Elimde hizmetcinin getirdiği tatlıyı yiyordum. İlkez canım birşey çekmişti. Tabi şuan sinirli olduğum için çokta keyifli yiyemiyordum.
Neden mi sinirliyim çünkü 4 ay önce jungkookla güzelce Pariste eğleniyorduk. Takı annesi arayıp babana birşey oldu diyene kadar. Evet olmuştuda hayla yoğun bakımda yatıyordu. İşin asıl kötü tarafı ise büyük zorluklar sayesinde jungkook beni bu eve getirmişti.
Babası olmadığı için şirket ve evi o yönetiyor. Canımın ilk çektiği şeyi jungkooka söylemek yerine 4ay önce yüzüme bakmayan ama şuan gayete bakan konumlara söylemiştim.
Herşey çocuğun bir hafta önce kız olduğunu öğrenmemiz ile başladı. Jungkooku düşen surat ifadesi annesinin bağırışları o gün hayatımın en zor günüydü zaten en başından beri olan düşük tehlikelisi devam ederken o gün o sesler sancılanmama yol açmış ve dün akşam hastaneden eve gelebilmiştim.
Şuan bile gözlerim doluydu. Beni seven adam gözünden sakınan adam yerine başka biri gelmişti akşam Boş yatağa yatıyor sabah boş yatakla kalkar olmuştum.
Özellikle çevresi tarafından ' çocuk için seninle' lafalı geliyordu aklıma. Neden gelmesin ki karnım büyüdükçe akşam yatakta oğlum diye sevmesine şahit oldum ben. Ama şuan aciz bir kızın tekiydim.
Ona güvenerek okulumu dondurmuş şirketeki annemin hisselerini ona vermiştim.
Bayan jeonun karşımdaki koltuğa oturması bütün dikkatimi ona çevirmeni yol açarken bana iğrenç bakışlarını yoluyordu.
Bayan jeon
" Jungkook bugün bir yemek olduğunu söylemedi anlaşılan sana gidip hazırlan""Ne yemeği"
Bayan jeon
" İtalyanlar bugün buraya yemeğe geliyor"Haberim yoktu neden yoktu bunu sonra sorgulamayı düşünerek tabağımı yana bırakmış ve ayağa kalkarak nefret ettiğim odama girmiştim. Hamile olduğum zaman aldığım birkaç güzel parçayı yatağa atmış ve hangisini giye bilirim diye bakmaya başlamıştım.
Ne kadar yüzük takmak istemesem de cekmecemi açmış ve yüzüğü elime almıştım. gözüme o an bugün çıkardığım kağıt girmişti. titremeye başlayan elerim ile onu almış ve açmıştım.
Boşalma kağıdı.
Gerçekten düşünüyor ama aklıma gelen her fırsatta geri itiyordum. Ama bugün eğer gözüme batarsan gerçekten bunu itmeye düşünmüyordum.
Kırmızı rujumuda dudaklarıma yedirmiş ve odaya giren jungkooka dönmüştüm.. kısa bir bakışmamız ardından gözlerini çekerek dolabına ilerlemişti.
1
İlk dakikadan gözüme girmişti.
Tanıdığım jungkook elerini belime sarar açık kalan boynumdan öperek bu elbiseyi giymememi derdi.
Jungkook
"Bugün İlkez birşey çekmiş canım"Konuşmasına şaşırmış ama belli etmeden aynadan bana bakan bedenine bakmış ardından gözlerine çıkmıştım.
" Biliyormusun bugün normal insanların yaptığı gibi nefeste aldım ama haber vermemişler galiba"
Çatılan kaşları benim göz devirmeme yol açmıştı. Madem sen bana bakmıyorsun jeon bey hodri meydan bakalım.
" Bu arada jungkook"
Ciddileşen ve sertleşen sesimle beraber sandalyeden geriye dönmüştüm.
"Şimdiden diyim ki peşimde köpeklerinden birini görmiyim yarından itibaren babamın yanına gidiyorum"
Ayağa kalkarak kasılmış bedenine sırıtdım. Kafasını yana eğmiş ağzından alayla birkaç kıkırtı düşmüştü.
Jungkook
" Zerre sevmediğin babanın yanına gitme sebebini öğrene bilirmiyim"Bana yaklaşarak önümde durmuş yüzümü incelemişti. Hormonlarımı kullanmaya çalışıyordu.
" Yarından itibaren güzel bir avukat bulsan iyi olur jeon çünkü senin ailenin karşında aciz bir kız değil gerçekten bir monaban var. Ve ben verdiğim sözleri tutarım"
Adımlarımı geriye çekmiş yatağa atdığı ceketinin cebinden özel jeon yazan kalemini almış ve imza atarak ayaklarının dibine boşanma kağıdını atmıştım.
"Yemin ederim buradaki herkes şahit olsun eğer ailenden herhangi biri daha bana bu tarz şeyle gelirse ve bu çocuk kız olursa bir daha ne benim nede çocuğumun yüzünü görürsün"
"Hatırladın değilmi. Şimdi yüzleşme vakti jeon beni azıcık tanıdıysan kendimi bile öldürür ama geri dönmiyceğimi bilirsin"
Helloooooo evet şimdi şöyleki çocuk normalde beş aylık ama bir ay öncesi bu.
Evet lalisada ipler koptu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
obsession. /Lizkook
Fanfictionjeon Jungkook acımasız bir mafyaydı tabi Lalisanın gülüşüne takılına kadar.