♡15

43 3 2
                                    

"Jimin uyan artık"
Duyduğum ses ile hafifçe gözlerini açmış ve bir süre etrafa bakmıştım dün gece olanlardan sonra hoseok un odasında uyuya kalmıştım.

Dün gece ye gelirsek pişman değildim. Hoseok un bana sahip olması hoşuma gidiyordu . Yanımda yatan ve bana bakan bedene kaydı gözlerim,kızıl saçları tekrardan gözlerine kadar uzanmış, mükemmel bir o kadar da eşsiz suratını kapatıyordu. Hafifçe yerimden doğrulduğumda bileğimde bir el hissettim..
"Hemen nereye jimin"
"Işim var hastalara bakmam lazım"
"Jimin-"
Sözünü kesmiş ve araya girmiştim çünkü ne diyeceğine adım kadar emindim
"Tamam hoseok kimseye bir metreden fazla yaklaşmayacağım"
"Afferin bebeğime"
Demiş ve sırıtmıştı. Hadi ama çok tatlı görünüyordu, yanaklarını ısırmamak için zor duruyordum. Yanağına ufak bir buse kondurup yerimden kalkmış ve hızlı adımlarla kapıya doğru ilerlemiştim odadan çıktığımda ise ağrıyan kalça ve bacaklarımın yeni farkına varıyordum.
////////////////////////////

"Jimin"
Bana seslenen patronumun
Sesiyle kafamı sesin geldiği tarafa dondurmüştüm
"Efendim bay min?"
"İyimisin diye soracaktım topallayarak yürüdüğünü gördümde"
"Şey ayağımı burktum bu yüzden biraz ağrım var"
Ellerini yanağıma yerleştirmiş ve bana gülen suratla bakarken bizi izleyen hoseok u farketmemiştim..
"Hadi ama jimin akşam benimle yattığını ve bu yüzden yüreyemediğini neden söylemiyorsun"
Gelen tanıdık sesle ikimizde aynı yöne bakmaya başlamıştık
"O iğrenç ellerinizi sevgilimin yanağından kendiniz mi cekersiniz yoksa tek tek parmaklarınızımı koparmam gerekiyor?"
Söylediği şey ile birlikte bay min hızlıca ellerini yanağımdan çekmiş ve hızlıca uzaklaşmaya başlamıştı. Bu hastahane deki herkes hoseok geldiğinden beridir ondan korkuyorlardı sebebide yıllar önce yine benim yüzümden acımasızca işlediği bir cinayet yüzündendi..

"MANYAKMISIN BÖYLE BIR SEYI NASIL SÖYLERSIN HİÇ MI UTANMAN YOK"

"Bana bak şuan burda senide öldürürüm kapa çeneni"
Iyice bana yaklaşıp bileğimi sıkıca tutmaya başlamıştı sertce beni duvara vurduktan sonra tekrardan konuşmaya başlamıştı.

"Sana uzak dur diyorum öyle degilmi?"

"Uzak dururum"

"Afferin güzelime"
Acıyla inlerken dudaklarımı bir süre öpmüş ve beni kucağına almıştı. Şuan yaptıklarını pekte umursamıyordum çünkü sırtım feci bir şekilde ağrıyordu çarparken sivri bir yere çarpmıştım. Kanadığına emindim.

Odasının önüne geldiğimizde ayağıyla kapıyı itmiş ve içeri girmişti peşinden tekrar ayağından yardım alıp kapıyı kapatmış ve beni yüz üstü bir şekilde yatağa uzandırmıştı.

"Sen daha iyi bilirsin bunlardan hangisini sürmem lazım"
Elinde tuttuğu bir kaç kreme baktıktan sonra kısık bir sesle
"Mavi çizgili beyaz olanı"
Demiş ve beklemeye başlamıştım

Çok geçmeden kalçama oturup üstümü çıkarmama yardımcı olmuştu

Kanayan yere pansuman yaptıktan sonra krem sürmüş ve nazikçe öpmüştü..

Bu adam ne yaparsa yapsın yaptığı ufak bir hareketle ona karşı koyamıyordum tıpkı şimdi yaptığı gibi..

Tekrardan üstümü giymeme yardımcı olmuştu yerimden doğrulup sırt üstü yatmaya başlamıştım yanımda yatan eşsiz bedeni inceliyordum. Fakat o dışarıyı seyrediyor ara sıra ellerini kızıl saçlarında gezdiriyordu. Her zerresi mükemmeldi. Yan profili beni benden alıyordu..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 10, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

lost hopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin