JİKOOK/SYREN

Ep 1-"Welcome To Syren"

Hoşgeldiniiiz

İyi okumalar umarım beğenirsiniz

——————

Vasıfsız...

Hayatım boyunca böyle anılmıştım.
Hayatım boyunca gittiğim hiçbir yere ait olamamıştım.
Hayatım boyunca insanların 'hayal kırıklığı' sözlerine göz yummuştum.
Hayatım boyunca 'korumak' adı altında hapis hayatı yaşamıştım.

Ben Park Jimin, en güçlü büyücülerin bulunduğu Park soyundan geliyordum ve işe yaramazın tekiydim.

Ailem ben 1 yaşına bile giremeden ölsede, hayatımın ilk 10 yılı gerçekten güzeldi. Sevilir, saygı görürdüm, insanlar beni el üstünde tutar ne istersem yaparlardı.

Ailem Park soyunun önde gelen isimlerinden biriydi, herkes sıradaki çocuğun gücünü merak ediyordu akrabalarım heyecanla büyümemi bekler ailemi gururlandırmamı isterlerdi. Ama yapamamıştım.

Çünkü vasıfsızın tekiydim.

Hiçbir gücüm yoktu, hiçbir büyüyü yapamazdım, çevik, hızlı veya güçlü değildim.

Yalnızca Park Jimin'dim işte.

Ortalama bir görünüşe sahiptim. Yaşıtlarımdan daha kısa, biraz daha cılız ama tombul yanaklarım vardı, ailemden bana kalan tek miras ise sarı saçlarım ve yeşil gözlerimdi.

Syren'a göre tuhaf bulunuyordum.
Dünyaya görede tuhaf bulunuyordum.

Syren, doğduğum yerdi. Doğa üstü varlıkların birlikte yaşadığı, her şeyin mümkün olabildiği başka bir evren.

Dünya ise gönderildiğim yerdi. Buradaki herkes ve her şey sıradandı. Hiçbir güçleri yoktu, doğa üstü olan her şey onlara korkunç gelirdi.

Nihayet 10 yaşıma gelip gücüm açığa çıkmadığında akrabalarım bir kurul toplamış, Syren'ın benim için tehlikeli olduğuna karar vererek dünyaya göndermişlerdi.

"Henüz hazırlanmadın mı?" Dedi Riva odamın kapısında beklerken.

Riva ve Henry aslında halam tarafından tutulmuş muhafızlar olsada dünyada ebeveyn rolünü üstleniyordu.

"Bitmek üzere." Diyerek mırıldandım ve kenarda duran birkaç eşyayı daha içine tıktım valizimin.

Sanki beni gönderenler kendileri değilmiş gibi geri çağırıyorlardı. Syren'da 18 yaşına giren herkes zorunlu olarak yatılı okula çağırılırdı. Bu okulda güçlerini daha iyi öğrenirler, kontrol ederler ve mezun olduklarında kendilerine en uygun göreve atanırlardı.

Geçen hafta 18 yaşını doldurmuştum, kurula görede orada eğitim görmeli eğitimimden sonra hangi evrende yaşayacağımı seçmeliydim.

"Vex geldi." Diye bağırdı Henry aşağı kattan.

Elimi biraz daha çabuk tutup tüm eşyalarımı aldığım gibi merdivenlere yöneldim. Henry ve Riva'ya tek kelime etmeden kapının önüne çıktığımda arabasına yaslanan belkide hayattaki tek dostumla karşılaşmıştım.

Vexana Tries, toprak krallığının veliaht prensi beni dışlamayan sayılı kişilerdende biriydi.
Beni gördüğü gibi birkaç adımda yanıma yaklaşmış taşımakta zorlandığım valizimi almıştı.

"Heyecanlı gibisin" diyip umursamaz halimi süzdü.

İstifimi bozmadım "Yaa ne demezsin, içimden geçecekler orada."

"Güçlü görünmeye çalış ve kimseyle muhattap olma."

Göz devirip kafa sallayacaktımki ismimin seslenilmesiyle duraksadım.