Tuanadan
Yağızla Leyanın dediği kafeye geldik. Leya ve Hilal çoktan gelmişti. Yanında o çocuk ve bir tane daha çocuk vardı. Bunlar da mı planda olacaktı? Neyse Leyanın yanına yaklaştım.
Tuana: Leya!
Leya: Tuana biz de seni bekliyorduk.
Tuana: Onlar da mı?
Leya: Çağan ve Denizden bahsediyorsan onlar benim en yakınlarım olmalarında bir sakınca yok.
Tuana: Neyse Yağız benim yanımda olmak istiyor. Ona söylesem bir şey olur mu?
Leya: Yağız?
Tuana: Orada duran çocuk ikizim.
Leya: Eğer sen güveniyorsan benim için sorun yok. Sana güveniyorum.
Tuana: Peki ala benim güvendiğim sayılı kişilerden Yağız. Çağırıyorum o zaman.
Leya: Tamam.
Sonra Yağızı da çağırdım ve masaya oturdum. Tam karşımda o çocuk oturuyordu. Herkesin gözü bendeydi. O dahil.
Leya: Şimdi senin dediğini nasıl yapacağız?
Çağan: Ne dedi ki?
Tuana: Sen anlatmadın mı?
Leya: Hayır bir tek ben sen ve Hilal biliyor.
Tuana: Tamam o zaman şöyle açıklayayım. Kısasa kısas yapacağız.
Deniz: Yani?
Tuana: Leyayı üzmeye çalışan o salağı Leyanın üzmesini sağlayacağız.
Deniz: Kim o?
Leya: Kuzen ben sana sonra anlatırım.
Çağan: Ya onu üzmeye çalışırken Leya üzülürse?
Tuana: Güzel soru ama ben onun gibi bir karaktersiz için üzüleceğini sanmıyorum.
Deniz: Kalp bu sonuçta ya üzülürse?
Tuana: O zaman size şöyle anlatayım düşünceli arkadaşlar orada devreye ben girerim. Leyayı daha güçlü yapacağım. Daha doğrusu hep birlikte yapacağız.
Çağan: İyi de nasıl olacak?
Tuana: Gerçeklerle. Onun nasıl bir insan olduğunu ona göstereceğiz. Böylelikle böyle bir insana aşık olma gibi olasılığı kalkacak.
Hilal: Konuşmayım dedim ama ya çocuk bu yaptığı şey dışında iyi biriyse?
Yağız: Hangi çocuk bu?
Leya: Yabancı dil bölümünden Kağan.
Yağız: Kağan mı?
Tuana: İşte çocuğun iyi olma gibi ihtimal de kalkmış oldu.
Leya: Nasıl?
Tuana: Yağız
Yağız: Şöyle ki bu çocuk tam bir şeref yoksunu. İnsanlara karşı tavrı hiç de hoş değil. Üstelik ailesine karşı bile iyi değil.
Çağan: Siz nereden biliyorsunuz?
Tuana: Tanıyorduk diyelim. Gerizekalı yine bir kızın kalbini kırmakla uğraşıyordu. Biz de biraz onunla uğraştık.
Leya: Sen bana o yüzden mi yardım ediyorsun?
Tuana: Sayılmaz. Çünkü diğerlerine yardım etmedim. Sadece gerçek yüzünü gösterdim. Sen ise gerçek yüzünü kendin gördün. Ben sadece senin biraz büyümeni istiyorum.
Çağan: İnsanlara zarar vererek mi onun büyümesini sağlayacaksın?
Tuana: Sence biz nasıl büyüdük? Farkında mısın bilmem ama hayat çok kötü. Arkadaşın sadece daha o yüzüyle karşılaşmamış. Biz onu hazırlıyoruz.
Çağan: Farklı yollardan da hazırlayabilirsin onu. Eminim ki sen onu da biliyorsundur.
Tuana: Bu yol kestirme bir nevi gideceğimiz yere daha hızlı varmamızı sağlayacak.
Tam o çocuk konuşacaktı ki Leya böldü.
Leya: Tamam Çağan. Tuana lütfen sen nasıl yapacağımı söyle. Artık sadece kendim için değil diğerleri için de bunu yapacağım.
Tuana: İşte senin diğer bir yanlışın. Herkesi düşünme. Onun kandırdığı kızların çoğu ondan farklı değil inan bana.
Çağan: Ama sen onlara da yardım etmişsin.
Tuana: Tam olarak sayılmaz. Sonuçta onlar da insan.
Çağan: Bu onları düşündüğün gerçeğini değiştirmez.
Yağız: Konumuz Tuana değil.
Leya: Evet Çağan lütfen.
Çağan: Peki ala sustum.
Tuana: Siz buraya susmaya mı geldiniz, dedim Hilalle karşısındaki çocuğa.
Hilal: Karışacağım bir şey çıkmadı.
Deniz: Ben de dinlemedeyim.
Çocuk bunu derken Hilale bakmıştı. Tam anlamamıştım ama bunlar tanışmış gibiydiler. Neyse banane Leyaya dönerek
Tuana: Öncelikle o pislik sana iyi davranacak. Ama sen onu görmezden geleceksin, onunla çok muhatap olmayacaksın.
Leya: Böyle nasıl aşık olacak?
Hilal: Erkekler kendilerine pas vermeyen kızları sever.
Tuana: Bingo. Aynen öyle. Zaten iddiaya girdiği için o gerizekalı seni elde etmek için her yolu dener.
Leya: Anladım.
Çağan: Kötü bir şey yaparsa?
Tuana: Bak arkadaşım her şey benim kontrolümde olacak. Onun adımlarını ondan önce bileceğim. Aynı şekilde Yağız da bizimle. Üstelik siz ne güne duruyorsunuz? Sen Leyayı korumak istemiyor muydun? Al sana koruma. Onu o pislikten koru.
Leya: Ben kendimi korurum.
Hilal: Galiba o şuan için mümkün değil. Sen safsın Leya.
Tuana: Artı bir. Hilal haklı. Ama sen merak etme o günlerde gelecek. İlk işimiz bu. Anlaşıldıysa biz gidiyoruz.
Leya: Ben anladım.
Tuana: Peki ala Yağız hadi gidelim.
Yağız: Tamam.
Yağızla oradan ayrılıp eve doğru yürümeye başladık.
Yağız: O kıza neden yardım ettin?
Tuana: Bilmem canım istedi.
Yağız: Tuana seni tanıyorum. İnsanlara yardım edersin ama bu kadar yakın davranmazsın.
Tuana: Yakın değilim zaten.
Yağız: Kız için her şeyi düşünmüşsün.
Tuana: Napıyım o şerefsize karşı korumalıyız.
Yağız: İşte bunu diyorum. Sen kimseyi kolay kolay hayatına almazsın. Yardım edeceksen bile dışarıdan müdahale edersin.
Tuana: Of Yağız. Ben de bilmiyorum oldu mu?
Yağız: Sevdin değil mi kızı?
Tuana: Saçmalama. Hadi artık gidelim.
Yağız: O kız çok sevecen, merhametli. Onu nasıl değiştireceksin?
Tuana: Değiştireceğimi kim söyledi ki? Ona sadece gerçekleri göstereceğim.
Yağız: Anladım. Yani senin gibi olacak. Dışarıya karşı hislerini göstermeyecek.
Nalet olsun bu çocuk da benimle ilgili her şeyi biliyordu. Ona daha fazla direnemeyeceğimi anladığım için "Hı hı" diyerek hızlı hızlı yürümeye başladım. O yine de bana yetişti. Yol boyunca bir daha konuşmamıştı. Haklıydı. Kendimi ne kadar güçlü gösterirsem o kadar insanlar benden uzak durur, canımı yakmaya çalışmazlardı. Bunu ben de biliyordum. Ama bunu yapmaya kendimi zorluyordum. Evimize kendi evimize gelmiştik. En son on yaşında kendi evime girmiştim. Annemgil ölmeden önce. Şimdi tekrar giriyordum kendi evime. Anahtarlarım bile vardı. Girdim ve hemen kendimi odama attım. Yağızla bir hayalimiz daha gerçekleşmişti. Her zaman çantamda duran o defteri çıkartıp o hayalin üstünü de çizmiştim. Tabi bir de kendi hayallerim vardı. İyi bir yazılımcı olmak gibi. Ama bunlardan Yağızın bile haberi yoktu. Tabi yazılımcı olmak istediğimi biliyor. Ama böyle bir defter tuttuğumu ve diğer hayallerimi bilmiyordu. Ona söylememiştim. Defteri bu sefer yatağımın yanındaki kilidi olan çekmeceye koydum. Sonra da kendimi yatağa bıraktım.
