TiO [Z.M.] (completed)

EPILOGUE

I can show you the world
Shining, shimmering, splendid
Tell me, princess, now when did
You last let your heart decide?
I can open your eyes
Take you wonder by wonder
Over, sideways and under
On a magic carpet ride

ზეინი ეზოში სირბილით მისდევდა პატარა გოგოს და თან აფრთხილებდა ნელა ყოფილიყო, რომ რაიმე არ ეტკინა.
-მამიკო დაიღალე?-კისკისებს გოგო და მამისკენ ტრიალდება. მუქ ქერა თმას უკან იყრის და დიდზე იკრიჭება.
-ცოტა დავისვენოთ...-ბუტბუტებს ზეინი და ქალიშვილს თვალებში აშტერდება. ბავშვის თვალები არც ცისფერი არ ყოფილა, არც მწვანე და არც ყავისფერი... ბავშვი ჭრელი და ლამაზი თვალებით იყო დაჯილდივებული, მამისგან კი გენეტიკურად გრძელი წამწამები ერგუნა.
-ქაიბა! ზეინ!-ჯელენა ნელა გამოდის ეზოში თან ხელში ფერმაშივე მოყვანილი საზაფხულო ხილით სავსე ლანგარი უჭირავს.
-დედიკო, დედიკო იცი ჩვენ აი იქ პატარა ფისო ვნახეთ.-ქაი ხელით ანახებს. -აი ასეთი ციცქნა იყო და მამიკომ საჭმელი მისცა.- ტიტინებდა ბავშვი.
-შენსავით პატარა იყო?-ჯელენამ შვილს გაუღიმა და გადასაფარებელზე დაჯდა.
-ძალიან პატარა იყო და ასე ამბობდა-მიაუ!-
-ლეოპოლდი შეარქვა და ჩვენ ვიტივებთ მას.-ზეინი იღიმის და ქალიშვილს კალთაში იქცევს.
-მამიკო შენი წვერი მჩხვლეტს.-ლოყებზე გაექაჩა ქაი ზეინს და ხელი გაასწია ალუბლისკენ.
-ზეინ, სელენა უნდა მოსულიყო ხომ არ დაურეკავს?-ჯელენამ ქაის გარგარიდან კურკა ამოუღო და ხილი გადააწოდა ბავშვს.
-არც კი ვიცოდი ჩემი და თუ მოდიოდა.-ზეინმა მხრები აიჩეჩა.
-მამიდა!-ტაში შემოსცხო ქაიმ და გაიცინა. ჯელენამ ქმარს მხარზე ჩამოადო თავი და ქაის რამოდენიმეჯერ აკოცა. მალევე ფერმაში მანქანის ხმა გაისმა და ანვარი ყიჟინით გამოვარდა მდელოსკენ.
-ბიძია ზეინ, ბიცოლა ჯიჯი!-ანვარი ზეინს ეხუტება შემდეგ ჯელენას კოცნის და ქაის გვერდით ჯდება.
-აი სად ყოფილან მალიკები.-ხითხითით მოდის სელენა და უკან ღიმილ აკრული ჯასტინი მოყვებათ, რომელსაც ხელში მარწყვით სავსე კალათი უკავია.
-ჩემმა ორსულმა ცოლმა მომთხოვა მარწყვი და მანამ არ შეჭამა სანამ აქ არ მოვედით.-ჯასტინმა გაიღიმა და კეპი უკუღმა დაიხურა.

საღამო ხანს, როდესაც ქაი განაბული იწვა დედის მკლავებში ზეინმა გიტარა დაიჭირა ხელში და სიმებს თითი დაუსვა.

-შემიძლია გიჩვენო სამყარო, მნათი, ბრწყინვალე, მითხარი პრონცესა ბოლოს, როდის მიეცი შენს გულს უფლება გადაწყვეტილებები თავად მიეღო? შემიძლია აგიხილო თვალები, წაგიყვანო ოცნებებში ჯადოსნური ხალიჩით გასეირნებისას...

ახალი სამყარო, ახალი ფანტასტიკის ნაწილი და ვერავინ შეძლებს ჩვენთვის უარის თქმას
რომ ჩვენ წავალთ ან რომ ჩვენ უბრალოდ ვვოცნებობთ
მთელი ახალი სამყარო, ისეთი კაშკაშა ადგილი, რომელიც არასდროს მინახავს. როდესაც მის თავზე გადმოყურებ, ის კრისტალივით სიფთაა
და ახლა მე შენთან ერთად ვარ მთელს ახალ სამყაროში...

დაუჯერებელი ნივთები, გასაოცარი გრძნობები...
ზრდა, ტრიალი, თავისუფალი ღელვა გამოულევ ბრილიანტით მოჭედილ ცაზე.

ზეინმა ჯელენას შუბლზე აკოცა და ქაი ხელში აიყვანა.
-წავალ საწოლში ჩავაწვენ.-ხმადაბლა დაიჩურჩულა და ნელა წოდგა.
-მიყვარხარ ზეინ.-ჯელენამ გაუღიმა.
-მიყვარხარ ჯი.-ზეინმა იქროსფერი თვალები მიანათა და ქაისთან ერთად საძინებელში ავიდა.

ასეთია ცხოვრება. გცდის, ცდილობს საფეხურებს, რომელსაც გადიხარ სწრაფად ჩამოგანარცხოს მაგრამ თუ გაუძლებ შემეგ ჰპოვებ სიმშვიდეს და სიყვარულს.
ჯელენამ ჰპოვა ყველაფერი. ყავს ლამაზი ოჯახი, მის გვერდით ზეინია და ყავს ლამაზი ქალიშვილი ქაი...

თქვენ ახლა რაღაც იცით მაგრამ მთლად ყველაფერი არა მანამ სანამ თავად არ ეცდებით თვითონცვე შეიმეცნოთ...

დ ა ს ა ს რ უ ლ ი