ORTAK

45 7 1
                                    

Yıldızlar gökyüzüne dizilmiş geceye zifiri karanlığına ışık olup süslemişti.
Bedenimi arabanın kapatuna yaslamış gecenin ayazında bana eşlik eden yıldızları seyrediyordum. Yabancının son sözlerinin ardından dumara uğramış bir şekilde arabada seyir etmeye devam etmiş yoluma çıkan bu adam hikayeme kalemin ucundan dökülen mürekkeple kalın büyük harflerle başlığını atmıştı.

Seyir eden arabayı dağlıksız bir yerde durdurup bana kısa bir açıklamayla "burada beni bekle 10 dakikaya gelirim hiç bir yere gitmiyosun küçük kaçak eğer seni burda bulamazsam nereye kaçarsan kaç seni bulurum" deyip tehdid eden cümlelerin ardından arabadan inmişti.

Tam tamına yarım saat olmuş 10 dakikanın üzerinden geçeli bir hayli olmuştu. Siyah mat arabanın kaputuna yaslanmış trjedik komedi hayatıma histerik bir gülümsemeyle isyan ediyordum.

Oysaki beni gitmekle tehdid eden kendisi değilmiş gibi benimle alay eder gibi eğlenmiş benimle geceye eşlik eden sesiz ve tenha yerde öylece çekip gitmişti.

Soğuk havanın yakıcılığı tenime deler gibi bedenimi adeta buz kesmiş soğuktan dolayı zarp edemidiğim ellerim titremeye başlamıştı. Yaslandığım yerden hızlıca kalkıp arabanın yörüngesinden çıkıp hiç bilmediğim yollarda yüremeye başlamıştım.

Arabadan uzaklaşalı baya olmuş sonu bucağı belli olayan bir labirente girmiş gibi hissediyordum. Labirentin girişene cesaretli adımlarla girmiş şimdi o cesaretin yerinden yerler esiyordu. Içimde bir ubde bile kalmayan cesaretimle yolunu kaybeden bir derviş gibi pusulamı gösteren yörüngemi bulmaya çalışıyordum.

Tek bir ışık yansımamasının bile var olmadığı bu yer beni bir hayli ürkütmüştü. Tedirgin ve ürkmüş adımlarla yoluma devam ederken birden yakınımdan bir ses işittim " korkak aysima korkak aysima korkuyorsun dimi aysima yine olduğu gibi deli gibi korkuyorsun korkmalısında"beynimden vurulmuşcasına dünyam durmuş zemin ayaklarımın altından sarsırılarak kayıyor gibi hissediyordum . Etrafımdaki sesler varlığını hala sürdürüyor beynimin içini işgal ediyordu.

Kelimelerin acımazsızlığı ruhumu yaralıyor her darbesinde derin bir iz bırakıyordu. Nefes almakta zorlanıyor kesik kesik nefesler almaya başlamıştim. Bir yandan soluğumu kesen nefeslerimi dizginlemeye çalışıyor bir yandan asfalt zemine yığılan soğuk bedenimi
kaldırmaya çalışıyordum. Ağlayacak dermanım kalmamış sonumu kabul edercesine acımasız kaderime gözlerimi büyük bir yenilgiyle yumuyordum.

Yumduğum hafif gözlermin ardından
Ay ışığının geceyi aydınlatan yansımanın ardından gölgelenen bir beden hızla bana koşarak aceleci adımlarla yanıma vardı. Elindeki poşetleri yere atmış sıcak avcu yüzüme tutunmuştu. Dudaklarindan bir şeyler dökülüyor ama algıyamıyordum. Birisi soğuk cansız bedenimj sarsıyor ne olduğunu çözer gibi ellerini bedenimde gezdiriyordu. Soluklarım tükenir gibi bitiyor hafif aralıkli gözlerimle yavaş yavaş sonsuzlağa sürükleniyordum.

Süreklendiğim yerden beni geri getiren şey onun sıcak dudakları olmuştu.Sıcak dudaklarını soğuktan kurumuş dudaklarıma değdirip soluğuma nefes veriyordu. Aralıksız bir şekilde soluk boruma nefesini üflüyor bir yandanda düzensiz soluklarımı kontrol ediyordu. Verdiği nefesler hayattıma yaşam olmuş tekrardan kaderimin iplerinin ucundan tutunmuştum.

Yığıldığım yerden ani bir hızla doğrulmuş nefes nefese kalmıştım. Yenilgiyle Yumduğun gözlerimi bu sefer büyük bir zaferle açtım. Etrafı Bulanık görüyor cisimleri ayırt edemiyordum. Yüzümü saran ellerle aniden olduğum yerden ürpermiştim.

Sıcak avcu ile yanaklarıma baskı uygulayıp renksiz ve soluksuz suratımı suratına çevirmişti. Hala bulanık gördüğum gözlerle yuzünü secemiyordum. Varlığını yanimda hissettiren ilk şey sesi olmuştu "aysima aysima bana bak iyimisin derin derin derin derin nefes al tamam mı geçti hişşşttt" deyip kollarına yığıldığım bedenimi aniden havaya kaldırıp kucağina aldı.

YANSIMALARIN ÇIĞLIKLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin