GİZLİ NUMARA

" Söz veriyorum... "

Özgür teşekkür etmemin ardından, kollarını açtı bana... Bir baba ve abi sevgisiyle, korumasıyla sarıldı. Bana çok uzun süredir kimse bana böyle sarılmamıştı.
Kendimi ait olduğum yerdeymişim gibi hissediyordum, sıcacık bir ailenin içindeydim şu an sanki.
Dakikalarca, saatlerce hatta ve hatta günlerce bu şekilde kalabilirim. Kardeşim dediğim adamın kollarında, sıcacık bir evde, sevgi dolu bir ailenin yanında...
Şu an ağlamaya başlamıştım, evet tam da dediğim gibi ben kardeşimin kucağında hıçkıra hıçkıra ağlıyordum...
Kendimi çok mutlu hissediyordum bu gün, çok uzun süredir böyle hissetmemiştim.

Ben ağlamaya devam ederken Özgür ağladığımı fark etmiş olmalı ki endişeyle bana baktı.
" Bade. Ne oldu? İyi misin? Niye ağlıyorsun? Bade cevap ver! Korkutma beni! " Özgür'ün soruları ağzımı açık bırakmış ve bir yandan da beni güldürmüştü. Sebebini bilmiyordum ama gülmüştüm.Tamam yalan söyledim... Sebebini biliyorum ve beni merak etmesi, benim için endişelenmesi hoşuma gidiyor.

 
" Sakin ol Özgür bir şeyim yok. Sadece duygulandım önemli bir şey değil. "

( 4 Saat Sonra )

Uyumuş kalmışım ve Özgür'ün öfkeli sesiyle uyandım. Ben etrafıma bakınıp bir yandan Özgür'ü ararken bir yandan da onu dinliyordum. Özgür göz hizama girdiği sırada o konuşmasına devam ediyordu uyandığımın farkında bile değildi.
Sadece öfkeli bir şekilde gecenin bir yarısı telefonla konuşuyordu. Kimdi bu?
Ne yaptı da Özgür'ü bu hale getirdi?
Özgür'ün yüzünü göremesemde öfkeden delirdiğini anlayabiliyordum.
Korkuyordu sanki ... Bir şeyden korkuyordu ya da... Bir şeylerden. Korkuyordu bundan emindim ama çokta öfkeliydi sesi resmen öfke kokuyordu. Kimle konuşuyorsa Özgür'ü epey bir sinir etmişti. Bir süre Özgür'ün telefonda konuştuğu kişiye dediği şeyleri, o korkunç kelimeleri, cümleleri ve hatta tehtitleri dinledim...

" Siz ne derseniz diyin! Bade benimle kalacak diyorsam benimle kalacak! " 

" Bade'yi bulabileceğini mi sandın lan it herif ? Cidden o kadar korkaksın ki daha karşıma adam gibi çıkmıyorsun bile. Çıkmıyorsun ama onu elimden almaya çalışıyorsun, cidden çok komikmiş."

 Özgür'ün bu söyledikleri... Anlam veremiyorum. Çok... Çok öfkeliydi, konuşmasında her zamankinden daha fazla korkmuş ve daha fazla öfkeli bir ses tonu vardı.Neden korkuyordu tam olarak anlayamamıştım. Neden öfkelenmişti? Beni kim bulamayacaktı?Bu sorular... Bu sorular beni çok ama çok korkutuyor.

" Bade asla bunları öğrenmeyecek! Sizi asla tanımayacak! Sizinle muhatap bile olmayacak! Eğer bir kez bile onu da gizli numaradan aradığınızı duyarsam başımın belaya girmesi zerre umurumda olmaz ve sizi bulur mahvederim. Anlaşıldı mı? "

Gizli Numara mı?

Şu an çok garip hissediyordum. Özgür'ün hiç bu kadar sinirli konuştuğunu hatırlamıyorum. Her kimse telefondaki Özgür'ü korkutuyor. Özgür uyandığımı anlamasın diye kıpırdamıyordum ve üzerine bakım spreyleri sıktığım saçlarım neredeyse ağzıma girecekti.
Çok iğrenç bir durum ama bir süre daha dayanmalıydım. Eğer hareket edersem Özgür uyandığımı anlardı.

" Bade'yi asla alamazsın ! O kızı asla kullanamazsın o senin kızın değil sen neyden bahsettiğinin farkında mısın? Sen ne diyorsun ya! Ben o kızı siz bulmayın. satın almayın diye aldım götürdüm zaten apar topar birde elinize mi teslim edecektim? " dediği sırada hapşırdım. Lanet olsun! Özgür duyduysa eğer anlayacaktı. Lütfen konuşmaya devam etsin... Lütfen devam etsin... Lütfen... Ya anlar ve konuşmazsa... Lütfen devam et... Derken Özgür arkasına döndü ve bana baktı. Telaşla önce telefonu kapattı sonra da yalandan rahat bir sesle konuşmaya başladı.