His Eternal Love

Ocho

Good Guys shouldn't always take the girl.
-KineCarnation

Kamusta na kaya si Mommy? Si Daddy? Sila Debbie at Erich? How's their lives? Namimiss kaya ako nila Mommy? Paano kung galit sila sa akin?

Malamang, They all hate me now.

"Anong Mukha 'yan?" Gusto kong mapairap sa sinabi nito Adrien.

Parang lahat ng iniisip ko kanina ay nawala dahil sa pagsabat nito. Napailing na lang ako.

"Magandang Mukha." Iritang sagot ko.

Naiiling na umupo ito sa tabi ko. Narito kami sa Veranda at nakaupo sa Hammock chair. "Nagsesenti ka ba rito?" Natatawang wika nito. "Are you mad?" He asked.

I rolled my eyes in irritation. "Itanong mo sa Paso." Sarkastiko akong sumagot.

He faced the pot. "Paso, Galit ba s'ya?" Hinawakan n'ya pa ang kulay puting Paso kung saan nakatanim ang kulay puting bulaklak.

Para s'yang ewan na kinakausap ang Paso kahit Alam naman n'yang hindi s'ya nito sasagutin.

Napatigil ako nang makitang malaglag ang isang bulaklak. Hindi 'yon lanta ngunit kusang nalaglag.

I felt my heart aches. Parang bumibilis ang tibok ng puso ko at may pinapangambahan na kung anong bagay.

"Natutulala ka ba sa'kin?" Napaiwas ako sa bulaklak dahil sa sinabi ni Adrien.

Inis na sinapak ko ang braso nito. "Aray, Ang sakit 'non ah!" Napairap ako, Ang OA lang n'ya. "May problema ka ba kasi, Bebu?" Sumeryoso na ang boses nito Adrien.

I sigh. "It's...It's just Nothing." I stated.

Don't get me wrong, People. I'm happy with him, Everyday with him are the Best's day. Kahit nakakairita s'ya ay masaya ako kapag kasama s'ya.

I just miss my Parents, I wonder if they are thinking about me too. I...I just want to visit them, Tatanggapin kaya nila ako?

Sinandal ako nito sa balikat n'ya. "Huwag ka ng malungkot, I'm here for you." He rubbed my back.

I looked at him. "Are you Happy with me? Nagsisisi ka ba na lumayo tayo sa kanila?"

He caresses my cheeks. "Never, Mas magsisisi ako kung Hindi kita kasama, And Yes. I'm happy with you, Always." He replied.

That's it! I just need his reassurance, I can't calm my self, I'm just worried.

Hinalikan nito ang tungki ng ilong ko. "Baka nilalamig ka na dito, Pasok na tayo?" Tanong n'ya at yinapos pa ako ng yakap.

Umiling ako. "Mamaya na, I want to watch the stars."

Alas siete na ng gabi, Medyo malamig na din pero Hindi naman sobra. Nakayakap naman sa akin si Adrien kaya hindi ko ramdam ang lamig.

My human Blanket.

"The Moon is Beautiful isn't it?" He whispered in my ears.

I looked at him. He is not looking at the moon, He's looking at me. "You're not watching the Moon." Naiiling kong wika.

He looked at me, Our eyes met. "Because I'm looking at my world."

My heart is fluttering with excitement. "Sa lahat ng banat mo 'yan lang ang naintindihan ko." I laughed.

He chuckled. "Is that so? Hmm, I should search pick-up lines like that." Pinanggigilan pa nito ang pisnge ko. "Para ma-gets mo na."

I pouted. "Humourless ba ako?" O sadyang panget lang bumanat si Adrien? O baka naman kasi pang-jologs lang mga pick-up lines n'ya?

"Nope, Mga matatalino lang nakakagets sa mga banat ko."

Napatirik ang Mata ko. "Edi sana ginirlfriend mo si Albert Einstein!" Iritang wika ko.

Napatawa na lang ito. Napatigil kami sa paghaharutan nang tumunog ang Cellphone n'ya.

"Who's that?" I asked.

He smirked. "H'wag kang mag-alala si Kit lang 'to, Baka may kagaguhan na naman." Napailing na lang ako.

Iniwan ko muna si Adrien dahil naiihi na ako. Pagpasok ko sa banyo ay parang may kakaiba akong naramdaman, Parang sumakit ang puso ko.

What's wrong?

Siguro ay namimiss ko lang ang Family and friends ko kaya ganon. I hope they'll accept me again.

"Vanya." Binuksan ko ang pinto ng banyo dahil kumakatok si Adrien.

Napakunot ang noo ko. Mukhang may problema si Adrien dahil sa itsura nito.

"Yung Parents m-mo."

Napalunok ako. "What? What h-happened?"

"Naaksidente sila, Car crash."

I felt my knees were trembling. Para akong nawalan ng lakas sa sinabi nito. Hindi ko mapigilan ang mapaluha.

HINDI ako makapaniwala. Kritikal ang lagay ni Daddy, Si Mommy naman ay Inaantay na lang gumising. Sabi ng Doktor ay 50-50 si Dad.

Nang sinilip ko si Daddy ay nasa ER pa din siya at mukhang Malala ang lagay.

Hindi naman eto ang inaasahan kong pagkikita namin nila Mommy. Naaksidente daw sila habang papunta sa Company.

Hinawakan ko ang kamay ni Mommy. Pumayat s'ya at halatang kulang sa tulog. May mga sugat pa itong natamo at nakabenda pa ang ulo.

"I'm sorry, Mommy." I cried while holding her hand. "Please, Wake up Mommy." Humihikbing pakiusap ko kahit Alam kong Hindi naman nito maririnig.

I felt someone hugged me from behind. "Magigising din ang Mommy mo, Tahan na."

Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at agad na kaming sumugod dito ni Adrien sa Ospital.

Alas dose na ngunit Hindi pa kami natutulog, Ayokong matulog dahil babantayan ko sila Mommy haggang gumising sila.

Gigising sila, Pareho.

"Ma'am Vanya?" Napatingin ako sa tumawag sa akin, Si Yaya Melanie 'yon.

I wiped my tears. "Bakit, Ya?" Tanong ko.

Tapos na ba ang operasyon? Ligtas naman siguro si Dad, Malakas 'yon, Kayang-kaya n'ya. Hindi ako iiwan ni Dad, Pati si Mommy.

"Patay na daw po si Sir." Parang nagimbal a g buong katawan ko sa binalita nito.

I felt my world stopped. Nag-init ang mga sulok ng Mata ko, Nag-uulap na naman ang mga ito.

Seems the world hates me, Huh?

Ang dami-daming tao, Bakit ako pa ang minalas ng ganito? Tila nanadya ang tadhana.

"C-can I see him, Doctor?" I asked for his permission.

He nods. "Yes, You may." He replied.

Parang bumibigat ang mga paa ko sa bawat hakbang na aking nilalakad pero damang-dama ko na mas mabigat ang puso ko.

Nakita kong may takip na puting tela ang malamig ng katawan ni Dad.

"D-daddy." Paulit-ulit kong tinatawag ang pangalan nito dahil baka gumising pa S'ya.

He's not dead, He's not. Right?

"Wala na si Daddy, Adrien." Naramdaman ko ang yakap sa akin ni Adrien. "Daddy's dead." Hikbi lang ako ng hikbi sa dibdib ni Adrien.