LİDER

8.BÖLÜM

Silahı alnımdan çekip beline geri koyduğunda hızlı adımlarla sokağın başındaki arabasına ilerledi. Saniyeler içerisinde sokak toz duman olurken hızla gözden kayboldu.

"İyi misin kanarya? Ne diye geldin tek başına buraya!"

"İyiyim poyraz. Evi patlattı şerefsiz!"

"Haberim var. Evin patladığı haberini alınca hemen seni bulup geldik yanına.
Bulut burda olabileceğini söyledi."

"Binada ki diğer insanlar?"

"Öyle bir tesadüf ki binada kimse yokmuş patlamanın olduğu vakit."

"Evleri benim yüzümden yok oldu. Hemen hepsine gerekli yardım yapılsın."

"Tamam hadi gidelim artık şuradan."

Elimden tuttuğu gibi arabasına bindirdiğinde derin derin nefes almaya çalışıyordum. Ben bu adama bilmeden bu kadar büyük ne yaptım?

"Kızıl kafa sandığımdan daha deli, herife bak! Binayı havaya uçurmuş! Bide hodri meydan diyor! Sen kimsin lan! Neymiş beni öldürmesi için hiç bir sebebi yok muş!
Öldürsün sıkıyorsa!"

"Kanarya yavaş. Al su iç."

Kapının kenarında duran şişeyi elime verdiğinde kapağını açıp ağzıma dayadım. Tüm şişeyi bitirdiğimde şişeyi kendi kapımın yanındaki boşluğa koyduğumda biraz olsun iyi gelmişti su.

"Galeriyi patlatanın sen olduğunu öğrenmiş demek ki. "

"Hayır poyraz. Sorun da o, patlattıktan sonra ben biliyordur diye söyledim ve o zaman öğrendi. Yani bilmiyordu patlatırken."

"Ne diye binayı uçurdu o zaman havaya?
Başka bir şey mi yaptın adama?"

"Hayır. Cidden bir şey yapmadım."

"Yakında çıkar kokusu. Bundan sonra benden habersiz bir şey yapmıyorsun kanarya! Ya gelmeseydim? Vuracaktı seni!"

"Daha yeni başlıyoruz poyraz."

Yaslandığım koltuktan doğrulup şarkı açtığımda sanki dakikalar önce başına silah dayanan ben değilmişcesine şarkıya eşlik etmeye başladım. Poyraz bu hallerime her zaman alışık olduğu için tepkisizce arabayı sürmeye devam ediyordu. Dakikalar sonra eve gelmiş, odama çıkmıştım. Haberlere baktığımda binanın doğalgaz patlaması sonucunda patladığı yazıyordu. Kızıl kafa zekasını kullanmış ve bu işten de güzelce sıyrılmıştı.

Aşağıya inmek için odamdan çıkıp merdivenlerden inerken,telefonuma düşen çağrı ile telefonu açıp kulağıma dayadım.

"Kanarya! Kızım bina havaya uçmuş!"

Akasya'nın bağırması üzerine telefonu kulağımdan uzaklaştırıp yüzümü buruşturdum.

"Bağırmasana Akasya! "

"Kızım bina havaya uçmuş deli gibi korktuk Arelle."

"Ben o binada mı yaşıyorum? Ne diye korkuyorsunuz doğalgaz patlamış havaya uçmuş işte bina."

"Olsun yinede arada uğruyorsun eve. Belki yine gitmişsindir diye düşündük."

"Bir şeyim yok benim merak etmeyin."

Sonunda indiğim merdivenler bitmiş kendimi salona atmıştım. Bulut ve poyraz büyük bir hararetle pubg oynuyordu. Dağılan saçımı toplamak için telefonu elimden bırakıp hoparlöre aldım. Saçımı toplarken Akasya konuşmaya başlamıştı.