Veinte Dos

87 4 0
                                    

Space

WALANG EMOSYON akong lumabas sa banyo. My eyes instantly met my Mommy's Brown eyes when I get close to their table.

I silently sit on the chair that is adjacent to Patrice's chair.

May mga pagkain na sa mesa na nakahain pero si Kile lang ang gumalaw non. Mukhang wala silang balak kumain.

Ang pag-uusap nga ang sadya nila.

"So...Are we not gonna start this meeting?" I asks. Mukhang kanina pa nga nila ako hinihintay.

Nakita ko ang paggalaw ng kulay bughaw na mga mata ni Tita O dapat kong sabihing tunay kong Ina. "You probably still don't know what to react but, As we are-"

Pinutol ko ang sasabihin niya. "Deretsuhin n'yo na po ako,"

Napabuntong hininga ito pero napatango na lang din. "Just see for yourself, Here." She handed me a long envelope.

Kinuha ko naman 'yon at binuklat. They eyes are all on me, They seems watching me and my reaction.

I scoffed. "So, I'm really adopted? T-that is...is Unexpected, I guess?" I almost crumpled up the DNA results when I saw it says ninety nine percent sure that I'm they're biological child.

"Is...is it just okay with you? I'm sorry, We should know this earlier, Vanya." Si Tita.

Hindi ko siya sinagot ngunit nilingon ko si Mommy. "You knew about this yet you still make me feel dumb...Alam m-mo naman." Puno ng hinanakit kong wika.

I just don't understand. She knew about this, Matagal na. Base sa kwento niya sa restaurant sa Manila ay alam na niya pero ngayon lang niya naisipang sabihin.

"I-it's just-"

I cutted her lines. "It is what? Tell me, Mom. Bakit ngayon lang?" Nagpipigil sa galit kong tanong.

Nakita ko ang pagtaas ng dibdib nito nang parang nagulat sa aking sinabi.

I want to smirked.

You didn't expect me to be like this, Mom? Aren't you?

You raised your prim and proper doll she is not like that anymore. Hindi mo na 'ko hawak.

Nanggigilid ang luha nito ngunit matigas ang Mukha. "Because I'm afraid, Vanya." She said.

"You're afraid in what, Martha?" Si Mayor.

She looked at Mayor with a sharp glares. "I'm scared na baka madala ka sa alanganin dahil sa totoo mong pamilya-"

Narinig ko ang pagpalo ng malakas ni Mayor sa lamesa. "To us? Hindi mo ba naririnig ang sinasabi mo? We will not bring danger to Vanya!" Nagulat pa ako sa pagtaas ng boses nito.

What danger? Anong sinasabi nila? Bakit Hindi na lang nila ako deretsuhin?

Napatayo naman sila Tito. "Don't raise your voice at her, Fernandez. And, She's just worried about Vanya. Hear her explanation first."

He called Mayor by her surname and there's a authority in his voice na parang binabantaan si Mayor.

Napatingin ako nang tumayo din si Mayor at nakikipag sukatan ng tingin kay Tito. It looks like I'm any second they will attack each other.

"We don't need to hear her fvcking explanation. And, Fvck her mindset. H'wag kang makisali dito, Sinulot mo nga lang ang asawa ng kapatid mo-"

I gasped when Tito punches Mayor. Napahiga ito sa sahig pero agad din bumawi at pabalik na sinapak si Tito.

"O my ghad, Stop them!" Sigaw ni Tita.

I cannot move myself and I just watches Tito and Mayor's fight. Napailing ako nang maproseso na ang nangyayari. "Mommy, Pahintuin mo si Tito!" I shouted.

His Eternal LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon