Buluşan dudaklardan ilk ayrılan jhope tu hafifçe araladı ağzını jimin yüzünde hissetmişti o nefesi kısık bir sesle konuşmaya başladı karşısındaki kızıl saçlı..
H:biz her zaman kaybedilen bir oyun olacağız..
J:kaybedilen bir oyuna bağımlı oldum ben hope
Yavaşça kafasını döndürdu hope parlayan ay'ı seyrediyordu yüzüne yansıyan ay, güzelliğini arttırmıştı hafifçe perdeyi araladı kızıl saçlı bedeniyle beraber arkasına döndü yağan yağmur'la Ay'ın birleşimini seyrediyordu mırıldanmaya başladı yavaşça, yağan yağmurla birleşmişti sesleri, önündeki kızıl saçlıyı izliyordu jimin, tamamlanamamış bir sanat eseri gibiydi sanki, hoseok onun tamamlanmasına izin vermiyordu, tekrar mırıldanmaya başladı kızıl saçlı..
"tek bildiğim, tek bildiğim, seni sevmek kaybedilen bir oyundu"
"kendimden korkuyorum, lütfen beni eve götür"
Tekrardan jimin e dönen beden ona yaklaşarak tekrarladı son cümlesini
"kendimden korkuyorum lütfen beni eve götür"
Elleri arasına aldı kızıl saçının parlak gözleriyle ona baktığı mükemmel yüzü,
J:"korkma, hiç bir zaman korkular yenik düşürür yenik düşme, yenik düşersen insanlar seni ezer ufak birşey den bile tonlarca şey olabilir bunu unutma jimin.." bunu unutma hope, bu dediğini kendinde yap neden sadece etrafındaki insanları düşünuyorsun, kendini düşün çunku sen mükemmelsin..
J:seni seviyorum jhope~
Onun gözleri gülüyordu uzun zaman sonra ilk kez onu jimin iyi hissettiriyordu, korkuyordu tekrar onu bırakmasından korkuyordu
H:beni bırakmayacaksın öyle değilmi
Hayır anlamında kafasını salladı sarı saçlı ellerini kenetledi kızıl saçının ellerini, yavaşça yatağa yatırdı kızıl saçlıyı, tekrar buluşturdu dolgun dudaklarıyla, kiraz dudakları, geri çekti kendini yavaşça, kapanan gözleri sanki hala parlıyormuş gibi hissettiriyor du sarı saçlıya elleriyle dağılmış saçları düzeltti sarı saçlı ,ortaya çıkan gamzelerini yavaşça öptü ilk kez görüyordu kızıl saçının gamzelerini, gitmesi gerekiyordu gidemiyordu, kızıl saçlıdan uzaklaşması gerekiyordu uzaklaşamıyordu, duygusal bağ kurmaması gerekiyordu, artık çok geç'ti, söylendi içinden sarı saçlı
"neden bu kadar beceriksizim neden bu kadar bencilim"
Yavaşça üstünü örtü kızıl saçının bir eliyle gamzsesinin üstünu okşuyordu çok güzeldi gamzeleri, dolgun dudaklarını bastırdı o mükemmel gamzelere artık gerçekten gitmesi gerekiyordu yavaşça kapıya doğru gitmeye başladı kapının kolunu tutunca son bir kez arkasına dönüp yatakta masumca yatan yüz'e baktı hoseok nasıl bu bedende onları yapabiliyordu o çok masumdu hoseok tan kurtulması gerekiyordu o bedenin, kafasını kapıya doğru çevirdi sarı saçlı gitmeden önce son birşey söyledi
"Ben kaybedilen bir oyuna bağımlı oldum hope.."
