taeji'yle birlikteydi. Genelde kreşten Jennie alıyordu ve sonrada o bakıyordu ben gelene kadar. Soyunma odasına gidip üstümü değiştirdim. Biri beni aramıştı. Arayan numarayı geri aradım.

"Alo? Beni aramışsınız?"

"Merhaba Jisoo. Ben Taehyungun annesi. Hatırladın mı bilmiyorum."

"Evet. Ne istemiştiniz?"

"Taeji'yi."

"Taehyunga bunun cevabını vermiştim."

"Yani Taehyungu reddetin?"

"Evet."

"Pekala. Eminim sana kibarca sormuştur..."

"Ben hiç kibar olmayacağım. Eğer Taejiyi getirmezsen tabii babasıylada gelebilir. Taeji gelmezse avukatlarımı kapına göndereceğim. Taejiyi senden alıcaklar ve bir daha göremeyeceksin."

"B-Bayan Kim olmaz. Çocuğumu kullanamazsınız."

"Senin çocuğunsa benimde torunum Jisoo!"

"Onu getir!"

"..."

"Hatta senle bir anlaşma yapalım."

"Nasıl bir anlaşma?"

"Taejiyi getirirsen bir daha sizi rahatsız etmeyiz."

"..."

"Jisoo?"

"Benim düşünmem lazım."

"Yarına kadar zamanın var."

Telefonu suratıma kapatmıştı. Pislik karı. Hızlıca giyindim ve soyunma odasından çıktım. Sehum kapıda dikiliyordu. Gülümsememe sebep olmuştu. Yanına yürüdüm ve "Eğer işin bittiyse bir şeyler yiyelim mi?" dedi. "Olabilir." dedim. Yüzümü inceledi ve "Bir şey mi oldu?" dedi. Sehuna güveniyordum. "Yemekte konuşsak?" dedim. "Siz nasıl isterseniz." dedi. Gülümsedim ve peşinden gittim.

Tatlı bir restorana gelmiştik. Ben makarna sipariş ettim. Sehun hiç bir şey sipariş etmemişti. "Sen yemeyecek misin?" dedim. "Ben aç değilim." dedi. "Pekala." dedim. "Anlatmak ister misin?" dedi. "İsterim." dedim. "Şimdi benim oğlum Taeji biliyorsun babası geldi. Dediki Taejiyi kullanmak istiyorum. Ben izin vermedim. Taejinin hayalleri gerçekleşmesede yıkmak istemiyorum. İşte Taehyungun annesi aradı ve çocuğu getirmezsem Taejiyi benden alıcaklarını söyledi." dedim. "Peki..." dedi. "Götürecek misin?" dedi. "Aslında bir teklif sundu..." dedim. "Eğer Taejiyi getirirsem bir daha bizi rahatsız etmeyeceklermiş." dedim. "En iyisi götürmek." dedi.

Yemeğimiz bitmişti. "Sen yedin sen öde." dedi Sehun. "Pislik." dedim gülerek ve hesabı ödedim.

Eve sonunda gelmiştim. Taeji koşarak sarıldı. "Anne garip bir şey kokuyorsun." dedi. Alkol. Eğilip onun boyuna geldim. "Şimdi diyeceğim şeye heyecanlanabilirsin..." dedim. Merakla bana baktı. "Yarın babanla tanışacaksın. Hatta bütün ailesiyle." dedim. "Ailesiyle belki yarın değil öbürsü gün tanıştırsın bilemiyorum." dedim. Gözleri kocaman olmuştu. Gözlerindeki o heyecan 200 metre öteden bile görünürdü. Hafifçe gülümsedim ve ona sarıldım. "Pijamaları giyip doğruca yatağa." dedim. "Tabii dişleri unutma." dedim. Telefonumu çantamdan çıkardım.

"Bayan Kim teklifinizi kabul ediyorum. Yarın Taehyung gelsin." diyip telefonu kapadım.

Sıra bendeydi.

BÖLÜMÜN SONUNA GELDİN.
BÖLÜMÜ OYLAMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN.
UMARIM BÖLÜMÜ SEVMİŞSİNİZDİR.

DİĞER KİTAPLARIMADA GÖZ ATABİLİRSİNİZ.