Ep 1
ပံုမက် ပန္းမက် ဝတ္စားထားေသာ ေကာင္ေလးတေယာက္၊ တနည္းအားျဖင့္ နယ္မွလာတာပါဟု ဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားသည့္ႏွယ္ ဝတ္စားထားေသာ ေကာင္ေလးတေယာက္ Seoul Fashion University ထဲသို႔ ေယာင္လည္လည္ ေရာက္ရွိလာသည္။
သူ႔ ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုကို ေဖာ္ျပရေသာ္....
အေပၚက ရွပ္အက်ႌ လက္တို ခရမ္းေရာင္ ႏွင့္ ေအာက္က ဒူးဖံုး ခရမ္းေရာင္ေဘာင္းဘီ အကြပ္စိတ္ ကို ဝတ္ဆင္ထားသည္။ဆံပင္ေတြက ငွက္သိုက္ အေဖ ေခၚရေလာက္ေအာင္ ေကာက္ေကြးေနၿပီး မ်က္မွန္ အထူ အဝိုင္းႀကီးႀကီး လဲ တပ္ထားေသးသည္။
သူ႔ အဆင္အျပင္ႏွင့္ ဘာမွမဆိုင္ေသာ သစ္လြင္လွပ ဆန္းသစ္ေနေသာ university ၏ အလွအပမ်ားကို ေငးေမာ ၾကည့္ရင္း.. တစံုတခု ႏွင့္ ဝင္တိုက္မိသည္။ စာအုပ္မ်ား ျပဳတ္က်သြားေသာ အသံမ်ားက လမ္းမႀကီးထက္ ပဲ့တင္လို႔........
Boy : arr! Miyarnae yo. မျမင္လိုက္လို႔ပါ..
Girl : ရပါတယ္ရွင္...
သူ႔ဘာသာ ဝင္တိုက္ၿပီး ေအာက္က်သြားေသာ စာအုပ္တို႔ကို ထိုင္ၿပီးအေကာက္.. တဘက္မွ မိန္းကေလး ကလဲ ထိုင္အေကာက္ လက္တခု ႏွင့္ တခု တို႔ ထိမိခ်ိန္.....
ေတာသားေလး တကိုယ္လံုး က်ဥ္တက္သြားသည့္ႏွယ္ ခံစား လိုက္ရသည္။ထို လက္ပိုင္ရွင္ ကို ေမာ့အၾကည့္....
ေတာသားေလး ထို တဒဂၤ ေလးမွာ ရပ္တန္႔ေနမိသည္။ လွပေသာ မ်က္ႏွာ ပိုင္ရွင္ မိန္းမေခ်ာေလးက သူ႔ ကို ျပံဳးၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႔ အနီးအနား ပန္းပြင့္ေလးေတြ ေႂကြက်ေနသေယာင္ ထင္မိသည္။
Boy pov : ေခ်ာလိုက္တာ.. ရီလိုက္ရင္လဲ အျပစ္ကင္းစင္ လိုက္တာ...
Girl : Gomawo .
ေျပာရင္း ထြက္သြားေသာ သူမ ေက်ာျပင္ ကို ၾကည့္ရင္း သူ ခုမွသတိျပန္ဝင္လာသည္။
Boy : ဟာကြာ.. နာမည္ေလး ေမးလိုက္ရမွာ..ဒါမွမဟုတ္ ငါတက္မဲ့ အတန္းကို လိုက္ျပခိုင္း လိုက္ရမွာ.... ခုေတာ့..
မခ်ိတင္ကဲ ေရရြတ္ရင္း ေက်ာင္းအခန္းမ်ားဆီသို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ လာခဲ့သည္။..
ဘယ္သူ႔ ကို ေမးရမွန္းလဲ မသိပဲ ေယာင္လည္လည္ ျဖစ္ေနတုန္း.. စိတ္၏ လွံု႔ေဆာ္မႈ့ ေၾကာင့္ သူ႔ အေနာက္ဘက္သို႔ ျပန္လွည့္အၾကည့္......
