Şanlı bir asker... Cesur bir kadın... Mükemmel bir anne...
Yıllarca pes etmeden , cesurca her sorunu göğsünü gere gere aşmış ve TÜRK ORDUSUNA hizmet etmek için dişini tırnağına takmış , her şeye rağmen kendine bir düzen kurmuş bir KADIN. En önemlisi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6.Bölüm *Ne yaptım?*
"Seninle gelirim ama adamlarını ailemden uzak tut." Dediğinde Hilal Hanım araya girmişti.
"Pusat eve gir!" Dediğinde ben Pusat'ı geri ittirmiş ve abime işaret vermiştim. Abim anlayarak Pusat'ı tutmuş ve sürükleyerek eve sokmuştu.
"Bana bak eğer onlara bir şey yapmaya cesaret edersen o cesaretini alır götüne sokarım lan!" Dediğimde güldü ve konuştu.
"Atarlı hatun severim." Diyerek silahını cama doğrulttuğu an , silahımı çizmeme sokarak onun silahını tek hamlede alıp ona doğrultmam ile mal gibi kalmıştı.
Adamları üzerime gelirken silahın kabzası ile onu bayıltmıştım.
Üzerime gelen adamlardan birinin bileğini tutup bükmüş ve dizine tekme atıp diz çöktürmüştüm. Diğerinin de karnına tekme atarak yere düşürmüştüm.
Hala önümde diz çöken adamın ensesine dirseğimi vurarak bayıltmış ve arkadan gelen adamı hissettiğimde geriye tekmemi savurmuştum.
O sırada babam ve diğerleri de kavgaya girmişti. Hatta Hilal Hanım bile profesyonelce dövüşüyordu.
Ben önüme geleni devirirken silah çekmeye başladıklarını görmem ile çizmemden silahımı çıkartarak silahını çıkartanların omzundan ve bacağından vurarak etkisiz hale getirmeye başlamıştım.
Silah sesiyle hepsi ayrılırken iki üç kişi kalmıştı. Ama benim mermim bitmişti.
Boş tabancamı birinin kafasına atarken gördüğüm yüksek taş ile gülümsemiştim.
Herkes şokla bana bakarken babam gururla bakıyordu.
Derin nefes alarak silahına şarjör koyan adamın üzerine koşarak taşın üzerine basarak zıplamıştım ve beraber yere düşmüştük.
Yumruklarım ile yüzünü dağıtırken son bir kişiyi de Hilal Hanım yere sermiş yumrukluyordu.
"Pamir silahları topla ama eline eldiven falan giy. Ya da bezle topla. Kimse silahlara çıplak eli ile dokunmasın. Kanıt onlar." Dediğimde Pamir onaylayarak eve girmişti.
Ben ayağa kalktığımda nefes nefese kalmıştım. Hızla mini eteğimi ve saçlarımı düzelttim.
"Eren sen de sağlam bir şekilde bağla bunları. Biri bana telefonumu getirsin." Dediğimde Ertunç gitmişti.
Eren de bahçeden getirdiği iplerle onları iyice bağlamıştı. Babam ve Hilal Hanım da soluklanıyordu.
Ertunç telefonunu getirdiğinde hemen , buradan tanıdığım olan komiseri arayarak durumu bildirmiş ve ekip istemiş ve ekip gelir gelmez sadece iyi geceler dileyerek oradan ayrılmıştık.
