Torna a Casa (Maneskin)

Belli e Brutti

İlk defa marvel dışında bir hikaye yazıyorum. Ve bu çiftin ilk Türkçe kitabını yazıyorum. Sanırım okunmayacak ama olsun ben kendim okurum lskvlaşvşalvla bir hayırlı olsununuzu alırım. Yarın sınavım olduğu halde bugün bir hevesle oturup bunu yazmaya başladım salak mıyım neyim.

30.06.2021

Ethan arkadaşının yanına onu ürkütmemek için yavaşça oturdu. Endişeli gözleri bir karşı koltuğa bir Thomas'a bakıyordu. Damiano Eurovision gecesi yaşanan skandal yüzünden kendini perişan etmiş çözümü tek kaçış yolu olan alkolde bulmuştu. Kutlama partisine geldiklerinden beri bulabildiği her şeyi içiyordu.

Şimdi de Thomas'ın karşısındaki koltukta oturmuş kucağına aldığı bir kızla öpüşüyordu. Kız yalandan kahkahalar atarken Damiano'nun Thomas'a kaçamak bakışlar attığını görebiliyordu. Aptal bunu gerçekten istediği kişiden alabilecekken başkalarını kollarına alıp Thomas'ı hayal ediyordu. Thomas'ın ihtiyacı olan ilgiyi, sevgiyi başkasına veriyordu. 

Ethan grup arkadaşının sarhoş olduğu için böyle davrandığını biliyordu. Daha önce kızlarla en basit bir öpüşme bile olsa Dami hiçbir zaman Thomas'ın önünde yapmamıştı böyle şeyleri. Ona ne kadar değer verdiğini biliyordu. Bu iki aptalın birbirine deliler gibi aşık olduğunu da biliyordu. Bu gerçeği göremeyen iki kişi vardı: Thomas ve Damiano. İkisi de diğerini üzmemek için hislerini gizliyor sonra da o beni sevmiyor diye ağlıyorlardı. Aptallar.

"Tommy iyi misin? Sarhoş olduğu için böyle biliyorsun, üzme kendini."

Thomas üzgün yavru köpek bakışlarıyla ona döndüğünde kalbinin parçalandığını hissetti Ethan. Yavaşça gözleri yaşarmış bedeni kendine yaslayarak saçlarını okşamaya başladı. "Şşşş tesero ağlama. Eminim o da bir gün hislerini fark edecek. Sadece biraz daha sabretmen gerekiyor."

Gözü yaşlı sarışın yavaşça bakışlarını diğerinin omzundan kaldırarak ona baktı. Gözlerinde endişe olsa da sakinleştiğini görebiliyordu Ethan. "Sen... Ona aşık olduğumu nereden anladın? Öyle değil ben... ben... aşı-"

Gülerek telaşlı çocuğun saçlarını karıştırdı. "Cucciolo ona deli gibi aşık olduğunu bilmeyen tek bir kişi var."

Üzüntüyle iç çekerek sigarasından bir dal çıkardı Ethan. Sarışını omzundan kaldırmadan kolunun arasında ince bedeni sıkıştırırken sigarasını yaktı. Bir nefes çekerek diğerinin yaşları kurumuş gözlerine baktı. Küçük velet sonunda sakinleşmişti. 

Thomas her zaman grubun neşe kaynağı olmuştu. Yavru köpeği. Moralleri bozuk olduğunda dans eder, herkese öpücükler dağıtır, bütün grubun tekrar neşelendiğinden emin olana kadar hepsine tek tek sarılırdı.

Ama kendi üzgün olduğunda bunu saklamak için kaçardı. Kimsenin olmadığı küçük odalara saklanır kapının arkasında, dolabın içinde, balkonda hüngür hüngür ağlardı. Ethan onu bir keresinde küvetin içinde dizlerini göğsüne çekmiş, kollarını kendine sarmış titreyerek ağlarken bulmuştu. Boyu diğerlerinden uzun olsa da Thomas hala çok gençti. Hala çok duygusaldı. Bütün grup onu bebeği gibi seviyordu çünkü hepside onu öyle görüyordu. Kırılabilecek narin porselen bir bebek.

"Seviyorum E. Onu ilk gördüğüm günden beri... Vic'in beni kolundan tutup onun yanına getirdiği andan beri."

Ethan şokla kafasını kaldırdı. "Thomas o zaman ortaokulda değil miydiniz? Sen... Bunca yıldır..."

Sarışın gülerek omzuna yaslandı tekrar gözleri tekrar yaşlarla parlamaya başlamıştı.

"O zamanlar da böyleydi. O kadar havalıydı ki kızlar sürekli peşindeydi. Ama o bizimle olmayı seçerdi. Kantinde bizimle otururdu. Benimle konuşurdu. Diğerlerine havalı havalı bakarken bana öyle bakmazdı E. Bana kocaman gülümserdi. Sürekli beni güldürmeye çalışırdı. Onun gülümsemesi dünyanın en güzel gülümsemesi Ethan. Elimden gelen bir şey yoktu. Sadece oluverdi işte. Aşk... beklenmedik bir anda geliyor. Hiç beklemediğin birine."