Hindi ako nakakilos ng dahil sa sinabi niya kung hindi lang niya ako tinawag ay aabutan na siguro kami ng umaga.
Marunong naman akong magmaneho dahil tinuruan ako ng mga pinsan ko noong nasa highschool pa ako at sa probinsya pa kami nakatira.
"You don't know how to drive?" biglang tanong niya na nakapikit pa rin. Mukhang naka-inom.
"Alam po, sir. Saan po pala kayo nakatira?"
May inabot siyang card kung saan naroon nakasulat ang buong address niya. Malapit lang iyung condo niya sa apartment na tinutuluyan ko.
Naisip ko kung papaano ko siya bubuhatin sa tangkad niya at sa liit kong ito. Nilibang ko na lang ang sarili ko sa pagmamaneho at namangha sa loob ng sasakyan niya. Upuan, manibela, at ignition nito ay kulay tsokolate.
Pinangarap ko rin ang magkaroon ng sarili kong sasakyan noon pero mas kailangan namin ng pambili ng mga kakailanganin ni mama roon sa probinsya kaya naman kapag nakapasa na ako sa boards ay doon ko na sisimulan na mag-ipon sa pambili ng sarili kong sasakyan.
Bigla ko na lang naisip ang dapat na bibilhin ko pero hindi ko maaaring iwanan si Sir mag-isa at baka pagtripan pa siya at manakawan.
Isa ang sa mga bagay yna talagang nangingilabot ako ay ang kapag nakakaramdam o nakakarinig ako na may nanakawan ng telepono.
Oo, alam ko mahirap na ang buhay pero bakit kailangan nilang magnakaw kung pupuwede naman silang magtrabaho?
Ang gusto kasi ng mga tao ngayon ay madalian na, ayaw ng maghirap pa, sus!
Mabuti na lang at may guard sa may labas at hindi na ako nahirapan na magpanik sa kaniya dahil sa 7th floor pa ang unit niya.
"Naku, Ma'am. Mukhang espesyal ho kayo kasi wala pa pong inuuwing babae rito si Sir Laert, kayo pa lang po," aniya saka ngumiti.
"Nagkakamali po kayo, Kuya. Hindi po niya ako nobya, hinatid ko lang po siya dahil..." hindi ko malaman ang idadahilan. "Lasing."
"Gano'n po ba? Sayang naman, bagay po kayo ni Sir!" masayang aniya.
Ngumiti na lamang ako at nahihiyang sumunod kay Kuyang guard hanggang sa maihatid na namin siya sa unit niya.
"Mauna na po ako, Ma'aam. Hindi po pupuwedeng walang tatao sa baba, pasensya na po," aniya saka nagmamadaling lumabas. Ni hindi man lang ako nakapag-pasalamat.
"Baby..." mahinang sambit ni Sir.
Kailangan bang 'Sir' palagi ang tawag ko sa kaniya? Tinignan ko ang card na inabot niya sa akin kanina at binasa iyon.
Laert Nathaniel Merrin
Architect
Matapos kong tignan iyong card na hawak ko ay saktong ang paningin ko ay tumama sa kaniya. Gusto ko mang banggitin ang pangalan niya pero hindi ko alam kung papaano ang tamang bigkas nito.
Hindi ko alam kung paano pero ngayon ay nasa harapan na niya ako at tinititigan at animong pinag-aaralan ko kabuoan ng kaniyang mukha.
Pino, bagsak at kulay itim ang kaniyang buhok. Mahaba at parang kumikinang ang kaniyang mga pilik mata at tanda ko pa noong una ko siyang makita ng malapitan ay kulay itim at parang laging nakangiti ang mga mata niya. Sakto lamang sa laki at hindi ganoon ka-tangos ang kaniyang ilong pero babay iyon sa kaniyang mukha. At ang labi niya na animo 'y napakaperpekto. Pulang-pula, maliit ang pang-itaas pero malaki naman ang pang-ibabang labi nito at parang inilarawan.
Masasabi ko na nasa mukha nga niya ang pagiging isang arkitekto.
WARNING[r18]
Ng minsan ko pang pagmasdan ang kabuoan ng kaniyang mukha ay bigla niyang hinawakan ang aking kamay at marahan niya akong hinila pahiga.
Magsasalita na sana ako ng bigla niyang dinapian ng halik ang aking labi.
Hindi lang basta halik kundi higit pa roon. Hinawakan niya ang kabuoan ng mukha ko saka niya ipinagpatuloy ang paghalik sa akin.
Mula sa mukha ay hindi malaman kung saan paparoon at paparito ang kaniyang dalawang kamay ang isa ay nasa mukha ko at ang isa naman ay nasa bewang ko na.
Inalis niya ang labi niya sa paghalik sa aking labi at buong akala ko ay tapos na siya roon ngunit bumaba ang halik niya sa aking leeg hanggang sa ang dalawang kamay niya ay sigurado akong nasa laylayan na ng aking uniporme.
Binuksan niya ang aking pantalon saka walang habas na tinanggal ang suot ko sa pang-itaas.
Ipinagpatuloy ang paghalik sa aking leeg hanggang sa bumaba pa iyon sa aking dibdib. Tumayo siya at walang sabi-sabing tinanggal ang pagka-clasp ng bra ko. Kung papaanong nagawa niya iyon sa maikling oras ay walang ideya.
Iisa lang ang reaksyon ko magmula kanina, tulala. Hindi ko alam kung papaanong hindi pa rin nagsisink-in sa akin na may nangyayari sa amin ngayon.
Nagulat ako ng bigla niyang halikan at masahiin ang dibdib ko. Hindi iyon kasing yaman 'gaya ng sa iba pero nakikiliti ako at hindi ko na naiwasan ang humawak sa kaniyang buhok.
Ipinagpalit-palit niya ang paghalik at pagmasahe sa kaliwa at kanan kong dibdib kaya naman mas humihigpit ang hawak ko sa kaniyang ulo.
Kumpara sa kaniya ay napakaliit ko kaya hindi mahirap na masakop niya ang buong katawan ko.
Ang kaninang sa dibdib lang ay bumaba na sa tiyan ko kaya hindi ko na maiwasan ang mapa-igtad.
Lumaylay ang panga ko ng tumayo siya at saka ko nakita ang pagmamay-ari niya na tayong tayo sa harap ko.
Tulala. Iyon pa ri ang reaksyon ko at nabigla ako ng bigla niyang dilaan ang pagmamay-ari ko kaya naman napahawak ako sa braso niyang nasa dibdib ko na pinaglalaruan niya.
"Damn... you're so wet," pabulong na aniya pero rinig ko pa rin siya.
Patuloy ang pagdila niya sa akin hanggang sa manlabot ang pareho kong binti sa hindi ko malaman na dahilan.
Hindi ako lasing pero parang nahawa na ako sa kaniya dahil sa paraan ng paghalik niya sa akin.
"Ahh!" daing ko ng maramdaman kong ipasok niya sa akin ang pagmamay-ari niya ng walang pasabi.
"I can't control myself with you," bulong niya sa akin at dahan dahan siya na nag-labas-masok sa akin.
Masakit.
Nakakaiyak sa sobrang sakit.
Nawala lang iyong sakit noong nasanay na at saka na niya doon binilisan ang ginagawa.
"Uhh! Da... dahan. Dahan-dahan lang," daing ko dahil sa nahihirapan na akong magsalita dahil sa ginagawa niya sa akin.
Nagdahan-dahan man ramdam ko pa rin ang sakit sa pareho kong binti dahil sa nangyari sa amin.
Ang akala kong tapos na ay hindi pa pala dahil walang kahirap-hirap niya akong hinila papunta sa dulo ng kama niya saka siya roon lumuhod upang maabot niya ako.
Marahan niyang ipinasok muli ang pagmamay-ari niya sa akin at ang kaninang sakit ay parang napapalitan na ng sarap sa pakiramdam.
"Ah..." daing ko ng may maramdamang mainit na likido na tumulo sa loob mismo ng pag-aari ko.
Masarap sa pakiramdam na sabay kaming naglabas ng likido ngunit ang kaniya'y mainit.
Para akong kiniliti ng dahan-dahan niyang inilabas ang kaniya mula sa akin. Minsan niya pa akong hinalikan sa labi bago siya marahan na nahiga sa tabi ko.
"Good night, marshmallow," aniya saka hinarap ang kabila ng kama niya.
Bahagya pa akong natulala ay saka ko pa lamang napagtanto na...
May nangyari sa amin!
...
