" Ү-үгүй ээ, та хүн андуураад байна!"
Жонгүг түүнийг өөрөөсөө хүчтэй түлхэж холдуулаад гүнзгий амьсгаа авах аж. Хэрвээ тэр ажлаасаа халагдчихвал энэ удаад лав эмч түүнд боломж олгохгүй байх.
"Тэгвэл...Яагаад чи түүнтэй ийм адилхан байгаа юм? Чиний үзэсгэлэнтэй нүд, чихэрлэг уруул, цагаахан арьс, туулайн инээмсэглэл... Энэ бүхэн зүгээр л нэг давхцал юм гэж үү?"
Тэхён түүний эрүүнээс барьсан чигтээ уруул руу нь ойртож эхлэх бөгөөд түүний толгой эргүүлэм үнэртэй усанд Жонгүг золтой л ховсдуулчихсангүй.
" Ийм төгс төгөлдөр нэгэн миний хажууд байсаар байхад би яагаад анзаардаггүй байсан юм бол? Хэрвээ чиний үзэсгэлэнтэй нүд рүү ганцхан удаа ч болов харчихсан бол би одоо ингэж харамсахгүй байх байсан биз. Гэхдээ энэ бол ердөө л эхлэл, би чамайг өөрөөсөө илүү мэддэг болох хүртлээ зогсохгүй, улам шунасаар байх болно. Харин чи зөвшөөрч байна уу, миний бяцхан ханхүү болохыг?"
Тэхён хаанаас сурсан юм гэмээр нялуун үгс түүний чихэнд биш зүрхэнд шивнээд байх бөгөөд Жонгүг сүүлдээ юу болоод байгааг ч ойлгохоо болих нь тэр. Тэхён яаж мэдчихэв ээ?
"Яасан бэ, хэрвээ чи өөрийгөө нуух гэж байгаа юм бол ядаад наад нүүрнийхээ хувиралыг өөрчилвөл ямарав дээ? Чиний нүүрэн дээр " Би бол Жонгүг" гээд биччихсэн байна. Санаа бүү зов доо би чамайг халахгүй хонгор минь?"
Жонгүг хөдлөх ч үгүй, дуугарах ч үгүй зогсоод байсанд Тэхён түүнд амьсгалах боломж олгохын тулд цааш очиж суугаад түүний хариултыг хүлээх аж.
"За яахав... Та юу хүсээд байгаа юм? Миний мэдэхээр таны хамгийн дургүй сурагч би байх аа? Тийм байхад яагаад надтай ингэж харьцаад, яагаад өөр хүн шиг аашлаад байгаа юм?Бидний хооронд ямар нэг зүйл байсан шиг санагдахгүй л байна шүү, Ким багшаа. Та ч тэр, би ч тэр, байх ёстой газартаа байсан нь дээр байх. Тиймээс дахиж иймэрхүү зүйлс ярихгүй байхыг хүсье!"
Жонгүг маш нухацтай харагдах бол Тэхён эсрэгээрээ чанга чанга инээж эхэлсэн юм. Тиймдээ, Жонгүг одоо болтол түүнийг өнөөх нууц ноёнтон гэдгийг мэдээгүй байгаа.
"Хөөх, чи үнэхээр хөөрхөн юм аа! Би чамайг үнсэж болох уу?"
Тэхён огцом босож ирээд түүнийг хананд шахаад авсанд Жонгүг золтой л хашгирачихсангүй. Учир нь Тэхён түүний мэддэг нэг хүнтэй адилхан санагдаад байсанд тэр.
" Би чамд таалагддаг биз дээ? Үгүй юм бол яагаад над руу тэгж их ширтээд байдаг байсан юм? Яагаад дандаа хоцорч миний анхаарлыг татах гэж хичээдэг юм? Яагаад орой болгон намайг дагаад байдаг юм? Намайг тэнэг гэж бодоо юу, би чамайг үргэлж харж байсан тэнэгхэн минь!"
Тэхён түүний бэлхүүсээр тэвэрсэн чигтээ уруул дээр үнсэж орхилоо...
~
Sugar daddy:
Би хэн билээ, хонгор минь~Babyboi:
...Sugar daddy:
Яасан бэ, миний бяцхан залуу ичээд байгаа юм уу?Babyboi:
Магадгүй ээ...Sugar daddy:
Aww... Чи үнэхээр сайн үнсэлцдэг юм билээ! Намайг идэхнүү л гэж бодсон шүү! Daddy-гаасаа сайн үнсэлцээд байхаар яах болж байнаа! ㅠㅠBabyboi:
Б-битгий намайг ичээгээд бай л даа!Sugar daddy:
Чи ингэхэд надад хариугаа хэлээгүй л байгаа юм байна шд! Яагаад хэлэхгүй байгаа юм бэ? Намайг хаячихаж байгаа юм уу? Би хаягдчихсан уу? Т~ТBabyboi:
Тэр нөгөө...Sugar daddy:
Тэр нөгөө?Babyboi:
Бид ийм харилцаатай байж болохгүй хүмүүс... Та бол багш, би бол сурагч. Бидний дунд хайр дурлалын асуудал байна гэдэг байж боломгүй зүйл! Тэглээ ч би танд хайртай эсэхдээ эргэлздэг байсан, одоо ч мөн адил. Тиймээс ажил дээр ч тэр, сургууль дээр ч тэр ямар нэг зүйл болоосой гэж хүсэхгүй байна. Намайг уучлаарай, багшаа?Sugar daddy:
... Шийтгүүлмээр байна уу?Babyboi:
Юу?Sugar daddy:
Аавынхаа үгнээс зөрөөд шийтгүүлмээр байна уу гэж байна! Чи яагаад намайг хэнийг хайрлах хайрлахгүйг заагаад байгаа юм! Би хэнийг хайрлахаа өөрөө мэдчихье! Би үнэндээ сурагч Жонгүгт ч тэр, эмэгтэй Жонгүгт ч тэр, надтай чатладаг ааштай бяцхан залууд ч тэр хайртай болчихсон байсан. Учир нь энэ гурав нэг хүн байсан учраас маш хүчтэй татагдсан хэрэг. Харин одоо би энэ мэдрэмжиндээ илүү итгэлтэй болчихлоо. Чи яг л эмэгтэй Жонгүг шиг өрөвч, ааштай Жонгүг шиг зөрүүд, сурагч Жонгүг шиг хэрэггүй юманд санаа зовж байна. Ийм учраас би чамд хайртай Жон Жонгүг! Чи юу ч гэж хэлсэн би чамайг өөрийн болгох хүртлээ бууж өгөхгүй гэж мэдээрэй!
YOU ARE READING
𝐏𝐇𝐎𝐍𝐄 𝐒𝐄𝐗 𝐈𝐈
Action"Бидний дунд ямар ч хайр байх ёсгүй!" "Үгүй дээ, чи эндүүрч байна."