The Runaway Seniorita (COMPLETED✅✅✅)

Chapter 22

The RunAway Seniorita

He look away when he saw me staring at him.
Hayyysss!
Meron siyang cold personality but deep inside he is soft hearted kind of person.

"G-ganon—"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang unahan niya ako.Bastos ang kingina niya.

"Like I was saying,when I first saw you i though it was her.Bawat parte ng mukha niya namimiss ko.
And our Loving a-angel.Nawala siya sa mundo nang walang kamalay malay."na patungo na ito dahil nagbabadya na ang kaniyang mga luha.
Napa upo na ito sa damuhan.Gusto ko sana siyang i comfort pero baka sabihin nitong feeling close naman ako.

Grabe din naman kasi yung napag daanan niya.May naging anak pala sila pero nawala nga daw ika niya.Ang tanong sa isip ko ay nasaan na si girl!?

"G-ganon talaga ang buhay.May mawawala at may darating para punan ang pagkukulang na ito.Maybe God have his reason para maging mas m-matatag ka."
Marahan akong lumapit dito at inalo sa pamamagitan ng pag tap ng likod nito.

Dahil sa sinabi ko ay naramdaman kung humikbi na ito.

"I-i just cant h-help wondering,b-bakit sakin nangyayari toh!?Wala naman akong k-kasalanan para gawin nila sakin toh!?"
Gusto kung maiyak sa sitwasyon nito.Alam ko ang nararamdaman niya bawat hinagpis niya ay parang nawawasak ang puso ko.

Wala sa sariling niyakap ko ito nang dahan dahan.
Napa pitlag naman ito akala ko itataboy niya ako pero laking pasasalamat  ko at pinabayaan niya nalng ito.
Mas naramdaman ko ang iyak nito kaya hinigpitan ko ang pagyayakap ko dito.
Gumalaw ito kaya niluwagan ko ang pagkakayakap ko dito at baka hindi maka hinga.
Pero ganon nalng ang gulat ko nang hinarap ako nito at sobrang lapit na nang mukha namin.
Bigla akong nanginig sa kaba dahil one inch nalng ay maglalapat na ang aming mga labi.

Nang dahan dahan itong gumalaw ay kusa akong Napa pikit.
Kinakabahan ako Sa mga inaakto nito pero ganon nalng ang kaba ko sa sarili ng maramdaman ko ang——-
.
.
.
.
.
Pagyakap nito sakin!
Oo tama kayo isang mahigpit na yakap.Humarap ito sakin at niyakap paharap sakanya.
Nararamdaman ko ang init ng hininga nito malapit sa tenga ko.
Kahit nacoconcious ako sa amoy ko ay pinabayaan ko nalng ito.

"A-alam mo.You are strong enough para malampasan ang pagsubok sa buhay mo na ito.Just don't forget to love yourself more at ang natitirang mahal mo sa buhay.
Hindi man kita ganong kakilala alam kung mabuti kang tao.Keep on praying then God will do the rest."wala sa sarili kong saad dito.Nagulat naman ako sa pag higpit ng yakap nito sakin.Para akong kakapusin ng hininga.Ang laking tao ba naman nito para lang akong basahan na pinipiga.

We stayed half an hour pero naka yakap parin ito sakin.
Napa buntong hininga naman ako dahil baka nag aalala na si Celine sakin.Pero ako ito na trap Sa isang sitwasyon na hindi ko inaasahan.

Nangangalay na ang mga braso ko pero nakakahiya naman dito sa taong to na magreklamo.
Hiyang hiya nga ako eh sobra.
Add sarcasm!

Sa tagal namin ay napag isipan ko na bitawan siya ng dahan dahan.Hindi na kasi ito umiimik.
Pag tingin ko dito ay naka tulog na pala ito.Napagod na siguro kakaiyak at amoy alak siya men.

Pero anong gagawin ko!?Hindi ko to kayang buhatin mag isa at baka mabali lang ang buto ko dito.
Wala akong choice kundi ang gisingin nalang siya at baka abutin kami ng gabi nako mahirap na.

"H-hey,wake up!"tapik ko dito umungot lang siya at dumilat pero panandalian lang ito.Dahil pumikit ito ulit.Gumalaw ito!shit hindi ko kakayanin to at baka mapahiga ako sa pwersa nito.

Anong iniisip nito na nasa kama lang siya?Kung maka galaw naman toh kala niya ang gaan gaan niya.
Yun nga at dahil mahina lang ang pwersa ko ay napahiga ako ng wala sa oras sa damuhan.At dahil naka yakap siya ay nasama ito at Napa higa sa ibabaw ko.

Langyang buhay to Oh!
Napapikit ako ng maramdaman ko ang labi nito sa labi ko.
Shit!yung first kiss ko!
Huhu WTF!Ang bigat na nga niya nanakawan pa ako ng halik.

Mas nagulat ako nang dumilat siya.Napa pikit pikit pa ito pero kalaunan ay lumaki ang mata nito sa nasaksihan.
Late reaction siya!!!
Wala paring gumagalaw samin kaya wala sa sarili ko itong tinulak ng malakas.Nagising naman ang diwa niya st mabilis na tumayo.Hindi man lang ako tinulungan tumalikod lang ito.

Kusa naman akong tumayo at pinagpag ang sarili kong damit na parang walang nangyari.But deep inside sobrang lakas ng kabog ng puso ko.

Naka ta likod parin ito sakin.Napahawak naman sko sa puso ko nang hindi parin ito bumabalik sa normal.
Kinuha ko ang mineral water sa tabi ng swing at nilagok ito ng isang bagsakan lang.

Napapikit ako sa ginhawa hatid ng tubig.Bigla kasing nanunuyo ang lalamunan ko kanina.

Dead air.....

Sobrang tahimik dahil wala ni isa samin ang nagsasalita.Naka upo na ako sa swing pero siya naka ta likod parin sakin.
Pero kailangan ko nang umuwi magdadalawang oras na kaming nandito.At baka gising na si Celine at hanapin ako.

Tumayo na ako at nag ayos ng sarili ko.Hindi ko alam pero nanglalagkit na ang feeling ko.Ang buhok ko naman ay parang ang gulo gulo na.

"I-im sorry but I r-really have to Go.Baka hinihintay narin ako sa bahay."paunang wika ko dito pero hindi parin ito umimik.
Napa ismid naman ako sa inakto nito.

Mabilis akong tumalikod dahil wala itong balak na sagutin ako.
Nang medyo malayo na ako ay tiningnan ko muli ang pinanggalingan ko.Nandon parin siya pero naka upo na ito sa damuhan.Anong drama naman kasi yan.

Nakanguso akong umuwi sa bahay para akong tangang naglalakad dito.

Susunod.......

(I hope you'll enjoy it.😊)