اتجوزت وحش

الفصل السادس

معلش طولت عليكم بالتنزيل بس للاسف فقدت والدى الاسبوع اللي فات. مش عايزه احزنكم بس فعلا انا منهاره و بحاول اطلع من اللي انا فيه و اكتب تاني. و شكرا لكل اللي استنونى.

مش هطول عليكم بس انشالله ربنا يقدرنى وانزل الجمعه والسبت بليل . ولو قدرت هنزل اكتر كل اسبوع.

مليكه

انا قريت كتب حتى فى الطب و الشعر و الصحافه!

كنت عماله انفخ من عصبيتى و اكلم نفسى وانا قاعده بالتاكسى لحد اما سواق التاكسي لف راسه و قالى "مالك يا بنتي خير؟" هوا ما كنش كبير بالسن و كلمه بنتي كانت طالعه منه باسلوب العيال البلطجيه.

رفعت حاجبى و بصلته بقرف "وانت مالك؟ اتكلم باسلوب محترم."

راح مفرمل و موقف العربيه على جنب و قالي "طب انزلى بقى." بصيت حوليا لقيت نفسي بحته مالوفه بمصر الجديده. افتكرت مطعم كنت بروحله دايما انا و بابا و ماما الله يرحمهم. ما تسألونيش ايه اللى جه فى بالى بس مش اللأكل خالص مع انى لازم بعد حقنه الانسلوين اكل والا هقع من طولى بس البركه فى مازن ابن عمى مازن سد نفسى.

نزلت و رزعت باب التاكسى و ما دفعتش حاجه طبعا عشان هوا اللى طردنى. بس احسن اصلا مكنش معايا ولا فلوس ولا شنط ولا اى حاجه. كل حاجه كانت بعربية مازن.

روحت على المطعم و بكل ذوق استقبلونى زى ما متعودين " اهلا انسه مليكة. اتفضلى على تربيزتكم المفضله. اخبار والد حضرتك ووالدتك ايه؟"

وهنا الدموع نزلت غصب عنى. انا مش حجر. صحيح كنت انسه و بحاول ابان جامده بس انا بالحقيقه طفله من جوه. مكنش ليا اختلاط بحد.

المدير جالي جرى "خير انشالله يا انسه مليكة؟"

وطبعا قلتها بالعافيه "بابا و ماما الله يرحمهم."

المدير سحبلى كرسى و طلبلى مياه " لا حول ولا قوة الا بالله. البقاء لله. شدى حيلك."

بس كان فى عينه تساؤلات كتيره. انا شربت كباية المياه و بكسوف قررت اقوله على طلبى. "ممكن اطلب حاجه من حضرتك؟ انت املى الوحيد بعد ربنا؟" بصيتله بنظرات كلها امل و بدون ما يفكر رد بسرعه "طبعا. انتوا خيركم عليا."

قررت لاول مره اكدب بحياتى "انا هربت من البيت لان عمى عايز يجوزنى ابنه غصب عنى و طبعا كده مش هاخد ميراثى دلوقتى و محتاجه شغل و سكن ضرورى."

بصلى المدير باستغراب "بس انتى صغيره على الجواز! انتوا عيلتكم فلاحين والا ايه؟"

هزيت راسى "لا بس ده شرطه عشان اخد الورث."

طبعا جزء الجواز صح بس انا كدبت ان ليا ورث. صحيح كل الناس مش زى بعض بس كنت عارفه انى لو قلتله معنديش فلوس او ورث مش هيساعدنى. الناس دول كانوا بيحترمونا عشان بندفع كتير مش اكتر. بابا الله يرحمه دايما كان بيكلمنى عن الناس وانا مش كل الناس هتحبك لشخصيتك و مش كل فقير جدع ولا كل غنى سىء.