hide-and-seek • seventeen ✔︎

0.4

Dino, sıcakta oturmaktan yanmıştı artık. Oyun başlamadan önce ne kadar gölgede bir yer seçmiş olsada 1,5 saate aşkın süredir orada oturuyordu ve güneş artık tepedeydi. Bıkmış halde birazcık gezmek istiyordu. Kendi kendine mırıldanmaya başladı.

"Of nerede kaldı ya bu hyung? Burada sıcaktan piştim sonunda kendim gidip yakalanacağım."

Chan bir süre daha oturdu ama kimse gelmeyince ayağa kalktı ve biraz ilerledi. Diğerlerinin yanına gidip birazcık da olsun o bıkmış ruh halini değiştirmek istedi.

İlerlerken de sürekli söyleniyordu ve kızıyordu :

"Nasıl bu kadar uzun sürebilir ya? İnanamıyorum sadece birazcık etrafa bakacak ve bizi bulacak yani."

Birden arkasından bir ses geldi. Chan o sesi daha önce hiç duymamıştı. Tuhafına gitmişti. Arkasını döndüğünde hiç görmediği birisinin yüzünü gördü.

Chan yüzünü o bıkmışlık hissinden kurtararak daha ciddi bir yüz ifadesi takındı.

"Merhaba ben yönetmenin asistanı size almam için buraya gönderildim."

Chan şaşırarak:

"Bir şey mi oldu? Neden beni almaya geldiniz?" diye sordu.

Yüzünde hafif bir gülümseme ile konuşmaya başladı:

"Hayır, sadece Kim Mingyu uzun süre üyeleri bulamayınca otomatik olarak herkes kazanmış sayılıyor."

Yüzündeki mutluluk uzaktan bile belli oluyordu

"Ah iki saat beklememe değdi Mingyu hyungun ceza yemesini zevkle izleyeceğim."

Chan önden hızlı bir şekilde gidiyordu ve birden asistan kız seslendi.

Endişeli ses tonunu Chan'a belli etmemek için sesini kontrol etmeye çalıştı ve konuşmaya başladı:

"Hayır toplanma yeri değişti buradan gidiliyor."

Chan şok olmuştu çünkü toplanma yerinin değişme ihtimali yoktu. Birazcık durdu ve konuşmaya başladı hâlâ ilerleyerek:

"Nasıl değişebilir ki? İlk orada gözünü yumduğuna göre oraya gitmemiz lazım."

Chan tam arkasını dönüyordu ki arkadan bayağı ağır bir şeyle kafasına vuruldu.

Chan'ın istemsizce gözleri gidiyordu ve birden yere yapışmıştı. Gözlerini kapattığında bile o acıyı hissediyordu. Yerdeyken bile birisinin onun kafasına vurduğunu biliyordu.

Sesi gitmiş bir halde tamamen bilinci kapanacakken elini uzattı bir yardım çağrısı olarak ancak asistandan bir geri dönüş gelmemişti. Nefes alması iyice zor hale gelmiş ve kafasından kanlar akmaya başlamıştı.

Artık aldığı darbelere dayanamamış ve yerde cansız bir şekilde yatıyordu.

⋇⋇⋇

yorum yapın agalar boş boş okumayın