şunu belirteyim ki bu kitabı benden önce çeviren biri olmuş, ben de bunu kitabı yayınladıktan çok sonra fark ettim. ben de emek vererek çevirdiğim için kitabı yayımdan kaldırmak istemedim. sadece bu kitabın başka bir türkçe çevirisi wattpadde mevcut...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❛ books ❜
Öğle yemeğinde biraz araştırma yapmak için kütüphaneye gittin. Mavi ceketin kime ait olduğunu öğreneli bir haftadan fazla olmuştu. O geceyi her düşündüğünde yanakların pembeye dönüyordu.
Onu tişörtsüz gördüm! Bana sarıldı! Onun önünde ağladım! NE KADAR DA UTANÇ VERICI!
Ama Tsukishima eskiden sana karşı olan sevgisini itiraf ettikten sonra sana normal davranmaya, yani seninle uğraşmaya devam etmişti.
Benden hala hoşlandığını söyleyeceğinden o kadar emindim ki... Ben seni seviyorum aptal sen neden beni sevmiyorsun.
Kitaba ulaşmaya çalışırken ayak parmaklarının üzerinde durdun. Kendini zorlarken aynı anda başka biri kitaba ulaştı. "Aptal gibi görünüyorsun."
Sesi tanıdığında homurdandın. Kitabı sana verdi. "Teşekkür ederim."
"Bir daha teşekkür et." dedi ve sırıttı.
Gözlerini devirdin ve kitaplara bakmaya devam ettin. "Burada ne yapıyorsun?"
"Kütüphanede olmak için bir nedene mi ihtiyacım var? Kitap okumaya geldim tabii ki."
Raftan bir kitap çekerek "Haklısın." dedin. Kitabı raftan aldığında Tsukishima bileğine bağlı bilekliği farketti.
"Bu bileklik nereden geldi?" diye sordu, elini işaret etti.
"Hm? Ha bir erkek arkadaşım verdi. Edebiyat ödevinde ona yardım ettiğim için teşekkür anlamında."
"Erkek?"
Tsukishima'ya şaşkın bir şekilde baktın. Yavaşça "Evet?" dedin.
"O kim?"
"Kushieda Ryusei... bizim sınıfta."
"İyi. Ben öğle yemeğine gidiyorum." Arkasını döndü ve merdivenlerden aşağı indi.
“Ha? Peki, sonra görüşürüz." diye seslendin ama cevap vermedi. Daha fazla düşünmeden omuz silktin ve daha fazla kitap aradın.
