အတင်းအဖျင်း! အရှက်မရှိတဲ့ မင်းသားနဲ့ နဂါးတို့အတွဲ ✔️

Chapter 8 (Z)

နဂါးေလးက ႏုညံ့ၿပီး အားနည္းပုံရေပမယ့္ သူကင္ထားတဲ့အကင္ေလးေတြကေတာ့ အေတာ္ေလးအရသာရွိတယ္။

ငါက ယုန္ႏွစ္ေကာင္ဖမ္းခဲ့ၿပီး သူကေတာ့ ကင္ဖို႔တာဝန္ယူတယ္။

သူ႕ရဲ႕လက္ရာက ငါတို႔နန္းေတာ္က ဆရာႀကီးေတြထက္ေတာင္ ပိုေကာင္းေနေသး။

က်စ္

ငါ ျမက္ခင္းေပၚမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်ၿပီး အရိုးကို ေထြးထုတ္ကာ သူကို မနာမလိုစိတ္နဲ႕ ေမးလိုက္တယ္။

“ နင္က ဟင္းလည္းခ်က္တတ္တာပဲလား။ ”

နဂါးေလးက မီးပုံေရွ႕မွာထိုင္ရင္း ယုန္ကိုမီးကင္ေနပုံက ငါ့ထက္ အဆတစ္ေထာင္ေလာက္ ပိုသိမ္ေမြ႕တဲ့ပုံ ေပၚေနေသးတယ္။

“ ကြၽန္ေတာ့္အေဖက ေျပာဖူးတယ္။ အခုေခတ္မွာ တည္တံ့ၿပီး ဗိုလ္က်တတ္တဲ့နဂါးေတြက ေရပန္းမစားေတာ့ဘူး။ မင္းသမီးေတြက ၾကင္နာတတ္ၿပီး လူႀကီးလူေကာင္းဆန္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးကိုပဲ ႀကိဳက္ၾကေတာ့တာတဲ့။ နဂါးတစ္ေကာင္အေနနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေခတ္မီေနဖို႔လိုတယ္ေလ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခ်က္အျပဳတ္နဲ႕ အိမ္မႈကိစၥေတြပါ သင္ထားတာ။ ”

နားေထာင္ေနရင္း ငါရႈပ္ေထြးလာတယ္။

“ နင္တို႔နဂါးေတြက …… အေတာ္ေလးကို ေခတ္မီၾကတာပဲ  ဒါေပမယ့္ …… နင့္မ်က္နဲ႕ဆို ေရပန္းစားလား မစားလားဆိုတာ ဂ႐ုစိုက္စရာမလိုေလာက္ပါဘူး။ ”

နဂါးေလးက ယုန္ကို ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ေတြခတ္ၿပီး သစ္႐ြက္ႏွင့္ပတ္ကာ ငါ့လက္ထဲကို ထည့္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေပ်ာ္လြန္ေနတဲ့ အမူအရာႏွင့္ -
“တကယ္လား ”

ငါ ယုန္ကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး အႀကီးႀကီးကိုက္စားပစ္လိုက္တယ္။

အနံ႕ေလးကလည္း ေမႊးေနတာပဲ။

ငါလည္း ေယာင္ဝါးဝါးႏွင့္ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
“ ဒါေပါ့ အခုေခတ္လူေတြက မ်က္ႏွာကိုပဲ ၾကည့္ၾကေတာ့တာ။ ”

နဂါးေလးက ၿပဳံးသြားတယ္။

“ အစ္မႀကီးကိုႀကိဳက္တဲ့လူေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိမွာေပါ့ေနာ္ ”

ငါ ရင္ဘတ္ကိုပုတ္ၿပီး ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားစြာဆိုလိုက္တယ္။

“ ဒါေပါ့... ကေလးဘဝကတည္းက ငါ့မွာ ေနာက္လိုက္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေနၿပီ။ ငါ့ကိုသေဘာက်တဲ့လူေတြဆိုရင္ ၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုလုံး စည္းဝိုင္းလို႔ေတာင္ရတယ္။  ”

ငါ လိမ္ေျပာလိုက္တာ

တကယ္ေတာ့ မူလတန္းဒုတိယႏွစ္မွာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပဲ ပိုးပန္းခံရဖူးတာ။ ဒါကလည္း ငါနဲ႕အတူရွိေနတာက လုံၿခဳံမႈရွိလို႔ပဲ။

နင့္ကိုယ္နင္ လုံၿခဳံေအာင္လုပ္တယ္ေပါ့... သနားစရာေလး

ေယာက်ာ္းေတြအကုန္ ဝက္ေတြၾကည့္ပဲ

ငါ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႕ ယုန္ကို ကိုက္ျဖတ္ဝါးလိုက္ၿပီး ငါ့ကိုေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ နဂါးေပါက္စကို ျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္။

ငါလိမ္တာကို အဟုတ္ႀကီးယုံသြားတာ မဟုတ္ဘူးလား။ ငါ မလုံမလဲျဖစ္သြားရၿပီ။

ေခ်ာင္းဟန႔္ၿပီး လည္ေခ်ာင္းရွင္းက နဂါးေလးကို နည္းနည္းေျခာက္လိုက္တယ္။
“ ငါေျပာတာကိုမယုံဘူးလား ”

သူက ေခါင္းခါျပတယ္။
“ မဟုတ္ပါဘူး …”

နဂါးေလးက သူ႕ရင္ဘတ္ကိုသူ လက္ညွိုးထိုးျပၿပီး ငါ့ကိုျပတယ္။

“ ခုနက အစ္မႀကီးဒီနားကိုပုတ္လိုက္ေတာ့ လက္မွာ ဆီေတြနဲ႕ ”

……

ငါ ငုံ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့

တျခားသူေတြဆို သူတို႔ရင္ဘတ္မွာ အနီေရာင္ရဲရဲ လည္စည္းမ်ိဳးဝတ္ၾကတယ္ေလ။

ငါ့ရင္ဘတ္မွာေတာ့ ဆီစြန္းေနတဲ့ လက္ဝါးရာႀကီးက အထင္းသား။

ဟင္း...

အကၤ်ီအပိုမပါဘဲ ထြက္လာမိတာကိုက မွားတာပဲ။