The Runaway Seniorita (COMPLETED✅✅✅)

Chapter 21

The RunAway Seniorita

Carolina's p.o.v

Hindi naman ako assumera diba!?Eh sa anong magagawa ko kung nandito na siya sa bakuran?

Ano naman kaya ang kailangan nito sakin?
Wala sa sarili akong lumabas ng bahay para salubungin siya.
I don't know why,but when I look at him kusang nagwawala ang puso ko.
Kahit kelan Wala akong naramdaman na ganito sa ibang lalaki na naka salamuha ko.

Nang nasa labas na ako ay para akong tuod na naglalakad.His watching every moves that I make papunta sakanya.

Speechless......

Yan ako pagdating sa harapan niya.Pero bakit ko naman mararamdaman to?Parang natutuyuan ako ng laway dahil walang salita ang Lumalabas sa bibig ko.
Mas lalo akong kinabahan sa titig nito na parang kilalang kilala ako nito.

"Your my sweetheart right?"napakurap ako sa turan nito.Napaka manly ng boses nito na parang kakagising palang.
But wait!?
Sweetheart!?Did he just call me sweetheart!?
Okay paulit ulit OA kana self.

"W-what!? Im sorry but I am not your s-sweetheart."nautal pa ako sa salitang sweetheart!Jusko naman kasi,I don't know what to say nor to do.

Lumamlam ang titig nito sakin.
"Why can't you comeback to me!?Stop torturing me that you don't know me netheir!"malakas na bulyaw nito sakin.Ano bang nangyayari sa taong ito?Bakit ba niya pinag pipilitan na ako yung sweetheart niya kuno.
Sobrang kamukha ko ba At kung maka react siya ay wagas!?

"I'm sorry to disappoint you.But I'm not the girl you were mentioning kanina pa.And can you please stop shouting at me!Are you nuts!"Kahit naman anong timpi ko kung ganito ba naman makakaharap ko.Wala din.Meron din naman akong tinatawag na patience pero sumobra nga lang.

Gusto ko mang ipagtabuyan nalng siya,but I saw how hurt he is.
In his eyes I saw loneliness and pain.

Pinagsisihan ko talaga st nasabi ko yun.Pero kasi hayyysss.

"S-sorry I didn't mean it.Im just wasted I think.Sorry sa abala Im just gonna Go."I feel guilty dahil nagtatanong lang naman siya.Kita ko Sa mata niya na anytime nalng at babagsak ang mga luha niya habang sinasabi yun.

Hindi niya na inantay ang sasabihin ko dahil mabilis na siyang tumalikod at nagsimulang maglakad papalayo sakin.

Bakit ba ako nag cacare sakanya ng sobra?Iba ang sinasabi ng utak ko sa ginagawa ng katawan ko.

Dahil nga shunga ako sinundan ko siya.
Oo sinundan ko talaga siya.Para siyang baliw na naglalakad pero gwapong baliw naman non.
Hindi ko napansin kung gano ko na katagal siyang sinusundan.Ang gusto ko lang naman ay kung safe siya maka uwi.

Naaliw din naman ako sa likod nito habang naglalakad.Parang Koreano kasi ito eh.Nakaka attract super yung lalaking naglalakad na nasa pocket yung hands.
Yung simpleng gesture nito na parang nakaka gwapo and charming tinggnan.

Mygosh!nag iba na talaga ako.Dati I don't like boys especially yung gwapo.Dahil ang yayabang nila At sobrang bilib sa sarili.

Tumigil ako ng makita ko siyang umupo sa isang swing.
Nandito na pala kami sa plaza ng hindi ko napapansin.Paano ko mapapansin kung sa aliw na aliw ako sa likod nito.

Umupo ito sa swing and his wiping his sweat.
Mukang pagod na pagod ito sa ginawang paglalakad.Pero tantya ko 30 minutes lang naman yung paglalakad niya.
Mayaman nga pala siya kaya siguro hindi siya sanay na maarawan.

May nakita akong tindahan kaya Mabilis ko itong tinahak.Nagmasid muna ako kung May tao ba.Nang makita kung Wala naman Mabilis kung hinugot ang pera sa bra ko.
Oo your right nasa loob lang naman ng bra ko.

Si Celine ang nagturo nito sakin.Incase of emergency daw and I'm thankful to her kasi tama nga siya.
This is really an emergency.

Nang makuha ko ang 50 pesos bumili lang ako ng dalawang mineral water.Meron pang 20 pesos na sukli dahil tag 15 pesos Lang naman yung water.

Dalawa kasi one for me and another one to him.
Naglakad ako tungo dito dahil naawa ako sa itsura nito na parang gusgusin.

"A-ahhmm,water?"Ang dami kong gustong sabihin pero yun lang ang tanging lumabas.Ano ba yan,why do I feel this kind of feelings when I'm with him.

Tumingin naman ito sakin na parang inaasahan nitong susundan ko siya.

"Hmmm,you came. I though your gonna hide behind my back till I get home."ngumuso lang naman ako dito saka niya kinuha ang tubig ay mabilis na binuksan iyon ng walang kahirap hirap At ininom hanggang kalahati.

Napansin niya pang sinusundan ko siya.Edi siya na magaling.

"G-guilty lang naman ako,Thats why sinundan kita.And I just want to say sorry for what I said earlier."
He just struggle and look at me again in my eyes.
Why do he keep on looking into my eyes?Hindi ako mapakali eh.

"You really look like her."
Napa kurap ako sa sinabi nito.
Meron daw akong kamukha pero sino?

"O-oo nga pala I just want to ask if sino ba talaga yang sinasabi mong sweetheart.And do I really look like her?"wala sa sarili kung usal nito.Pero umiwas ito ng tingin sakin at pinagmasdan ang ulap na parang wala itong balak na sagutin ang tanong ko.

"K-kung pwede lang naman.Pero kung hindi okay lang din.Sorry sa pakikiala—————"
I didn't finished my words when he stood up.
Ay bastos lang.Nagsasalita yung tao tapos ano !?tatalikuran lang ako.Mag hihysterikal na sana ako nang.

"Yes.She really look like you.Sa pagsasalita pati narin sa ugali.I Miss her already,b-but————"
Tumigil ito sa pagsasalita nang mamasa ang mata nito.
When I look at him,his eyes started to get teary but he managed to hide it.
Umiwas siya ng tingin sakin.

Susunod........
(Sorry sa pa bitin effect😇 we will continue sa next update ko.See you there!Chapter 22 humanda kana.)