DRUNK • gxg

2

Yüksek sesle çalan zil sesi sarsılarak kendime gelmeme sebep oldu. Ne kadar zamandır tahtayı izlemeye daldığımı bilmiyordum bile. Sıramda doğrularak etrafı incelemeye başladım. Sınıftakiler çantalarını toplayıp çıkmaya başlamışlardı. Önümdeki kitap ve defteri çantama sıkıştırarak yerimden kalktım. Bu esnada sınıf tamamen boşalmıştı. Sakin adımlarla sınıfı terk ettim. Boş okul koridorunda yürürken birisinin ağladığını duyunca kafamı bakmak için yana çevirdim. Ses kızlar tuvaletinden geliyordu. Giderek şiddetlenen ağlama sesi gidip bakmam gerektiğini düşünmeme neden açmıştı. Tuvaletin önüne gelerek aralık kapıyı yavaşça ittim. Lavaboların yanında diz çökerek ağlayan Sofia'yı görmemle koşarak yanına ilerledim.

"Sofia..."

Ağlamaktan kızarmış gözleri beni bulunca aceleyle ayağa kalkıp elinin tersiyle gözyaşlarını sildi. Darmadağın görünüyordu. Onu bu halde görmek kalbimi acıtmıştı. Kim onu bu şekilde üzmeye kıyabilmişti? Kim benim güzelimin bu halde olmasına neden olmuştu. O kişiyi kendi ellerimle boğmak istiyordum.

"Lena, ben de tam çıkıyordum." Diyip tuvaletten çıkmak için yürüdüğünde tam yanımdan geçerken kolunu tuttum.

"Sen iyi değilsin. Sorun ne?"

"Hiçbir sorun yok." Yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirdi.

"Bana anlatabilirsin. Yemin ederim ki ikimizden başka kimse bilmez ama bu halde gitme."

Önce hala kolunda olan elime bakarak rahatsızca öksürdü. Hızla elimi kolundan çektim. Ardından bakışları tekrar yüzümü buldu.

"Seninle bu tarz şeyleri konuşacak kadar samimi olduğumuzu hatırlamıyorum, Lena." Adıma vurgu yaparak söylemişti tüm bu kırıcı cümlesini.

Bana onun için bir hiç olduğumu hatırlatmıştı sözleri. Doğru, biz onunla o kadar samimi değildik. Asla da olamazdık. O apayrı bir kızdı, benim gibi soluk karakterlerle işi olmazdı. Bakışlarını üzerimden çekerek kapıya doğru yöneldi. Bu sefer öylece arkasından bakakalmak istemedim.

"Kevin... Onun için ağlıyordun, değil mi?"

Durdu. Birkaç saniye öylece durdu. Daha sonra hızla arkasına döndü. Tek kaşı havada bir şekilde "Pardon!?" dedi. Öne iki adım atarak aramızdaki mesafeyi biraz daha kısalttım.

"O şerefsiz seni aldattı diye ağlıyorsun. Peki, sence değer mi? O gerizekalı senin kıymetini bilemeyip kendi kaybetti. Üzülmesi gereken kişi sen değilsin, o."

Kalkık tek kaşı cümlemin sonuna doğru eski haline dönmeye başladı. Bana bakarak gülmeye başladı. Kahkahası kesildikten sonra eski haline geri döndü.

"Kevin için mi ağladığımı düşüyorsun? Olay o değil, kandırılmam. Bunca zaman beni ayakta uyutmuş olması ve benim her dediğine salak gibi inanmam. Şimdi anladın mı?"

Yavaşça başımı salladım. İçimde Kevin için çok güçlü bir öfke vardı. Benim uğruna her şeyi verebileceğim kıza nasıl bu alçaklığı yapmıştı? Ondan bunun hesabını soracaktım mutlaka. Ona bunu mutlaka ödetecektim bir gün.

"Hey bu arada," Sofia'nın sesini duymam ile gerçekliğe döndüm ve devam etmesi için bekledim. "Geçen gün sarhoş kafayla yazdığın mesaj sana ağıra patlamadı mı?"

"Ne? Yani anlayamadım." Geçen geceki mesajdan bahsedince kalp ritim dengem alt üst olmuştu.

"Aynı mesajı tüm rehberine atmışsın sorun çıkaranlar ya da inanmayanlar olmadı mı?" Alaycı bakışına karşı yutkundum.

"Şey... zaten çoğu kişi mesajı sabah daha görmemişti onlardan sildim. Görenler de anlayışlı davrandı." Hızla bulduğum yalan işe yarardı umarım.

"Şanslıymışsın. Bir dahaki sefer içki içtiğinde daha dikkatli ol, Lena." Her seferinde ismimi vurgulayarak söylemesi garibime gidiyordu. Dediğine karşılık kafa sallamakla yetindim. Daha sonrasında hiçbir şey demeden arkasını dönüp gitti.

Lena: Hey, daha iyi misin? 21.34

Sofia: ? 21.37

Lena: Okulda kızlar tuvaletinde olanlar... 21.38

Sofia: Tanrı aşkına... 21.40
Sofia: Beni sinir ediyorsun. Oradan ezik birine mi benziyorum? 21.40

Lena: Hayır, tabii ki. 21.41
Lena: Ama değiştiremeyeceğin bazı gerçekler var. Tuvalette ağlıyor olduğun gerçeği... 21.41
Lena: Seni merak ettim. 21.42

Sofia: Tuvalette olanları unut. 21.42
Sofia: Ve daha fazla sinir bozucu olmayı bırakacaksan iyiyim. 21.42

Lena: İyi olmana sevindim :) 21.43

Sofia: Uykum var. 21:45
Sofia: İyi geceler. 21:45

Lena: İyi geceler... 21.45
[okundu]