•düzenlendi•
•
iyi okumalar ♡
「❝başkasının sorunları, başkasının sorunlarıdır.❞」
❦
【19 Eylül 1973 | Çarşamba】
'Biz Slytherinler pes etmeyiz, sadece bazen küçük bir ara veririz; sadece o kadar.'
"Ah, hadi ama böyle yapma, Rosier." dedim az önceki kızı taklit ederek 'Rosier' soyadını güzelce -biraz da işveli- söylerken.
"Kes şunu... Salazar aşkına, beş dakikadır o kızı taklit ediyorsun." dedi Evan kütüphanede oturduğumuz masaya kafasını gömerken. O kafasını gömerken kahvenin hoş tonu saçlarıda iyice uzadığından onunla birlikte hareket etmişti.
Şu an ne mi yapıyorum? Gıcıklık.
"Sadece beş dakikacık mı oldu? Ben daha birkaç gün böyle devam edebilirim, Rosier." dedim yine Rosier'ı aynı şekilde söylerken bacak bacak üstüne atarak.
Evan benim bu az önceki kızın 'Rosier' deme şeklini taklit etme sevdama karşılık sesli bir nefes verdi. Sonra ise bir anda lacivert gözlerinden bir parıltı geçti. Ben Evan'ı azıcık tanıyorsam bu onun 'seni artık takmıyorum, umrumda değilsin.' parıltısıydı.
"Ah, bir şey diyeyim mi? Bana o şekilde 'Rosier' demeye devam et. O kızı tanımıyorum bile." dedi Evan aynı tahmin ettiğim gibi, az önceki sinirli ve bıkmışlık hissinden kurtulup ani bir ruh değişikli ile yeniden o gevşek havasına dönmüşken.
Evan kızı tanımıyorsa şaşırmazdım. Çünkü öyle pek göz önünde olan biri değildi. Rosier'ı biraz önce kur yapıyormuş gibi diyen kişi: tatlı ve zararsız bir Hufflepuff olan Tessa Abbott'tu.
Kız az önce kütüphanede birkaç Bitkibilim kitabı taşırken Evan'ı görünce düşürmüştü. Evan'da nasıl olduysa iyilik yapacağı tutmuştu ve kitapları yerden alıp umursamazca ona vermişti.
İyi birisin Evan, tabii işine gelince. Bu bana çok tanıdık birini hatırlattı. Tabii ki ben.
Kız artık Evan'ı gördüğü için mi yoksa Evan ona yardım ettiği için mi şok oldu bilemem ama Abbott dili tutulmuş gibi sadece kalakalmıştı. Ağzından sadece kibarca ama biraz da nazlı bir şekilde 'teşekkürler, Rosier.' çıkmıştı o kadar.
Ben de Tessa Abbott'un az önceki 'Rosier' deme şeklini taklit ediyordum.
"Şaka yapıyor olmalısın, Evan. Ne yani, bizle birlikte Tılsım dersine giren birini fark etmemen için burnunun ucunu göremeyen biri olman gerekir ama senin öyle biri olmadığını pekâla ikimizde biliyoruz." dedim az önceki alaycı halimden çıkmışken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐭𝐡𝐞 𝐨𝐫𝐝𝐢𝐧𝐚𝐫𝐲 𝐥𝐢𝐟𝐞 𝐨𝐟 𝐜𝐚𝐥𝐥𝐢𝐬𝐭𝐚┃𝐫𝐞𝐠𝐮𝐥𝐮𝐬
Fanfiction『★·.·sᴇʀᴘᴇɴsᴏʀᴛɪᴀ ·.·★』 cαllistα j.r. wєllstσrm'un düşüncє vє gözlєmlєri ilє вirliktє, σnun вαkış αçısıчlα sunduğu 'ꜱɪʀᴀᴅᴀɴ' hαчαtını σkuчσrsunuz. ᴜʏᴀʀɪ| αğιr 🆂🅻🆈🆃🅷🅴🆁🅸🅽 ι̇çerι̇r. 𝐇𝐚𝐟𝐢𝐟𝐭𝐞𝐧 𝐫𝐞𝐠𝐮𝐥𝐮𝐬 𝐟𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜 𝐨𝐥𝐚𝐫�...