Step On Me [] ChanMin, BxB, Skz

ULAN AT KAFALI

"Seungmin'in arkadaşı vasfını taşıyan Jeongin'de var ama o böyle bağırmıyor? Sana ne oluyo?"

"O zaman sevgililik vasfını taşıyorum. Bu yeterli mi?"

---------------------

"Ne diyon amına kodumun malı?"

"Sen sus Changbin. Sıçtım bari sıvamama izin ver."

"Ne terbiyesiz ithamlar bunlar böyle? Sen ne dediğinin farkında mısın evladım?"

"Oppaa~ Bunlar doğru değil dimi? O ezik sevgilin falan değil dimi?"

"Bi daha ona ezik demeye cesaret bile etme!"

Ya ananı sikim napıyorum ben.

"Çocuğum cevap ver bana! Bu rezilliğe hemen bir son veriyorsunuz yoksa ailenizi arayacağım!"

"Ailemizin haberi olmadığı ne malum?"

YA BU KONUŞAN KİM VALLA BU KONUŞAN ORSBU COCUGU BEN DEĞİLİM.

"Tamam! Ne halt yiyorsanız yeyin! Bugünkü ders iptal!"

Bütün herkes bana şaşkın gözlerle döndüğünde hiçkimseye birşey söylemeden hızlıca Seungmin'in yanına gittim.

"H-hyung, neden öyle birşey söyledin ki?"

"Ne bileyim sana öyle saçma sapan bağırınca sinirim bozuldu."

"Teşekkür ederim ama böyle söylemene gerek yoktu. Tüm okul bunu konuşacak."

"Kusura bakma bunu düşünemedim rahatsız olduysan özür dilerim. Söz veriyorum en kısa zamanda bu durumu düzeltip ailenin kulağına gitmemesini sağlayacağım."

"Aslında ailem benim eșcinsel olduğumu biliyor ve buna karşı negatif bir düşünceleri yok. Hatta erkek arkadaşım olması için binbir takla atıyorlar. Sadece okuldakilerin tepkisinden korkuyorum."

"Korkmana gerek yok, nerdeyse tüm okul benim eșcinsel olduğumu biliyor ama seslerini çıkartmıyorlar."

"Sana aşık olan birçok kişi var, onlardan yiyeceğim linçi düşünemiyorum bile..."

"O zaman seni yine korurum."

Bunu dememle kıpkırmızı olmuş ve kafasını yere doğru çevirmişti. Okulun hepsine şimdiden yayılmış olmalıydı ki herkes sınıf pencerelerinden bizi izliyordu. Bunu düzeltmek zor olacak.

Ah gerizekalı ben ne yürek yemişsem artik.

"Bütün okul şimdiden öğrenmiş olmalı. Üzgünüm bunu nasıl düzelteceğim bilmiyorum."

"Aslında Hyung senden bişey isteyebilir miyim?"

"Tabiiki!"

"Son zamanlarda sizin sınıftaki Seonghwa ve Hongjoong beni birkaç yerde sıkıştırdılar da-"

"Ne? Onları geberteceğim!"

Hızla ayağa kalktığımda Seungmin ayağa kalkıp kolumu tutmaya çalışınca ayağının ağrısından yere düştü ve ortaya küçük bi çığlık bıraktı.

O çığlıkla Jeongin, Hyunjin, Jisung ve Changbin yanımıza gelmişti.

Seungmin'i koltuk altlarından tutup kaldırdım ve tekrar yerine oturttum.

"Ya gerizekalı ne diye aniden ayağa kalkıyorsun? Sabah seni Chan Hyung'a emanet etmezsem kim bilir diğer ayağını da sakatlardın."

"Seungmin iyi misin?"

"İyiyim Hyung. Sadece bir an öyle üstüne basınca..."

"Seonghwa ve Hongjoong neden seni sıkıştırıyor? Eğer şimdi söylemezsen kendim öğrenirim."