SABRİNA RİDDLE

-1-

Başlamadan önce bu kurgunun Çapulcular döneminde geçiceğini belirtmek istedim. İyi okumalar :)

Hava buz gibi soğuktu. Yağmur bardaktan boşalırcasına yağıyordu. Küçük mahalle tamamen harabeye dönmüştü. Mahalledeki göçüklerin üzerinde bulunan otlar onların bayağı önceden yıkılmış olduğunu gösteriyordu. Tamamen yıkılmış mahallede sadece bir ev sağlamdı. Ev bir malikaneyi andırıyordu ama o kadar büyük değildi. Simsiyah tahtalarının bazıları çürümüştü. Ürkütücü evi tavanından sarkan sarmaşıklar daha da korkunç yapıyordu. Bu kasvetli evin bir odasından ışık görünüyordü. O odada ise 11 yaşındaki küçük bir kız vardı.

Sabrina..

Sabrina yaklaşık bir yıldır bu geceyi bekliyordu. Binlerce kez o anıları düşündü. Herşeyi doğru anladığından emin olmak zorundaydı. Zaten binlerce kez gözden geçirildiği anıyı tekrar gözden geçirmeye karar verdi.

"Soğuk bir Kasım akşamıydı. Sabrina ve annesi-gereğinden daha fazla büyük olan-masada akşam yemeklerini yiyorlardı. İkisi de konuşmuyordu. Sabrina bu derin sessizliği bozdu.

-Ben odama çıkıyorum anne.

Dedi. Sesindeki soğukluk ve duygusuzluğun altında yatan sevgi duygusunu herkes anlayabilirdi. Annesinin yaptığı şey yüzünden ondan nefret etmek istiyordu. Ama kim annesinden nefret edebilirdi ki ? Annesi konuştu.

-Tamam canım nasıl isterse-

Sesini büyük bir gürültü böldü. Defalarca tılsımladığı ve onlarca koruma büyüsü yaptığı kapının salonun karşı tarafına uçması onu dehşete düşürdü. Bu şokun ardından kadın kızına seslendi.

-SABRİNA KAÇ!

Sabrina annesinin sesi ile kimin geldiğini anladı. Aslında kaçıp saklanmak istemiyordu. Ama annesine söz vermişti. O her zaman sözünü tutardı.

Sabrina hemen asasını aldı ve merdivenlerden büyük bir süratle yukarı çıktı. Kapıya koruma tılsımları ve büyüleri yaparak kendini korumaya çalıştı.

Kadın karşısındaki adama şok olmuş şekilde bakıyordu. En sonunda cesaretini toplayıp konuşmaya başladı.

-L-lordum..

Diyebildi sadece

- Bana ihanet ettin Helen.

Adamın soğuk sesi kadının korkudan titremesine yol açtı. Lord devam etti

- Kuralları çok iyi biliyorsun.

Dedi. Kadın artık ağlamaya başlamıştı. Ne yapacağını bilmiyordu.

-Lordum l-lütfen yapmayın. Beni düşünmüyorsanız kızımızı düşünün Lordum. Sabrina'yı annesiz bırakamazsınız Lordum-

Kadın acıyla inlemeye başladı. Lord onun bu cüretkarlığına sinirlenip ona işkence laneti göndermişti. Ve tekrar ve tekrar ve tekrar..

Kadının acı feryatları tüm mahalleden duyulabilirdi. Sabrina annesinin acı inlemelerini duymamak için kulaklarını kapattı ama nafile.. Artık istemsizce gözlerinden yaşlar akıyordu. Sonra derin bir sessizlik oldu. Sabrina bunun fırtına öncesi sessizlik olduğunu çok iyi biliyordu. Babasını herkesten iyi tanırdı. Ama onun da beklemediği birşey oldu.

-AVADA KEDAVRA!

Adamın korkunç sesi tüm evde yankılandı ve kör edici bir yeşil ışık patladı.