Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
iyi okumalar ♡
「❝Annie Doraél❞」
❦
【19 Temmuz 1973 | Perşembe】
Charon'la evden kahvaltıdan önce çıkmıştık. Uyandığımda dilim damağım kuru olduğundan ve evden hızlıca çıktığımızdan yutkunurken bile fazla efor sarfediyor gibi hissediyordum. Charon'la yan yana yürürken yolu izliyorduk.
"Sümüklü böcekleri aldın mı?" dedim uykulu halimi yavaş yavaş atlatmaya başlamışken. Kafasını sallayıp elindeki zinciri kavgaya kaldırdı. Zincirin ucundaki kopçaya tutturulmuş kavanozda birkaç sümüklü böcek hareket ediyordu.
Hafifçe mırıldanıp önüme döndüm. "Bugün o kadının evine mi atıyoruz?" dedim. "Evet, bugün çok yol yürümek istemiyorum. En yakın ev onunki." dedi Charon omuz silkerek.
Garip kadını pek sevmezdim. Küçüklüğümden beri ormanın içinde olan suyun üstünde küçük bir adacık yüzen göle giderken arada görürdüm. Bahçe kapısının ardından benim geçişimi izlerdi, bazense yabani otları yolarken birinin geçtiğini duyunca hasır şapkasını kaldırır ve eliyle terini silerken gözlerini kısarak kim olduğuna bakardı. Ben olduğumu görünce yüzüne tuhaf bir gülümseme kondururdu. Bazenleri ise öndeki avluda sandalyesine yaslanmış çay içerken görürdüm.
İlk başta onu çok takmamıştım ama yıllardır muhabbetimiz bile olmayan bu kadının bana gülümsemesini sinir bozucu bulmaya başlamıştım. Ve artık o bana baktığında başımı diğer tarafa çevirir olmuştum.
Nihayet onun evi gözüktüğünde yüzümü iğrenirmiş gibi yaptım. "Bu kadın cidden sinirlerimi bozuyor." dedim. Charon beni görmezden gelerek önden yürümeye başladı.
Eve yaklaşınca ikimizde eğilmeye başladık. Nihayet evle aramızda az bir mesafe kalınca iyice eğilip yürüdük ve sırtımızı çitlere verdik.
Charon arası biraz açılmış olan çitin üzerine yüzünü yasladı ve tek gözünü kısıp bahçeyi kontrol etti.
"Bahçede kimse gözükmüyor. Sonuçta yaşlı bir kadın, muhtemelen uyanmamıştır bile. Kapıda ve evin görünen penceresinde de bir hareketlilik yok." dedi yüzünü çitten çekerken.
Charon ayağa kalkıp ellerini kavuşturdu ve "Çit yüksek ilk sen atla. Ben arkandan kolayca atlarım." dedi.
| yazar: badass charon severim ama ağabey olduğunu belli eden charon 🛐|
