shall know HER side

Her side chapter 3

cause of hallucination o totoo ba talaga na may naririnig at nakikita ako na kailanman ay di na eexperience ng iba?

Nahihibang na talaga ako. Gusto kong sabunutan ang sarili ko dahil sa frustation. 

Di ko maisip kung anong meron ako sa kabataan ko kung bakit hanggang ngayon wala akong kaibigan na mapagkakatiwalaan gaya ng nababasa ko sa pocketbooks. Pakiramdam ko sasabog na ako anumang oras dahil sa bigat ng aking dinadala simula pa nang matapos ang araw na iyon. Nang matapos ang araw na hiniling ko na sana mag-iba ang buhay ko.matapos kong magkaroon ng mga problema may dadagdag nanaman. 

Natatandaan ko pa, ilang araw at gabi ba akong di mapakali matapos kaming mag outing sa resort?

Isang araw? Dalawang linggo? Tatlong buwan? Apat na taon? O higit pa? Di ko mabilang.  pero tandang tanda ko ang lahat nang nangyari sa akin sa mga taong nagdaan na iyon. Hinihiling ko pa nga na sana makalimutan ko na.

"liz ? " 

napakuyom ako at hinaplos ang mga mumunting survenier sa aking pulso dahil pagtatangkang pagkitil sa aking sariling buhay.

"liz ? Hello ? "

nagising naman ako sa realidad.nasa tapat ako nang eskwelahan ko noon. I was once a student there nung nakaraang taon bilang first year student sa kursong IT. Nakakalungkot man pero first sem lang ang natapos ko dahil ..

"a-ahhh gen, kitakits nalang " sabi ko at agad na tumalikod sabay takbo.sa dami nang inaalala, nakarating na pala ako sa parke. Sumalubong sa aking ang preskong hangin na nagmumula doon. Sa pagdampi nito sa aking balat ay para na ding sinasabi nito na 'welcome home' dahil dun ay kumalma na ako. Tinungo ko ang isang puno nang akasya na kadalasay tinatambayan ko. Makikita ko kasi ang kalsada sa gawing iyon.isa pa malayo ito sa mga tao.

Pagdating sa aking tambayan,sumandal ako sa puno at saglit na pumikit. Inaantok ako at pagod. 

"tak.tak.tak.tak.tak.tak"

nakasuot ako noon nang puting blouse na pinarisan ng pencil na kulay pink.iyon ang uniporme namin nun sa aking inaaralan sa college.tapos na ang klase namin sa pco that time kaya pauwi na din ang karamihan sa mga estudyante maliban sa akin. Pumunta ako sa chs laboratory dahil nais ko sanang kunin ang notebook ko . Sabi naman kasi nang guro namin na tapos na daw nyang icheck iyon kaya pwede nang kunin. Pagpihit ko sa pintuan,agad naman akong kinilabutan nang tumambad sa akin ang madilim na silid.naalala ko tuloy ang kwento sa akin ng mga kaklase at mga 2nd year students na may nagpaparamdam daw doong multo.di naman ako naniniwala kasi di pa naman ako nakakakita kahit isa.

Hindi na ako nag abalang i-on ang ilaw dahil madali lang naman kunin ang pakay ko.

"tak.tak.tak.tak.tak"

napatigil ako sa paglakad. 'ano? Bukas ko nalang kaya ito balikan? '

'tanga! Nangangalahati ka na nga di mo pa itutuloy?'

natuwa naman ako nang mahawakan ko ang notebook ko.sawakas

  tak.tak.tak.

Lumingon ako sa likod

tak.tak.tak.

Ako lang naman ang nandito.nakaramdam ako na parang may malamig sa aking leeg pero pinagwalang bahala ko nalang.

Umulit uli yung tunog na parang may naglalakad dito sa loob ng lab

nagmadali akong naglakad papunta sa pinto.feeling ko kasi para akong malalock gaya nang nangyayari sa mga ghost stories at movies na napapanood ko. Napa hinga ako nang malalim sign in relief nang ma open ko ang pinto pero napatigil ako nang may nagflash sa aking ulo. Isang bata daw na nakatingin sa akin sa kadiliman ng lab.

Tak.tak.tak  at sandaling katahimikan

"mama ." 

i stiffined

lumingon ako for the last time bago lumabas at doon naaninag ko ang batang punong puno ng pasa sa katawan.halos maduwal ako nang makita ko ang inuuod na sugat sa kanyang pisngi.

Simula nung araw na yun, lalo akong nangingilabot sa twing nagkakaroon kami nang activity sa chs laboratory .para akong baliw na baiglang pipikit at magsasalita. Di nila ako maintindihan. Kaya nung mag 2nd sem na agad kumalat ang balita sa skwelahan,bigla nalang akong nawala.

Hindi lang iyon ang unang beses,maging nung tumigil ako sa pag-aaral mas lalo akong binabangungot. Bangungot nga ba?

Pano ko ba sasabihin

na minsan ang mga panaginip ko ay nagkakatotoo.i tried to share it to everyone pero mas natakot sila sakin lalo nat baka daw mamamatay sila sa puder ko. Ilang beses na ba akong nasabihan na psycho ?baliw?wierd?

Pero nang mapadpad ako sa victoria's ,nakilala ko sa chris, mabait siya at

malungkot. Nakaranas kasi siya nang broken family simula nang mag 3 months old siya.kaya in three days nagustuhan ko siya.  no,minahal ko pala. It was on feb 10.  simula noong naging kami,tumigil na ang kababalaghan sa aking pagkatao,tinanggap niya kasi ako. But still, sa stwing nag aaway kami nakakarinig ako nang boses . Pareho nang

'thank you'

'ah talaga'

'bless you'

'pssst'

nangingilabot nalang ako,pero mas mainam nalang yung ganto kesa naman sa nakikita ko