| ~Wσrld σf Mírαculσus~ |

"lílíαns"

Bu bir kitap bu yüzden bölümleri değiştirerek yazıyorum bazen. Böyle kabul edin, iyi okumalar ❤

Medyayı açın, hrr.

----------------------------------------------------------------------------------------------
Sanırım Chloé'nin fena bir şekilde damarına bastım, çünkü durup sağ ayağını yere vurdu ve yüzü kıpkırmızı bir şekilde yumruk yaptığı ellerini açıp işaret parmağıyla göğsüme vurdu.

"Bu isteğini derhal yerine getireceğim Lilian Pretsch! Bundan emin olabilirsin!" dedi ve bu sefer hiçbir şey demeden gitti. Bense yüzüme psikopat gülümsememi takındım. Etraftakiler Isa- aman ne Isaac'i Mert ile bana bakıyordu. Hafif büktüğüm belimi düzelttim ve ilerledim, Arkamı dönerek el sallamaya ve yürümeye devam ettim, Mert ise yanımda ve bir kolu omzumdaydı. Biraz ilerlediğimizde kıkırdadı, evet kelimenin tam anlamıyla bunu yaptı.

"Chloé bizi şehirden atcakk, hayırr ahahaha" (önceki bölümü okuduğunda tam olarak böyle tepki verdi bvgfıkdjgjıvoe)

"Attırsın da görelim."

"Bu arada sen yürek mi yedin? Pardon yanlış sordum yürekler mi yedin çünkü senin böyle bir davranış sergilemen için bir tane değil birden fazla yürek yemen lazım"

"Chloé'den korkan Chloé gibi olsun demek isterdim fakat kimse de Chloé'den korkmaz yani. Olan Zoé'ye oluyor."
"Ayrıca sen ve ben artık Begüm ile Mert değiliz. Biz artık Lilian & Isaac Pretsch'iz. Buna alışsan iyi edersin."

"Yapacak bir şey yok. Acaba akumalanmanın önüne geçebilir miyiz?"

"Aklından bile geçirme, tehlikeye girmek istiyorum Isaac."

"Aman o da Paris'teki bilmem kaç bin insan arasından seni bulacak zaten."

"Belli olmaz Isaac."

Biz koridorda turlarken sınıflar dolmaya başlamıştı, en son girmeyi planlıyorduk çünkü... çünkü öyle istiyorduk. 10/B'ye daha fazla kimsenin girmediğinden emin olunca ve ufukta Bayan Bustier'i görünce önde Mert arkasından da ben girdik sınıfa. Herkes kendi alemindeydi, sadece Marinette ve Alya bize bakıyordu. Gülümseyerek onlara el salladım. Sonra Mert'e döndüm. Fısıldayarak:

"Lila'nın yanına oturmamak için sana para bile verebilirim Isaac."

"Aynı şey benim için de geçerli maalesef."

İlerleye ilerleye son sıraların arasında durmuştuk. Ben Nathaniel'in tarafındaydım o ise Lila'nın.

"Ah hadi ama Isaac biricik kız kardeşine bunu yapma."

Kafasını geriye yatırıp iç çektiğinde ben çoktan Nathaniel'in yanına oturmuştum. Kafasını indirdiğinde bana attığı bakışın anlamını çıkarmaya çalıştım... Galiba -seni-eve-gidince-bitireceğim bakışıydı. Umursadım mı? Hayır.

O sırada içeri Bayan Bustier girdi. Gülümsüyordu. Günaydın faslı falan geçtikten sonra konuşmaya başladı.

"Evet, görünüşe göre aramızda yeni arkadaşlar var. Lilian ve Isaac, kendinizi tanıtmak ister misiniz gençler?"

Mert benden önce davranarak konuşmaya başladı.

"Ben Isaac, Isaac Pretsch. İyi ki bu sınıfa düştüm, herkes çok iyiye benziyor ve siz de öyle Bayan Bustier." (herkes çok iyiye benziyor kısmını Chloé  ve Lila'ya bakarak söylemişti. Zoé ise ortalarda yoktu.)

"Bense Lilian Pretsch, Isaac ile ikiziz ve ara sıra kavgalarımız olsa da iyi anlaşırız."

Oturduktan hemen sonra Mert elini kaldırdı. Bayan Bustier ona söz verdiginde bana gülümseyerek baktı.

"Bayan Bustier, ben ikizimle şuana hiç ayrı oturmadım fakat burada Lila ve Nathaniel arkadaşımız farklı yerlerde oturmak zorunda kaldık. Acaba Lilian ile yan yana oturabilir miyiz?"

Bayan Bustier "Tabiki Isaac." demişti ve ben şuan Lila ile yer değişiyordum. Gerçi çok bir şey değildi tabletlerle ders işlediğimiz için sadece çantamızı almıştık. Yerime oturup çantamı yere koyduktan sonra Isaac'e dönüp fısıldadım.

"Lila ile sadece 5-10 dakika oturdun fakat yalan söylemeyi çözmüşsün şimdiden. Yaramış paşama."

"Hahaha ve ha Lilian. Otur dersini dinle."

Omuz silkip tableti açtım.

----------------------------------------------------------------------------------------------
Mertten