Jun You Ji Fou 君有疾否《Myanmar Translation》

Ch-6

(Unicode)

ဒီအကျဥ်းထောင်က နည်းနည်းထူးဆန်းသည်။ချူးမင်ယွင်နှင့်စုရှစ်ယွီတို့နှစ်ယောက်ဟာ ​ထိုထောင့်စွန်းအကွေ့အကောက်လမ်းချိူးများကို လှည့်လည်ပြီးနောက်မှ အပြင်သို့ထွက်ရမည့်နေရာတွေ့ရှိလေသည်။

ခြေလှမ်းအနည်းမျှထောင့်စွန်းတစ်လျှောက် လျှောက်ပြီးချိန်တွင်တောင် မီးအိမ်များမှ အလင်းသည် တောက်တောက်ပပနှင့်ထိုနေရာတခွင်လုံး ရွှင်မြူးတတ်ကြွညင်သာစွာ ကျန်ရစ်နေခဲ့သေးသည်။တစ်ချက်ကြည့်ရုံမျှဖြင့် သူတို့သာ နေရာများကို မီးအလင်းရောင်ထွန်းညှိမထားရင် လောက၏ရှင်သန်ခြင်းနှင့်သေဆုံးခြင်းကို ခွဲခြားထားသော စည်းမျဥ်းနှင့်ဆင်တူနေလေမည်ဖြစ်သည်။သူတို့အတွင်းဘက်သို့ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း​လျှောက်လှမ်းလာလေ အကျဥ်းထောင်အခန်းများ ပို၍များလာလေလေဖြစ်ပြီး သံမဏိပြတင်းပေါက်များနှင့်အတူ ထူထဲခိုင်မာသောတံခါးများဖြင့် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ပိတ်ဆို့ထားလေရာ ထိုအရာများ၏တစ်ဖက်တစ်ချက်အနောက်ဘက်တွင်လည်း ဝိညာဉ်ဟူသည်မရှိ။အရာအားလုံးမှာ ဗလာနတ္ထိ။ညှီစုတ်စုတ်သွေးနံ့များဟာ လေထဲမှတစ်ဆင့်စုရုံးလျက် လျှောက်လှမ်းရာလမ်းတစ်လျှောက်တွင် ပုပ်သိုးဟောင်းနွမ်းကာ ဆိုးရွားနံစော်သောအနံ့အသက်များကိုသာ သူတို့ရနေရလေသည်။ပတ်ဝန်းကျင်ဟာ အလွန်တိတ်ဆိတ်လျက် အသံဟူသည်မှာ သူတို့၏ခြေလှမ်းသံများသာ အနောက်ဘက်တွင်ကျန်နေခဲ့လေသည်။

အကျဥ်းထောင်၏ဖွဲ့စည်းထားပုံမှာ မယုံနိုင်လောက်အောင် ရှုပ်ထွေးနေပြီး လမ်းခွဲများဟာလည်း တစ်ခုနှင့်တစ်ခုထပ်နေလေသည်။ချူးမင်ယွင်ဟာ အနည်းငယ်လှည့်လည်ပြီး ပင်ကိုအသိစိတ်အရ ဥမင်လိုဏ်းခေါင်းထဲမှ ထွက်လာပြီးနောက် ခြေလှမ်းများကို ရုတ်တရက်ရပ်တန့်လိုက်ကာ သူ၏မျက်နှာအရောင်မှာ အေးစက်ဖြူဖျော့နေလေသည်။စုရှစ်ယွီကလည်း သူ့အနောက်ကနေလိုက်လာကာ ပြာပုံများကိုမမြင်သေးပဲတောင်ပြောလေသည်။
"ကျွန်တော်တို့ ခုဏနေရာကိုပြန်ရောက်လာပြီ"

စုရှစ်ယွီ၏အသံထဲတွင် လှောင်ပြောင်နေတာမပါပေ။

ချူးမင်ယွင်ကပြောသည်။
"ဒါဆို အတွင်းရေးမှူးစုမှာ တောက်ပတဲ့အကြံဉာဏ်လေးဘာလေးများရှိသလားဗျ"