• Insıde Me Omega • 𝐛𝐚𝐤𝐮𝐝𝐞𝐤𝐮 ⋯omega verse⋯

• 3 •

sonunda ders bitmiş ve tüm okulu bir teneffüs zili kaplamıştı. yapacak pek fazla bir şeyi yoktu ama yine de katsuki'yle konuşmak istiyordu. ama ne diyecekti? aklına söyleyecek hiçbir şey gelmedi çünkü ona söyleyecek bir şeyi yoktu.
bunu sonraya bırakmak istedi ve arkadaşlarının yanına doğru yürümeye başladı.

midoriya izuku

şu an teneffüstü ve gerçekten yapabilecek hiçbir şey yok! aç da değilim. arkadaşlarımla konuşabilecek bir konu da yok. gerçekten ne yapmam lazım. İida-kun ve uraraka-san bir şeyler konuşuyor gibiydi ve yapacak bir aktivitem olmadığından dolayı onların yanına gittim. 

" ne hakkında konuşuyorsunuz? "

uraraka ochako~ deku-kun, yılbaşına az bir süre kaldı bizde neler yapacağımız hakkında konuşuyorduk. büyük ihtimalle sınıftakilerle kutladıktan sonra bir günlüğüne eve gidebilicez. gerçekten sabırsızlanıyorum.

" ah, annem iş sebebiyle evde olamayacak bu yüzden ben yurtta kalıcam sanırım. ya da eri-chan'ın yanına giderim. "

İida tenya~ bu senin için sorun değil mi midoriya-kun?

" hiç de bile, sonuçta iş için hem başka zaman da annemi ziyarete gidebilirim, yurtta da eğlenecek bir şeyler bulurum ilaha ki ahah." ve sorun olmadığını göstermek için suratıma bir gülücük yerleştirdim. sonuçta annem para kazanmak için çabalıyordu ve bu iyiydi.

uraraka ochako~ öyleyse yılbaşına kadar eğlenmen ve yalnız kalmaman için elimizden geleni yapıcaz deku-kun! 

ve ardından şirince gülümsedi. İida-kun da başıyla onayladı ve gülümsedi. gerçekten çok iyi arkadaşlarım vardı.

birazdan zilin çalacağını düşünerek sırama yöneldim ve oturup sınıfı seyretmeye başladım. kacchan her zamanki gibi kaminari-kun'a bağırıyordu ama o gülüyordu. kirishima-kun ise kacchan'ı durdurmaya çalışıyordu. o zaman düşünmeye başladım, acaba kacchan ile arkadaş olabilseydim benimle de bu şekilde eğlenebilir miydi? farkında olmadan onların olduğu tarafa dalmış gitmiştim ki kacchan beni fark edene kadar. o da sırasına dönmek için başını kaldırmıştı ki dakikalardır ona takılı olan gözlerimi gördü. kahretsin! sanırım ona yeniden rezil oldum, bir günde iki kere hem de.  

panikle yaptığım şeyin farkına varıp kafamı kaldırdım ve tahtaya bakmaya başladım. kacchan ise sırasına oturdu ve arkasını dönüp sinirli bir ses tonuyla çok da ses çıkarmayarak konuştu.

bakugou katsuki~ ne diye sınıfın ortasında gözlerini dikmiş bana bakıyorsun seni lanet inek!

feromonlarından öfkeli olduğu belliydi, normalde ilaçlar yüzünden pek etkilemezdi beni alfa feromonları ama epey yoğun feromon salgılıyordu ve zar zor belli etmemeye çalışsam da beni epey rahatsız ediyor ve kızıştırıyordu ve bu çok utanç verici..

" k-kusura bakma kacchan, biraz uykum vardı da dalmışım " dedim ve elimi enseme atıp mahcup bir şekilde gülümsedim.

bakugou katsuki~ bidaha sakın bana bakma seni lanet olası aptal.

ses vermemiştim onun yerine başımı sallamıştım. yine sinirle önüne döndü ve az bir süre sonra öğretmen sınıfa gelmişti bile. aslında kacchan kızmakta haklıydı, nefret ettiğim birisi bana dik dik baksa ben de sinirlenirdim. yine de bu gerçek biraz üzüyordu, yani benden nefret ettiği gerçeği. 

_    _    _    _    _    _    _    _    _    _

sonunda dersler bitmişti ve sanırım artık antrenman yapmam gerekiyordu. ahh çok yorgundum ama kacchan kabul etmişken bu fırsatı asla geri tepemezdim değil mi? kacchan çoktan çıkmıştı ve sanırım geç kalacaktım. çünkü öncelikle tekrardan şu bastırıcı ilacı içmeliydim. evet günde iki kere, sabah kalkınca ve okuldan sonra. benim gibi bir omega için hayat gerçekten çok zor çünkü bu ilaçların tadı berbattı ve doğal dengemi bozduğu için baya bir sorunluydu. ama şu gerçek var ki eninde sonunda ortaya çıkacak. umarım bu olmaz çünkü o zaman ne söyliyeceğim. kacchan'ın benden daha da iğrenmesini istemedim falan mı? bu çok utanç verici olurdu ve büyük ihtimalle yanlış anlaşılırdı.

düşüncelerimden sıyrıldım ve bunların olmamasını umarak sınıftan herkesin çıktığından emin olduktan sonra haplardan birini aldım ve su ile içip midemin bulanmasını umursamayarak hızla antrenman yapacağımız okulun kapalı spor alanına doğru koşmaya başladım.

kitabı sanırım biraz uzatıyorum gibi geldi, yine de çabuk bölüm atmaya çalışacağım

oy vermeyi unutmayın