LİDER

9.BÖLÜM

Medyada arabada çaldıkları şarkı
Bulunmakta.
Bence dinlemelisiniz🙊
Diğer bölüm çok komik bir bölüm olacak zevkle okuyacaksınız. Lütfen bu bölümede yorum yapmayı unutmayın.
İyi geceler ;)

:)

Telefonu kapatıp cebime attım. Hızla verandadan çıkıp tırnaklarımı kemirerek bahçede dolanıyordum. Bina yanıp kül olmuştu, sözde annemlerin benim sandıkları ev yoktu artık.

3 saat içinde yeni bir ev bulmam imkansız gibi görünüyordu. Bulsam bile yerleşemez, bir yerlerden açık verirdim.
Hayıflanarak bahçede attığım onlarca turun ardından hâlâ aklıma bir fikir gelmemiş olması beni dahada deli ederken oturup ağlamak istiyordum.

"Sorun ne?"

Duyduğum ses üzerine arkamı döndüğümde kaşları çatılmış bir şekilde duran poyraz'ı radarıma almıştım.

"Sıçtım poyraz sıçtım!"

"Ne oluyor anlatsana?"

Yanıma daha da yaklaştığında saçımda olan ellerimi bileklerimden tutup çekiştirip durduğum saçlarımdan ayırdı.

"Saçında tek bir tel kalmayana dek yolunacak mısın?"

"Poyraz eğer halletmezsem elinde sonunda annem beni yolacak zaten!"

"Ne? Annenlerle mi ilgili? Ne oldu anlatsana kızım!"

"Annemler 2 saate İzmir'de olacaklar!"

"Eyvah!"

Poyrazda elini saçlarının arasından geçirdiğinde, ikimizde bahçenin içerisinde stresle dolanıyorduk.

"Amına koyayım! Binada yanacak zamanı buldu! Ne yapacağız?"

"Bilmiyorum poyraz! Bilmiyorum!"

"Akasya ve Arel'e de haber vermemiz gerek. Annenler onlarla kaldığını biliyor çünkü."

"Offf birde o var değil mi"

Kendimi yere bırakıp çimenlere yattığımda her şeyin bittiği günün bugün olacağını, ve her şeyin buraya kadar olduğunu anlamıştım. Annemler her şeyi öğrenecek, benide alıp buradan gideceklerdi.

"Bitti."

Dedim.Dudaklarımdan çıkan sözcük, yitip giden umutsuzluğumun bir parçasıydı.

"Bitemez."

Dedi. Dudaklarından çıkan sözcük, ufacıkta olsun içinde olan umudun bir parçasıydı.

"Yapacak bir şey kalmadı poyraz."

"Hayır Kanarya! 5 yıl! 5! Bu kadar kolay bitemez!"

Gözlerim sinirle soluyan poyraz'dan ayrılıp yanımızda duran Kenan'a çevrildiğinde, Kenan bir şey söylemek istiyor gibiydi.

"Söyle Kenan."

"Kanarya hanım..Biz Mine ile beraber bir ev kiralamıştık. İleride orada yaşamak gibi bir hayalimiz vardı..size yardımcı olacaksa eğer, orayı kullanabilirsiniz."

Elinde duran anahtarı uzattığında gözlerimden mutluluk akıyordu. Hızla ayağa kalkıp kenanın karşısına geçtim.

"Ciddi misin?"

"Evet Kanarya hanım. Küçük bir ev ama işinizi görür umarım."

"Bu iyiliğin karşılıksız kalmayacak Kenan.
Teşekkür ederim."