Altı kişi, on sekiz mezar. Altı çocuk, on sekiz mezar. Altı anne, Altı baba ve nice kardeşler... Altı çocuk, o altı kişi birbirlerine baktılar. Gözlerinde intikam ateşi vardı. İntikamlarını almak için bu yola çıktılar. Ama beklenmedik bir şey oldu...
Ben Mahi. Mahi KAAN. Grubun en acımasızı, grubun öğreticisi, grubun öğretmeni, grubun duygusuzu, grubun robotu, grupta annesi ve babasının ölümünü gören tek çocuk. Yaralarını kendi kendine sarmayı öğrenen tek çocuk. Grubun annesiyim. Grubun beyniyim. Grubun aklıyım ben. Ben olmazsam bir hiç olurlar. Grubun yol göstericisiyim ben. Kimya okuyorum. Çünkü bize asitler lazım olacak. Okuyan okurken çalışan insanlara yardım etmek zorunda olan, merhamet duygusu olmayan, hiç kimseye güvenmeyen, altı kimsesiz kalan çocuğu toplayan tek kadın, altı kimsesiz kalan çocuğu toplayan tek kız çocuğu. Bu yola altı kişiyle çıktım. 17 ARALIK 2011 05.07 altı çocuğun kimsesiz kaldığı tarih. 17 ARALIK 2011 05.07 bu yola altı kişiyle çıktığım ilk tarih. O evin içerisinden son anda çıktığım tarih. ahşap evimizi bulduğumuz tarih. Ben ahşap evin ilk üyesi Mahi KAAN. Bu yolda bize eşlik etmeye var mısın?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
