0.0

220 15 3
                                    

Ağlamaktan gözleri şişmiş ve sesi neredeyse gitmiş bir şekilde:

"Kendimize geldiğimize göre artık gidip anlatmamız lazım. Böyle durarak bir şey elde edemeyiz."

"Bence de artık burada durup ağlamanın anlamı yok, onun yakalanması gerek."

⋇⋇⋇

Vücudunda doktorların takmış olduğu garip aletlerin kabloları, yüzünde yediği darbelerden kalan yara izleri, kolunda kocaman bir morluk ve serum ile tamamen pişmanlık duyduğunu anlayacağımız bir şekilde duruyordu yatağa yatmış Wonwoo.

Birden tekrardan ağlamaya başladı. Üst üste bu kadar çok şey gelmesine, arkadaşlarına olanlara ve bugün yaşadığı her şeye akıttı gözyaşlarını.

Kendi kendine söylendi ağlarken:

"Neden yetişemedim? Daha çabuk oradan kurtulabilir ve diğerlerini de kurtarabilirdim."

Şişmiş gözlerini zar zor açtığında hastanede olduğunu ve yanında sadece Hoshi'nin olduğunu, onun da yorgunluktan tamamen bitkin düşmüş titreyerek uyuduğunu, gördü.

Son hatırladığı hırpalanmış ve pis, çekimlerden sonra giydiği siyah eşofman takımı yerine mavi desenli hastane elbisesi vardı üstünde.

Wonwoo etrafına baktı başka kimse var mı diye. Hareket etmeye çalışırken birden zıplayarak Hoshi uyandı. Bugün bayağı korkmuştu ve hâlâ olayın etkisindeydi.

"Ah uyandın mı sonunda?" dedi aynı perişanlıkla yanında yatan Hoshi. Belli ki Wonwoo'dan önce uyanmış ancak onu beklerken tekrar uyuyakalmıştı.

Wonwoo oturmaya çalıştı. Ondan daha rahat hareket edebilen Hoshi de ona yardım ederek doğrulmasını sağladı.

Wonwoo endişeli ve korkmuş bir ses tonuyla:

"Orada neler oldu? Anlat." dedi.

Hoshi derin bir nefes alarak daha kendine anlatamadığı şeyi nasıl dile getireceğini düşündü. Eğer tekrar söylerse Wonwoo daha da kötü olabilir diye tahmin etti.

İçinde bu konu hakkında kendisiyle tartışırken Wonwoo çıkıştı yaşıtına:

"Hadi artık anlatacak mısın?! Her şeyi bilmek istiyorum! Ne oldu orada?!"

"Tamam anlatacağım! Bekle, ben de kendime gelemedim! " diye aynı ses tonuyla karşılık verdi Hoshi.

Kendini birazcık daha geri çekerek sesinin tonunu indirdi anlayış göstererek Wonwoo:

"Üzgünüm ben de ne olduğunu merak ettiğim için soruyorum. Üyelerimize ve çalışanlarımıza ne olduğunu, nasıl bu hale geldiğimizi tam olarak bilmek istiyorum."

Birazcık zaman geçtikten sonra derin bir nefes alıp gözleri dolmasına rağmen anlatmaya başladı Hoshi arkadaşına...

" Sen çekime gittiğin zaman biz de going seventeen çekmeye pikniğe gitmiştik biliyorsun zaten bunları "

wonwoo sesiz bir şekilde dinlemeye devam etti...

hide-and-seek • seventeen ✔︎Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin