"Ve hiç şüphesiz ben, korkak herifin tekiydim." Dedi Kuzey sokak lambası vardiyalarını sürdürürken.
Bugün rüyamda bile hiç bir şey yapmıyordum. Sadece hatırlamam gereken bir arkadaş ile; o yukarıda ben aşağıda, uzanıyordum. Sıkıldım, sıkıldım, sıkıldım. Hiç bir şey yapmadım. Uykunun içinde bile uyumak bile sıkıcı gelmişti sanırım. Uyandım, gözlerimi açmadım. Hangisi daha sıkıcıydı, rüya mı Dünya mı? Sık aralıklarla bir uyuyup bir uyandım. Gerçekte de, rüyamda da hiç bir şey yapmadım. Bir kez instagrama girip arkadaşımla eskiden olan fotoğrafımıza baktım. Bu fotoğraf değil bir portreydi ama o an anlamadım. Anlamsızlaştım. Girdabın içine daldım. Köşede kenarda unutup, hatırlamam gereken bir arkadaşım dışında. Hiçtim. Hatırlayamadım.
•
ŞİMDİ OKUDUĞUN
mor sümbül
RandomFazlasıyla sıradan ve sevilmeye değmeyecek bir adamın; dile getirmek istediği şeyleri getirememe bütünü. Uzun lafın kısası saçma notlarım, unutmayayım diye günlerimi falan. -Kurgu bağlantılı kurgudan bağımsız günlük-